Πέρασα κι εγώ κάποτε κάτι αντίστοιχο με τον δικό μου αδερφό και αυτό που έκανα ήταν να τον βγάζω έξω. Κανόνιζα να βγω για φαγητό π.χ. και του έλεγα να έρθει μαζί να αλλάξει περιβάλλον. Βοήθησε κάπως την κατάσταση αλλά ήθελε τον χρόνο του. Μίλησέ του, παρακίνησέ τον να κάνετε μαζί δραστηριότητες ώστε να δει τα πράγματα από μια άλλη οπτική. Τότε μπορεί να δεχτεί να πάει στον ψυχολόγο ή να βρει έστω μια καλύτερη εργασία. Όπως και να έχει, σας εύχομαι τα καλύτερα και όλα σύντομα να πάρουν θετική τροπή!!! Καλό μήνα με υγεία!!!