Κοιτάξτε κύριε Αρη, έχουμε μεγάλη διάσταση απόψεων ούτε καν στο επίπεδο της πρότασης, αλλά στο επίπεδο της διαπίστωσης. Εσείς πιστεύετε ότι το πρόβλημα της Χ.Α. μπορεί να λυθεί με πολιτική βούληση, ότι οι θεσμοί δεν έχουν πρόβλημα αλλά μόνο οι άνθρωποι, ότι για την κατάντια της κοινωνίας φταίει η ίδια η κοινωνία και όχι το μοντέλο διοίκησης,εκπαίδευσης και οι οικονομικές δομές, ότι το εκλογικό σύστημα μπορεί να λειτουργήσει παρόλο που είναι στημένο με σαφώς ύπουλο τρόπο, ότι όλα μπορούν να λυθούν με μια ψήφο στα 4 χρόνια, ότι η κυβέρνηση είναι επαρκώς αντιπροσωπευτική του εκλογικού σώματος κ.α. την στιγμή που εγώ διαπιστώνω πλήρη θεσμική ανεπάρκεια σε όλα τα παραπάνω και διαπιστώνω την ανάγκη για πλήρη τροποποίηση του πολιτεύματος και διοικητικών/οικονομικών δομών. Το να σας προτείνω μια λύση-πανάκεια που μπορεί να λύσει τα πάντα "με ένα νόμο" όπως λέγανε παλιά οι τσιπρολαικιστές πριν κάνουν κωλοτούμπα είναι αδύνατο. Αλλά και το να πιστεύω ότι αυτό το μοντέλο μπορεί να δώσει λύση, ότι το πρόβλημα δεν είναι δομικό και να καλώ κάποιους (ποιούς άραγε?) να τους ταράξουν στην δημοκρατία είναι ουτοπικό 100%. Κλείνω τονίζοντας ότι και πολλών άλλων χωρών οι κοινοβουλευτικές δημοκρατίες έχουν τα ίδια προβλήματα, δεν είναι ένα πρόβλημα του ελληνικού λαού, εκτός αν δεν διαπιστώνετε έλλειμα δημοκρατίας στην Ρωσία, την Τουρκία, τις ΗΠΑ που είναι αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες. Καταλήγουμε λοιπόν σε αδιέξοδο. Σας ευχαριστώ για την ήρεμη αντιπαράθεση. Καληνύχτα.