Φθινοπώριασε! Kαιρός για μια βόλτα στα χωριά του Πηλίου

Φθινοπώριασε! Kαιρός για μια βόλτα στα χωριά του Πηλίου Facebook Twitter
Οι μεγάλες αγάπες δεν ξεχνιούνται και κάποιον βροχερό Οκτώβρη ξαναβρέθηκα με την παρέα μου στο Πήλιο, για να μην το αποχωριστώ ποτέ ξανά.
0

«Πήλιο, το βουνό των Κενταύρων» γράφει η πινακίδα στην εθνική οδό και έχει γίνει το οικογενειακό μας αστείο, μαζί με τον «Βόλο, το λιμάνι των Αργοναυτών», καθώς μας πιάνουν τα γέλια κάθε φορά που τη βλέπουμε – θα μπορούσε ωστόσο να ονομάζεται και «Πήλιο, το βουνό της Κορίνας», καθώς από τότε που ήμουν παιδί είναι ταυτισμένο με τις διακοπές μου.


Τα πρώτα χρόνια −μιλάμε για πολλά πολλά χρόνια πριν− μετά βίας συναντούσαμε Έλληνες, καθώς η πλειονότητα των τουριστών ήταν Γερμανοί. Αυτή η αδυναμία μου, μάλιστα, να επικοινωνήσω με τα άλλα παιδάκια στο ξενοδοχείο ήταν που με έπεισε να μάθω αγγλικά, τα οποία σιχαινόμουν απ' τα βάθη της καρδιάς μου. Οι εποχές ήταν αληθινά αθώες και η φιλοξενία στην πραγματικότητα σπιτική, γεγονός που εμπεριείχε και κινδύνους, όπως το φρεσκοαρμεγμένο κατσικίσιο γάλα που με κυνηγούσαν να πιω κάθε πρωί.


Μετά από σειρά αξέχαστων οικογενειακών διακοπών και μπόλικα φυτολόγια γεμάτα ξερά φύλλα, οι πρώτες μου εκδρομές ως ενήλικης δεν συμπεριλάμβαναν το Πήλιο. Οι Κυκλάδες μονοπωλούσαν τα καλοκαίρια μας, τα βουνά της Ηπείρου τους χειμώνες. Οι μεγάλες αγάπες, ωστόσο, δεν ξεχνιούνται και κάποιον βροχερό Οκτώβρη ξαναβρέθηκα με την παρέα μου στο Πήλιο, για να μην το αποχωριστώ ποτέ ξανά. Όποτε δεν έχουμε κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μας, πάντα καταλήγουμε εκεί, χωρίς να το έχουμε μετανιώσει ποτέ.


Η φύση στο Πήλιο είναι εξαιρετικά απλόχερη και ανάλογα με την εποχή κρύβει θησαυρούς: μανιτάρια, χόρτα, βότανα, κάστανα, καρύδια, βατόμουρα ακόμα και δίπλα στην άσφαλτο είναι λίγα μόνο απ' όσα θα συναντήσετε στις εξερευνήσεις σας.


Ό,τι επιθυμήσει η καρδιά σου υπάρχει στο «Βουνό των Κενταύρων»: πανέμορφα ήσυχα ή κοσμοπολίτικα χωριά, ασυναγώνιστες παραλίες, χιονοδρομικό κέντρο, άλογα για ιππασία, οργιώδης βλάστηση, τρεχούμενα νερά, μονοπάτια για πεζοπορία, εξαιρετικοί ξενώνες, καταπληκτικό φαγητό, τοπικά προϊόντα, ενώ η πρόσβαση στον Βόλο είναι άμεση για όσους αποζητούν την ασφάλεια μιας κοντινής μεγάλης πόλης.

