χάρηκα με τον τίτλο αλλά απογοητεύτηκα με το κείμενο. Ναι προτιμώ σαφέστατα τις πιο ανδροπρεπείς γυναίκες, στο βαθμό μάλιστα που οι πιο "στάνταρ θηλυπρεπείς" να περνούν σχεδόν απαρατήρητες. Αλλά ο λόγος δεν είναι ότι φοβάμαι μήπως η άλλη είναι ωραία και μεγαλώσω το παιδί άλλου. Η έρευνα θεωρεί δεδομένο ότι αυτές με τα πιο γυναικεία χαρακτηριστικά είναι και ομορφότερες, και εκεί διαφωνώ. Έχω γνωρίσει -και πολλές φορές ερωτευτεί- γυναίκες που δεν είχαν τα στάνταρ γυναικεία χαρακτηριστικά, πχ πλούσιες καμπύλες, κουκλίστικο πρόσωπο κλπ, ακριβώς γιατί ήταν ιδιαίτερες, γοητευτικές και η κάθε μία μοναδική. Δε νομίζω ότι οι άντρες θέλουν για σύντροφο, ούτε καν απαραίτητα για προσωρινή γκόμενα, τη Barbie. Και στην τελική προτιμάω σαφώς κάποια που θα τη δω με τη φόρμα ή με ένα σαλβάρι κ θα πάθω πλάκα. Καταλαβαίνω ότι η γυναίκα γουστάρει να στολίζεται και να βάφεται και είναι δικαίωμά της. Είναι μεγάλο ξενέρωμα όμως να νιώσω ότι εξαρτάται και αυτοπροσδιορίζεται απ'αυτό. Με την ίδια λογική ένας φυσικά γυμνασμένος άντρας μπορεί να είναι ελκυστικός. Αλλά αν πχ κυκλοφορεί παντού με αμάνικα για να δείχνει τα μπράτσα του αρχίζει και γίνεται κουραστικός.