Το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι μπορεί να φταίει που για 2 μήνες έκλαιγα συνέχεια για κατι που συνέβη πριν αρκετούς μήνες και ενώ δεν έπρεπε να νιώθω τύψεις γτ δεν έφταιξα πουθενά, έλεγα στον εαυτό μου "όχι, έπρεπε να το κάνεις όταν είχες την ευκαιρία" και ένιωθα ακόμη χειρότερα. Τώρα πλέον έχω σταματήσει να κλαίω και μου πέρασε, όμως έχω χάσει κάπως τον εαυτό μου. Δεν νιώθω τόσο ζωηρή, εχω χάσει ακόμη κ την αυτοπεποίθηση μου. Ίσως φταίει αυτό, δεν ξέρω. Ελπίζω να μου περάσει τελείως κ να ξανά βρω τον εαυτό μου γτ αυτό που ήμουν, είναι ένα κομμάτι του εαυτού μου που αγαπώ πολύ, δεν μαρεσει αυτός ο εαυτός που εχω τώρα..
Το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι μπορεί να φταίει που για 2 μήνες έκλαιγα συνέχεια για κατι που συνέβη πριν αρκετούς μήνες και ενώ δεν έπρεπε να νιώθω τύψεις γτ δεν έφταιξα πουθενά, έλεγα στον εαυτό μου "όχι, έπρεπε να το κάνεις όταν είχες την ευκαιρία" και ένιωθα ακόμη χειρότερα.
Τώρα πλέον έχω σταματήσει να κλαίω και μου πέρασε, όμως έχω χάσει κάπως τον εαυτό μου. Δεν νιώθω τόσο ζωηρή, εχω χάσει ακόμη κ την αυτοπεποίθηση μου. Ίσως φταίει αυτό, δεν ξέρω. Ελπίζω να μου περάσει τελείως κ να ξανά βρω τον εαυτό μου γτ αυτό που ήμουν, είναι ένα κομμάτι του εαυτού μου που αγαπώ πολύ, δεν μαρεσει αυτός ο εαυτός που εχω τώρα..