Η φύση στο Πήλιο είναι εξαιρετικά απλόχερη και ανάλογα με την εποχή κρύβει θησαυρούς: μανιτάρια, χόρτα, βότανα, κάστανα, καρύδια, βατόμουρα ακόμα και δίπλα στην άσφαλτο είναι λίγα μόνο απ' όσα θα συναντήσετε στις εξερευνήσεις σας. Αν πάλι προτιμάτε να τα βρείτε έτοιμα, μικροί συνεταιρισμοί γυναικών σε πολλά από τα χωριά έχουν ετοιμάσει καλούδια για τα παιδιά της πόλης.


Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει στην πηλιορείτικη κουζίνα, με τις πεντανόστιμες πίτες, τα μοναδικά τουρσιά, με πρώτα και καλύτερα τα τσιτσίραβλα, τα καλοψημένα κρέατα και το πολυαγαπημένο σπετζοφάι να κυριαρχούν, ενώ διάσημα είναι και τα μήλα της Ζαγοράς, με τα οποία μάλλον θα φύγετε φορτωμένοι. Κανένα χωριό δεν θα σας απογοητεύσει, από κει και πέρα σίγουρα κάποια θα γίνουν τα αγαπημένα σας – αυτά που ακολουθούν είναι τα δικά μου αγαπημένα.


Τσαγκαράδα

Φθινοπώριασε! Kαιρός για μια βόλτα στα χωριά του Πηλίου Facebook Twitter
Το υπεραιωνόβιο πλατάνι που έχει κορμό με δεκαπέντε μέτρα περίμετρο και ορθώνεται στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής.

Η Τσαγκαράδα είναι το χωριό των παιδικών μου χρόνων, εδώ ερχόμασταν πάντα οικογενειακώς, από τον καιρό που ο Μυλοπόταμος, η κοντινή και πολύ δημοφιλής παραλία, είχε ακόμα βότσαλα – τη φορά που αναρωτήθηκα τι ν' απόγιναν άραγε, ο ιδιοκτήτης του παραλιακού café με κοίταξε κατάπληκτος που τα θυμόμουν.


Τα βότσαλα μπορεί τελικά να τα σήκωσαν «φυσιολάτρες» και «ρομαντικοί», ωστόσο ζει και βασιλεύει το τεράστιο πλατάνι που έχει κορμό με δεκαπέντε μέτρα περίμετρο και ορθώνεται στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής. Στο υπεραιωνόβιο δέντρο −οι δασολόγοι πιστεύουν ότι πιθανότατα είναι χιλίων ετών− σκαρφαλώναμε με λύσσα σαν παιδιά, κάτι που εξακολουθούν να κάνουν όλα τα πιτσιρίκια, μαζί και ο γιος μου, καθώς η παροιμία περί μήλου και μηλιάς είναι σοφή.


Η Τσαγκαράδα είναι από τα πρώτα χωριά που αναπτύχθηκαν τουριστικά και αποτελείται από τέσσερις ξεχωριστές συνοικίες, καθεμιά με την πλατεία, την παλιά εκκλησία και τον χαρακτήρα της. Σε όποια πλατεία και να αράξετε, μην ξεχάσετε να παραγγείλετε καρυδάκι γλυκό, πουθενά δεν έχω δοκιμάσει καλύτερο.


Μηλιές

Φθινοπώριασε! Kαιρός για μια βόλτα στα χωριά του Πηλίου Facebook Twitter
Ιερός Ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών

Στις Μηλιές αξίζει να πάτε με τον «μουντζούρη», το τρενάκι που ξεκινά από τα Άνω Λεχώνια και συνήθως λειτουργεί το καλοκαίρι και κάποιες αργίες. Η διαδρομή είναι απίθανη και ανάμεσα στα άλλα θα διασχίσετε και τη μεγάλη μεταλλική γέφυρα που σχεδίασε ο Εβαρίστο ντε Κίρικο, ο πατέρας του γνωστού ζωγράφου Τζόρτζιο ντε Κίρικο, που είχε την επίβλεψη του έργου.


