Βεβαίως η διαφήμιση της εταιρείας κινητής τηλεφωνίας, όπου ο πρόεδρος εμφανίζεται να συνευρίσκεται με διάφορες χαζογκομενίτσες και να λέει "δεν είναι αυτό που νομίζεις" είναι μια χαρά. Όπως και η άλλη με τις 3 κόρες που σερβίρουν τον καφέ φίλτρου στον πολύφερνο γαμπρό για να διαλέξει και η γεροντοκόρη θεία ξερογλείφεται με το "μπισκοτάκι". Ούτε εκείνη με τον παππού που μιλάει με τη γιαγιά στο τηλέφωνο και εκείνη δεν τον ακούει. Μήπως δεν είναι προσβλητική η διαφήμιση με την "ξανθούλα χαζούλα υπηρέτρια που περνάει τη μέρα της κάνοντας σεξ στο σπιτάκι του κήπου" και αποφεύγει τον ανιχνευτή ψεύδους? Ούτε ο Κίτσος με την Τασούλα προκαλούν το γέλιο βασισμένοι στην εικόνα που έχουνε οι Έλληνες των αστικών κέντρων για όσους ζούνε στα χωριά?Και μη μου πείτε ότι γελάσατε με την ευτραφή κοπελίτσα που κάνει pole dancing στο bachelor party...Όλα τα παραπάνω βασίζονται σε κάποια στερεότυπα που υπάρχουν (κακώς) όπως και η διαφήμιση της airfasttickets. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το εξής:- Γιατί δεν υπάρχει κανένας προβληματισμός όταν θίγονται ηλικιωμένοι, ξανθιές, ανύπαντρες, δημόσιοι υπάλληλοι?- Με τη λογοκρισία περιμένουμε να βελτιώσουμε τα αντανακλαστικά ενός λαού σε κακόγουστο χιούμορ? Προσωπικά δεν τη βρήκα ιδιαιτέρως αστεία την εν λόγω διαφήμιση, ούτε θα μου λείψει κιόλας, αλλά αυτό που επειδή γελάσαμε με το Γιάννη Μπέζο στους Απαράδεκτους (για παράδειγμα) γίναμε ξαφνικά ομοφοβικοί καταντάει γραφικό.
