Αν μου επιτρέπεις, γεγονότα σαν αυτό του άρθρου συμβαίνουν, τόσο απλά κι ακόμα χειρότερα, δυστυχώς. Δεν θέλω να σου πω "μην το αμφισβητείς", όχι, καλά κάνεις. Ωστόσο οι καταστροφές περιουσιών στα Εξάρχεια συχνότατα (προσπαθώ να μην είμαι απόλυτος) δεν έχουν κανένα κοινωνικό ή ιδεολογικό νόημα, μόνο την επίφαση ενός τέτοιου νοήματος.Ως πρώην κάτοικος Εξαρχείων έχω βρεθεί μπροστά σε καμιά-δυο-τρεις καταστροφές αυτοκινήτων που μου έκαναν τέτοια εντύπωση, ενώ έχω μάθει για πολλές άλλες το επόμενο πρωί.Για παράδειγμα, το Δεκέμβρη του 2008, πέτυχα ένα απόγευμα μπροστά μου έναν πολύ νέο άνδρα, έως και έφηβο, με καλυμμένο το πρόσωπο με κασκόλ, να προσπερνάει αδιάφορα αρκετά αυτοκίνητα και να πετάει μια κοτρώνα από κράσπεδο πεζοδρομίου πάνω σε παρμπρίζ μιας Mercedes της δεκαετίας του '80. Αξία του αυτοκινήτου; Κάτω από €5.000. Το δικό μου το χάτσμπακ 1.4, τότε τετραετίας, έπιανε περισσότερα λεφτά. Εννοώ ότι η καταστροφή ενός αυτοκινήτου μιας ακριβής μάρκας, γι' αυτό και μόνο το χαρακτηριστικό του, στην ουσία μου φαίνεται μια μπαρούφα και μισή, αν όχι πράξη αντικοινωνική και εγωιστική.Φυσικά, κατά τη γνώμη μου, η πράξη επίσης δεν έχει κανένα θετικό για την κοινωνία νόημα και στην περίπτωση που πρόκειται για πολύ ακριβό αυτοκίνητο, ή που οι ναζί παραδίπλα κάνουν τα δικά τους εγκλήματα. Αλλά και δεν είναι νοητό, κάθε φορά που κατακρίνουμε μια συμπεριφορά να πρέπει να "ισορροπούμε" την κριτική μας με μια καταδίκη στο υποτιθέμενο "άλλο άκρο"; Όχι βέβαια.Όσο για μένα, Θυμάμαι που αιφνιδιάστηκα, έκανα μια περιστροφή να δω τις αντιδράσεις του κόσμου, είδα πιο πίσω καμιά εικοσαριά ανθρώπους - με ακάλυπτα πρόσωπα αυτοί - μαζί σαν ομάδα που πήγαιναν προς την πλατεία (από Αραχώβης) και που είδαν τον πιτσιρικά αλλά δεν φάνηκε να τους κάνει εντύπωση, οπότε φοβήθηκα ότι ίσως σχετίζονται μεταξύ τους, δίστασα και την έκανα με ελαφρά. Τώρα που το σκέφτομαι ψύχραιμα, θα έπρεπε να του φωνάξω του τυπά και να προσπαθήσω να τον αποθαρρύνω να μην σπάσει τουλάχιστον και άλλα αυτοκίνητα, όμως εκείνη τη στιγμή δεν μου βγήκε.Άποψή μου είναι ότι πρέπει κανείς τουλάχιστον να ειδοποιεί την αστυνομία, και δευτερευόντως, να ενημερώνει "την κοινότητα" που λένε κι οι Αμερικάνοι, δηλαδή να το δημοσιοποιεί σε κάποια εφημερίδα ή κάτι ανάλογο, όπως έκανε η κα Θεοδωρίδου. Τόσο για να αλληλοενημερωνόμαστε, όσο και για να το συζητάμε.Το ρουφιανιλίκι είναι να καταδίδεις κάποιον, σύμφωνοι, αλλά έχει περισσότερο αρνητική σημασία: "διαβάλλω, συκοφαντώ, κατασκοπεύω". Το να καλείς την αστυνομία να πιάσει τους δράστες ενός εγκλήματος νομίζω πως δεν πρέπει να το θεωρούμε ρουφιανιλίκι.