Μετά από μιάμιση ώρα διαδρομής που θα σας μείνει αξέχαστη θα φτάσετε στον όμορφο σταθμό στις Μηλιές. Από δω θα ανεβείτε με τα πόδια στην πλατεία του χωριού με την υπέροχη θέα. Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε τον Ιερό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, ο οποίος δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς χτίστηκε, αλλά σύμφωνα με την υπάρχουσα επιγραφή ανακαινίστηκε το 1741.


Οι αγιογραφίες του είναι μοναδικές και ανάμεσά τους ξεχωρίζουν ο Άγιος Χριστόφορος με τη μορφή προβάτου, ο Ζυγός της Δικαιοσύνης, ο Βελζεβούλ στις Πύλες της Κολάσεως και ο Ζωδιακός Κύκλος στον πρόναο, ενώ εντυπωσιακό είναι το ξυλόγλυπτο τέμπλο που είναι καλυμμένο με φύλλο χρυσού.


Μια στάση επιβάλλεται και στη σπουδαία βιβλιοθήκη του χωριού, η οποία συνδέεται ιστορικά με τη Μηλιώτικη Σχολή που ιδρύθηκε από τον Γρηγόριο Κωνσταντά και τον Άνθιμο Γαζή και περιλαμβάνει 3.355 παλαιά τυπωμένα βιβλία, 116 χειρόγραφα, καθώς και αντικείμενα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον που ανήκαν σε αυτήν.


Στο χωριό θα βρείτε καλόγουστα all day στέκια, ανάμεσά τους κι εκείνο που άνοιξε πριν από λίγα χρόνια η Τάνια Τσανακλίδου, μία από τους πολλούς καλλιτέχνες που έχουν σπίτι εδώ.


Ακριβώς δίπλα στις Μηλιές βρίσκεται η Βυζίτσα, όπου δεσπόζουν μερικά από τα ωραιότερα αρχοντικά του Πηλίου, τα περισσότερα από τα οποία λειτουργούν ως ξενώνες. Πιείτε έναν καφέ στη δροσερή και καταπράσινη πλατεία, αξίζει.


Λαύκος

Φθινοπώριασε! Kαιρός για μια βόλτα στα χωριά του Πηλίου Facebook Twitter
Φάμπειο Μουσείο

Τον Λαύκο ίσως να μην τον έχετε ακούσει, καθώς είναι από τα κρυμμένα μυστικά του νότιου Πηλίου. Το χωριό αγναντεύει τον Παγασητικό, έχει μία από τις πιο γοητευτικές πλατείες του βουνού και εδώ καταφύγαμε κάποτε τρία ζευγάρια με τρία μωρά και αλλεργία στις «αποστειρωμένες» οικογενειακές διακοπές, για να περάσουμε στην ιστορία ως η «παρέα με τα καρότσια».


Μόλις αντικρίσετε την πλατεία, το βλέμμα σας αποκλείεται να μην πέσει στο καφενείο-κουρείο του Εμμανουήλ Φορλίδα που λειτουργεί αδιαλείπτως από το 1785 και διατηρεί το χρώμα, την αυθεντικότητα και τη μοναδική του ατμόσφαιρα. Στον πρώτο όροφο, που παλαιότερα ήταν χάνι, είχαν φιλοξενηθεί ο Παπαδιαμάντης και ο Βάρναλης, που υπηρέτησε ως λυκειάρχης στην κοντινή Αργαλαστή.


Εδώ επιβάλλεται να πιείτε ένα τσίπουρο και μη διστάσετε να πιάσετε κουβέντα με τους αιωνόβιους παππούδες που θα συναντήσετε, θα το χαρούν. Από το χωριό κατάγεται ο ζωγράφος και γλύπτης Θανάσης Φάμπας, έργα του οποίου φιλοξενούνται στο ιδιαίτερα ενδιαφέρον Φάμπειο Μουσείο, κοντά στην πλατεία.


