Δέκα ολόκληρα χρόνια χρειάστηκαν μέχρι η Ελισάβετ Βακόλα να πάρει μια σαφή διάγνωση: πάσχει από το σπάνιο Kearns-Sayre Syndrome, μια προοδευτική και εξαιρετικά σπάνια μιτοχονδριακή νόσο που επηρεάζει την καρδιά, τους μυς και το νευρικό σύστημα. Η απάντηση ήρθε τελικά από την Αγγλία, μετά από αμέτρητες εξετάσεις και πολλά χειρουργεία.
Μέχρι τότε, στην καθημερινότητά της είχε συνεχή λιποθυμικά επεισόδια. «Μετά από αρκετά συγκοπτικά επεισόδια, χρειάστηκε να μου βάλουν απινιδωτή για να προστατεύει την καρδιά μου», λέει. Η ζωή της άλλαξε ριζικά.
Σαν να μην έφταναν οι δυσκολίες λόγω του συνδρόμου, ένα μικρόβιο που κόλλησε από δημόσιο νοσοκομείο ήρθε να εξαντλήσει ό,τι είχε απομείνει από την αντοχή της. «Δεν είχα καρκίνο. Κι όμως, έκανα μερική μαστεκτομή γιατί έπρεπε», αφηγείται.
Η περιπέτειά της ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια, όταν μετά από μια καρδιοχειρουργική επέμβαση στην Αγγλία –που πήγε καλά– επέστρεψε στην Ελλάδα. Ένα ράμμα που άνοιξε ξεκίνησε έναν εφιάλτη. «Πήγα στο νοσοκομείο για να μου το ράψουν. Δύο χρόνια μετά έχω μετρήσει αμέτρητα χειρουργεία. Μόνο φέτος έγιναν οκτώ, και έχουμε δρόμο ακόμα».
Το στέρνο της έσπασε, ο θώρακάς της διαλύθηκε. «Έχασα το στήθος μου, τη θηλή μου, το σώμα μου, την εικόνα μου, την αντοχή μου», περιγράφει. Θυμάται το στήθος της να σαπίζει, να γίνεται μαύρο για εβδομάδες. «Δεν μπορούσε άνθρωπος να σταθεί στο δωμάτιο από τη μυρωδιά».
Χειρουργεία, πυρετοί, σηψαιμία, μεταγγίσεις έγιναν η νέα της κανονικότητα. «Έμενα στο σπίτι με το στέρνο ανοιχτό, να φαίνεται το οστό, γιατί κανείς δεν ήθελε να το αναλάβει», λέει.
Η ασθένεια και οι επιπλοκές της την έχουν απομακρύνει από το επάγγελμα και τη σχολή που αγαπά. «Μου έχουν στερήσει τη ζωή μου», εξομολογείται. «Πρέπει πάντα να ξαναβρίσκω τη δύναμή μου, ξανά και ξανά».
Δημοσιογραφική επιμέλεια: Σωτήρης Βαλάρης
Κάμερα - μοντάζ: Γεράσιμος Δομένικος
Ηχοληψία: Άλεξ Αντωνίου
Μίξη ήχου: Φαίδωνας Κτενάς
