ΤΙΣ ΕΧΕΙΣ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΕΙ χωρίς να τους δώσεις ιδιαίτερη σημασία, πηγαίνοντας στη δουλειά ή γυρνώντας από κάποιο ξενύχτι. Θυμάσαι την τοποθεσία τους, τα αγάλματα και τα σιντριβάνια τους, αλλά σου διαφεύγει το όνομα. Αυτές είναι οι πέντε πλατείες της Αθήνας που ενδεχομένως να μην τις ξέρεις και τόσο καλά.
Πλατεία Κιτσίκη – Λυκαβηττός
Ακριβώς στους πρόποδες του Λυκαβηττού, καταπράσινη και με πυκνή βλάστηση, βρίσκεται η πλατεία Κιτσίκη. Πήρε το όνομά της από τον βουλευτή, πολιτικό μηχανικό και πρύτανη του ΕΜΠ Νίκο Κιτσίκη το 2003. Στην περίπτωση της δεν ξέρω τι ισχύει περισσότερο: κερδίζει δημοφιλία λόγω του Λυκαβηττού ή επισκιάζεται από αυτόν; Τοποθετείται ανάμεσα στις οδούς Κλεομένους και Δεινοκράτους, τρία λεπτά μόλις από τη Γεννάδειο. Ξεχωρίζει, μεταξύ άλλων, για τα παρτέρια της και για τον φυσικό ίσκιο που προσφέρει. Στον χώρο της πλατείας θα συναντήσεις ανθρώπους να ξαποσταίνουν –λόγω της ανηφορικής διαδρομής‒, να διαβάζουν ή να βγάζουν βόλτα τον σκύλο τους. Συστήνεται ανεπιφύλακτα για όσους χρειάζονται καθαρό αέρα και μια βόλτα στο πράσινο.
Πλατεία Τρούμαν – Λεωφ. Βασιλέως Κωνσταντίνου
Η πλατεία στα σύνορα Παγκρατίου - Κολωνακίου έχει γίνει γνωστή για επεισοδιακούς λόγους. Το ορειχάλκινο άγαλμα του Χάρι Τρούμαν, που βρίσκεται στο κέντρο της, έχει βανδαλιστεί περισσότερο από κάθε άλλο στην πόλη. Τοποθετήθηκε εκεί τον Μάρτιο του 1963, δίνοντας ταυτόχρονα το όνομά του στη νέα τότε πλατεία. Πίσω όμως από την αντίδραση κρύβεται εδώ και χρόνια μια ανεξερεύνητη πτυχή της πόλης. Στην πολύπαθη πλατεία θα εντοπίσεις πλέον και τον ανδριάντα του Μαχάτμα Γκάντι, του οποίου τα αποκαλυπτήρια έγιναν πριν από δύο καλοκαίρια. Σίγουρα την έχεις παρατηρήσει, διασχίζοντας με το αμάξι ή το λεωφορείο τη Βασιλέως Κωνσταντίνου. Ευθυτενή κυπαρίσσια και φοίνικες σε λευκό φόντο, μαρμάρινα σκαλοπάτια και πράσινο γκαζόν: η πλατεία Τρούμαν δίνει μια ανάσα στο πολύβουο κεντρικό σημείο.
Πλατεία Κυνοσάργους - Νέος Κόσμος
Ακόμα μία πλατεία που λίγοι γνωρίζουμε το όνομα της ή ακόμα και την ύπαρξή της. Εδρεύει στην ομώνυμη συνοικία του Νέου Κόσμου, συνορεύοντας με το Μετς και την περιοχή Μακρυγιάννη. Κρυμμένη πίσω από τον Άγιο Παντελεήμονα Ιλισού επί της Καλλιρρόης και ανάμεσα στις οδούς Τυμφρηστού και Φωτομάρα, η πλατεία Κυνοσάργους αποτελεί ένα ακόμη ανεξερεύνητο σημείο της πόλης. Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, στην ευρύτερη περιοχή της πλατείας βρισκόταν το Γυμνάσιο Κυνόσαργες όπου και πραγματοποιούνταν η εκδήλωση των Ηρακλείων. Σήμερα η πλατεία περιβάλλεται από διαμερίσματα Airbnb, καθώς οι στάσεις τραμ (Φιξ) και μετρό (Συγγρού Φιξ), η Ακρόπολη αλλά και η πλατεία Συντάγματος βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής. Οι πιο ψαγμένοι αναζητούν το καρτοτηλέφωνο του Τσίου ή τον Τιτάνα για να πιουν τον καφέ τους διαφορετικά.
Πλατεία Μαδρίτης (πάρκο Βρασίδα) - Ιλίσια
Πολλοί την έχουν διασχίσει, λίγοι όμως την αναγνωρίζουν. Βρίσκεται ανάμεσα στις οδούς Μιχαλακοπούλου, Βρασίδα, Διοχάρους και τη λεωφόρο Βασιλέως Αλεξάνδρου, αποτελώντας διαχρονικά μία από τις κεντρικότερες πλατείες του δήμου. Στα πέριξ της βρίσκονται δημοφιλή κτίρια της πόλης, όπως το ξενοδοχείο Χίλτον, η Εθνική Πινακοθήκη και το νοσοκομείο Ευαγγελισμός. Στο πάρκο δεσπόζουν το άγαλμα της Μαρίας Κάλλας και το μνημείο του Έλληνα Δασκάλου προς τιμήν όλων των εκπαιδευτικών. Ακριβώς απέναντί της βρίσκεται ο Ιαπωνικός Κήπος Αθηνών, ο οποίος αδιαμφισβήτητα κλέβει λίγο από την αίγλη της. Αρκετοί περίοικοι (και όχι μόνο) την επισκέπτονται λόγω του εμβληματικού Βασίλαινα, του εστιατορίου που μεγαλούργησε στον Πειραιά και εγκαταστάθηκε αργότερα στη συγκεκριμένη πλατεία. Αν μένεις και κυκλοφορείς στην Αθήνα, είναι σχεδόν απίθανο να μην την έχεις διαβεί.
Πλατεία Ηούς – Κάτω Πετράλωνα
Χωρισμένη στα δύο από την ομώνυμη οδό, η πλατεία Ηούς αποτελεί την κεντρικότερη πλατεία των Κάτω Πετραλώνων. Βρίσκεται λίγα μέτρα πάνω από τον σταθμό ΗΣΑΠ και την οδό Κειριαδών, αποτελώντας ουσιαστικά το σταυροδρόμι της συνοικίας. Πήρε το όνομά της από τη θεότητα Ηώ, αδελφή του Ήλιου. Σήμα κατατεθέν της αποτελούν τα τέσσερα μεγάλα κυπαρίσσια (δύο από κάθε πλευρά), οι ασβεστωμένες ακακίες και τα λιθόστρωτα πεζούλια. Προτιμάται, μεταξύ άλλων, για τα εστιατόρια «Πετραλώνι» και «Δρόπολις», των οποίων οι καρέκλες και τα τραπεζάκια τής δίνουν άλλο χρώμα τους μήνες του καλοκαιριού.