Άγιος Λαυρέντιος

Φθινοπώριασε! Kαιρός για μια βόλτα στα χωριά του Πηλίου Facebook Twitter
Η πλατεία Χατζίνη, το καταπράσινο ξέφωτο στην άκρη του χωριού με θέα τη γειτονική Δράκεια.

Έχουμε οδηγήσει ακόμα και μία ώρα στο βουνό, καθώς μέναμε σε μακρινό χωριό, μόνο και μόνο για να απολαύσουμε την πλατεία του Αγίου Λαυρεντίου, που κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι ένα από τα ωραιότερα ορεινά χωριά στην Ελλάδα.


Το χωριό βρίσκεται κοντά στον Βόλο, γαντζωμένο στο βουνό, πνιγμένο στις καστανιές, στα πλατάνια και στις οξιές, και τα τελευταία χρόνια έχει γίνει γνωστό χάρη στο «Μουσικό Χωριό», τη διεθνή μουσική κοινότητα που πραγματοποιεί εκεί πληθώρα εκδηλώσεων κάθε καλοκαίρι.


Το γεγονός ότι τα αυτοκίνητα μένουν έξω από τον οικισμό και ο μόνος τρόπος να γυρίσεις το χωριό είναι περπατώντας στα «αρχαία» και ζόρικα καλντερίμια πιστεύω ότι είναι ο σημαντικότερος λόγος που μια επίσκεψη εδώ είναι πραγματικό ταξίδι στον χρόνο.


Καθίστε στην καταπληκτική, ολοζώντανη πλατεία με τα αυθεντικά παραδοσιακά καφενεία και το παλιό κοινοτικό κατάστημα με το χαρακτηριστικό ρολόι για ένα ή περισσότερα τσίπουρα με τον ανάλογο κάθε φορά μεζέ, που «σοβαρεύει» όσο αυξάνονται τα καραφάκια. Πάνω από το χωριό βρίσκεται το ομώνυμο μοναστήρι που ολοκλήρωσε το 1378 ο Αγιορείτης μοναχός Λαυρέντιος, όταν εγκατέλειψε τη Μόνη Μεγίστης Λαύρας με αφορμή την επικράτηση της αίρεσης των Βαρλαάμ και Ακινδύνου.


Αναζητήστε την πλατεία Χατζίνη, το καταπράσινο ξέφωτο στην άκρη του χωριού με θέα τη γειτονική Δράκεια, όπου το μυαλό ταξιδεύει και η φύση ησυχάζει – μπορεί κανείς να κάτσει εκεί με τις ώρες.

Ταξίδια
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Συλλέγοντας μανιτάρια στην Πάρνηθα με τον πιο έμπειρο Έλληνα κυνηγό τους

Ρώτα τον Υπεύθυνο / Συλλέγοντας μανιτάρια στην Πάρνηθα με τον πιο έμπειρο Έλληνα κυνηγό τους

Κάθε φθινόπωρο που είναι η καλύτερη εποχή για τα άγρια μανιτάρια, ο λογιστής Νεκτάριος Φιλιππόπουλος αφήνει στην άκρη του ισολογισμούς και παίρνει τα βουνά. Τον ακολουθήσαμε.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
Στον Κίσσαβο οι διακοπές μπορεί να μην είναι ακριβώς αυτό που φανταζόσασταν. Είναι κάτι καλύτερο.

Ταξίδια / Στον Κίσσαβο οι διακοπές μπορεί να μην είναι ακριβώς αυτό που φανταζόσασταν. Είναι κάτι καλύτερο.

