Τι να σου πω, βρε αγορι μου? Ειλικρινα μερικες φορες μου ειναι αδυνατο να καταλαβω πως ειναι δυνατον ενας ανθρωπος να συνειδητοποιει τοσες αληθειες - εκτος και αν προκειται για εξιδανικευση - και να μην κανει εστω μια προσπαθεια να αλλαξει αυτο που θεωρει οτι ειναι λαθος, να προχωρησει μπροστα αφηνοντας κατα μερος τους ανοητους συναισθηματισμους και κυριως το παρελθον. Πραγματικα λυπαμαι. Ειναι κριμα να αφησεις εναν ανθρωπο που σε " καλυπτει " πολλαπλως χωρις να προσπαθησεις...