Από το Μεταξοχώρι στον Αγιόκαμπο και από εκεί στο Κάτω Πολυδένδρι, απολαύστε τη θέα, τα κρυστάλλινα νερά, τις παραλίες με την αφράτη χρυσή άμμο, τα εδέσματα και τις τοπικές ξεσηκωτικές μελωδίες
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
5 ορεινοί προορισμοί που δίνουν άλλο νόημα στις καλοκαιρινές διακοπές

Ταξίδια / 5 ορεινοί προορισμοί που δίνουν άλλο νόημα στις καλοκαιρινές διακοπές

Τα Ζαγοροχώρια, τα Τζουμέρκα και άλλα σπουδαία ορεινά σημεία τα έχουμε συνδυάσει με χειμερινές εξορμήσεις: πώς είναι, όμως, το καλοκαίρι; Η απάντηση ίσως κρύβει τον φετινό προορισμό των διακοπών σας
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γιατί τα ταξίδια δεν έφεραν πιο κοντά τους ανθρώπους

Ταξίδια / Γιατί τα ταξίδια δεν έφεραν πιο κοντά τους ανθρώπους;

Τα ταξίδια στο εξωτερικό αυξάνονται εδώ και δεκαετίες σε όλο τον κόσμο. Το ίδιο όμως και ο εθνικισμός. Όπως φαίνεται, μόνο ο Μαρκ Τουέιν πίστεψε ότι «τα ταξίδια σκοτώνουν την προκατάληψη, τη μισαλλοδοξία και τη στενομυαλιά».
THE LIFO TEAM
«Η εργασία έχει πάψει να είναι μόνο τρόπος επιβίωσης και έχει γίνει κομμάτι του τρόπου που επιλέγω να ζω»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ο κόκοράς μας τραγουδάει, λες και κάνει soundcheck σε φεστιβάλ»

Η Κατερίνα Ζέρβα δημιούργησε, μαζί με φίλους της, το Evergreen Project, μια ιδιαίτερη κοινότητα στη Φθιώτιδα, όπου «οι ανατολές είναι ζωγραφιά» και όλα συνυπάρχουν «σαν μια μεγάλη, αγαπημένη οικογένεια».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Η εικόνα που κυκλοφορεί για τα χωριά ως απομονωμένες κοινότητες κάπου στην Άγρια Δύση δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα».

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Χριστίνα βρήκε το χωριό των ονείρων της, με έναν τρόπο που θα ζήλευε κι ο Κοέλιο

Όλο το σύμπαν συνωμότησε, ώστε η Χριστίνα Πιλαβίδου και ο σύζυγός της, σε μια παρόρμηση της στιγμής, να αφήσουν την Αθήνα για το Αργυροχώρι Φθιώτιδας. Σήμερα μεγαλώνουν τα τρία τους παιδιά με τρόπο όσο το δυνατόν πιο αυτάρκη και καταρρίπτουν όλα τα κλισέ για την επαρχία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στη Σπάρτη

Ταξίδια / 48 ώρες στη Σπάρτη

Στη Λακωνική πρωτεύουσα με το νεοκλασικό παρελθόν, ξεκινάμε τη βόλτα μας από το δημοφιλές άγαλμα του Λεωνίδα, επισκεπτόμαστε το Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης, ενώ εξορμούμε και στην ξακουστή καστροπολιτεία του Μυστρά και το πανέμορφο κεφαλοχώρι Γεράκι.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«H απόφαση να επιστρέψω στον Τυρό με έφερε πιο κοντά σε ό,τι έχει πραγματική αξία για μένα, μου έδωσε ελπίδα πως κάτι μικρό μπορεί να έχει μεγάλο αποτύπωμα, όταν γίνεται με αγάπη και συνέπεια»

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Ελισάβετ υφαίνει τα υφαντά της στον Τυρό Αρκαδίας

Η Ελισάβετ Ροδοπούλου επέστρεψε από το εξωτερικό στο χωριό της για να ασχοληθεί με μια τέχνη που χάνεται: την παραδοσιακή τσακώνικη υφαντική. Η σκέψη της πηγαίνει συχνά στη γιαγιά της, που ξεκίνησε να υφαίνει στον αργαλειό μόλις στα εννιά της χρόνια.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στην Καστοριά

Ταξίδια / 48 ώρες στην Καστοριά

Με ορμητήριο τη διάσημη λίμνη της Καστοριάς, θαυμάζουμε τις βυζαντινές εκκλησίες και τα αρχοντικά της που μοιάζουν ανεξάντλητα και ανακαλύπτουμε μια άγνωστη Ελλάδα στον νεολιθικό οικισμό του Δισπηλιού και τα εγκαταλελειμμένα χωριά Κορέστεια.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ/ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Γειτονιές της Ελλάδας / «Κολωνάκια και καφετέριες θα βρεις παντού. Mια καλή ζωή όχι»

Μετά από μια κοσμοπολίτικη ζωή, ο Φίλιππος Παπαδημητρίου αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Αγριλίτσα Αργολίδας και να συστήσει την πρωτοβουλία «Ανασυγκρότηση των Κοιλάδων Δυτικής Αργολίδας», που προσπαθεί να αντιμετωπίσει την ερημοποίηση των χωριών της περιοχής. Πιστεύει σαφώς πως το μέλλον μας είναι η αποκέντρωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Η 28χρονη Φωτεινή Γάλλου εκδίδει την εφημερίδα «Τα Χωριάτικα» στον παραδοσιακό οικισμό της Πρώτης Σερρών, όχι για να καλύψει ένα κενό στην αγορά αλλά στις ανθρώπινες σχέσεις. Απολαμβάνει τη ζωή στο χωριό και δεν τη βρίσκει ούτε πισωγύρισμα ούτε αποτυχία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιώργος Καπουτζίδης: «Στη Νέα Ζηλανδία είδα πραγματικά ευτυχισμένους ανθρώπους»  «Στη Νέα Ζηλανδία είσαι πάρα μα πάρα πολύ μακριά από οτιδήποτε» Ο Γιώργος Καπουτζίδης θα μπορούσε να ζήσει για πάντα στη Νέα Ζηλανδία

Γιώργος Καπουτζίδης / «Στη Νέα Ζηλανδία δεν εκνευρίζονται, δεν κορνάρουν»

O γνωστός σεναριογράφος και ηθοποιός ταξίδεψε ως την άλλη άκρη του κόσμου για να γνωρίσει από κοντά μια χώρα που, πέρα από την επιβλητική της φύση, φαίνεται να έχει επιλέξει έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Και με το που προσγειώθηκε, τον υποδέχτηκε… μία Καρυάτιδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Για 15 χρόνια, ο Ανδρέας Γεωργίου πηγαινοερχόταν στη δουλειά του, από ένα χωριό της Κορινθίας ως το κέντρο της Αθήνας. Η απόφαση να μετακομίσει σε ένα χωριό της Ζακύνθου δεν ήταν εύκολη. Μια φράση της κόρης του όμως τον έπεισε κι έτσι τώρα πια ζει σε ένα μέρος με ατελείωτους ελαιώνες και μεγάλη αγάπη για την ποίηση και το παραδοσιακό τραγούδι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Ταξίδια / Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Οι διαδρομές ανάμεσα σε επιβλητικά μοναστήρια και σκήτες, όπως και η φροντίδα για την προστασία τους, ενώνουν ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο: έναν Αυστραλό δικαστή, έναν Βέλγο τραπεζικό, έναν ψυχίατρο από το Ομάν, έναν Άγγλο εκδότη και έναν Έλληνα μηχανικό αεροσκαφών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Οι επαρχίες μας / «Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Η Δέσποινα Τζιουβάρα άφησε την Αθήνα για τον Βουτσαρά, ένα από τα Κουρεντοχώρια, και ευελπιστεί να βοηθήσει την περιοχή να περάσει σε μια νέα εποχή μετά την απότομη ερήμωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Δεμάτι κάλεσμα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η καθημερινότητα δεν είναι σχεδόν ποτέ ίδια στο βουνό»

Ο Βασίλης Νάκκας, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΚοινΣΕπ «Τα Ψηλά Βουνά», απευθύνει πρόσκληση σε όσους θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στο Δεμάτι Ζαγορίου, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη των ορεινών κοινοτήτων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT