Τι θα κάνεις, αν μπεις στην κουζίνα αυτό το Σ/Κ

Τι θα κάνεις, αν μπεις στην κουζίνα αυτό το Σ/Κ Facebook Twitter
Εικονογράφηση: Dreyk the Pirate/ LiFO
0

Eλπίζω, βέβαια, να μη χρειαστεί να μπεις, γιατί θα έχει μίνι καύσωνα απ' ό,τι διαβάζω. Παρ' όλα αυτά, αν δεν κρατιέσαι, σκέψου κάτι ελαφρύ και χρωματιστό. Να σου φύγει και ο καημός της κουζίνας, να δώσεις και χαρά στον κόσμο που θα το κεράσεις.

Έχω μια ιδέα: φράουλες. Πήρανε πολύ bad press τελευταία. Όχι άδικα, αν με ρωτάς. Ωστόσο, είναι το πιο ωραίο υλικό της άνοιξης. Ειδικά αν τις βρεις και δεν είναι σαν αχλάδια μεγάλες. Πήγα πρόσφατα στο σπίτι ενός φίλου που καλλιεργεί στο μπαλκόνι του φράουλες και τις περιποιείται με βιολογικό τρόπο κ.λπ. Δοκίμασα και μαγεύτηκα. Άλλη γεύση. Κυρίως το άρωμα. Τα καλυτερα τριαντάφυλλα δεν μυρίζουν τόσο ωραία όσο αυτές οι φράουλες.

Λοιπόν, εννοείται πως και χωρίς πολλά-πολλά, ίσως με λίγη κρεμ φρες δίπλα, που αν δεν βαρεθείς θα την αρωματίσεις με λίγη βανίλια, το συγκεκριμένο φρούτο είναι τέλειο. Και με σοκολάτα, αν και εγώ δεν τις προτιμώ έτσι.

Μου θυμίζουν κάτι εφιαλτικούς μπουφέδες ξενοδοχείων που τις αραδιάζουν σε βουνά, δίπλα σε εκείνα τα φρικτά σιντριβάνια με τη σοκολάτα. Ό,τι πιο εφιαλτικό.

Μπορείς να φτιάξεις ένα πολυώροφο κέικ βανίλιας, να το γεμίσεις με κρέμα και φράουλες και να κάνεις μια υπερπαραγωγή, ή μια απλή μους φράουλας που θα την προσέξεις να γίνει σωστά και θα τη σερβίρεις με κάτι τραγανό στο πλάι. Cookies με λευκή σοκολάτα και φράουλες.

Δοκίμασέ τες σε μια σαλάτα, ταιριάζει πολύ. Η φράουλα αγαπά επίσης το μπαλσάμικο, το πιπέρι, οπότε δες τι μπορείς να συνδυάσεις με αυτά. Μαρμελάδα φράουλα, όχι τόσο εύκολο όσο ακούγεται: κατεβάζει πολλά υγρά το φρούτο και μπερδεύεσαι πότε να την κατεβάσεις από τη φωτιά. Παρ' όλα αυτά, το άρωμα που θα σκορπίσεις στο σπίτι σου και σε όλη τη γειτονιά είναι μεγάλο δώρο.

Θρυμμάτισε λίγες μαρέγκες που θα πάρεις από το δίπλα ζαχαροπλαστείο, χτύπα και σαντιγί και φτιάξε το δικό σου πειραγμένο Eton Mess. Εγώ θα έβαζα και άλλα πράγματα μέσα. Θρυματισμένες φλωρεντίνες, πικρή σοκολάτα. Όλα παίζουν. Αν θες να περάσεις πάνω από μία ώρα στην κουζίνα, θα φτιάξεις τάρτα from scratch με φράουλες.

Πρώτα η βάση. Μια καλή pate sucre, που θα τη φτιάξεις νωρίς να κρυώσει. Μετά η creme patisserie, που επίσης θα φτιάξεις από νωρίς - θέλει ένα τετράωρο πριν. Όταν έρθει η στιγμή να στήσεις την τάρτα, θα αναμείξεις στην κρέμα λίγη σαντιγί χτυπημένη. Λίγη όμως, απλώς για να γίνει πιο αφράτη η κρέμα σου.

Διάλεξε μικρές, ομοιόμορφες φράουλες και αποφάσισε εσύ αν θες να τις βάλεις ολόκληρες ή να τις κόψεις σε λεπτές φέτες και να τις στρώσεις σαν πολύπλοκο κέντημα πάνω από την τάρτα σου. Θα είναι σούπερ.

Με περίπου τα ίδια υλικά και τεχνικές μπορείς να έχεις και δύο παραλλαγές. Μια πίτα με φράουλες: σαν μηλόπιτα, αλλά, αντί για μήλα, θα βάλεις φράουλες και, φυσικά, με την creme patisserie και τη σαντιγί και άλλα υλικά που εσύ αγαπάς μπορείς να φτιάξεις ένα επικό Trifle, με διαφορετικές στρώσεις από παντεσπάνι βουτηγμένο σε σιρόπι και αλκοόλ, creme patisserie, φράουλες, ζελέ κι άλλες φράουλες και ό,τι άλλο τραγανό και ωραίο θες.

Όσον αφορά τα Τriffles, που είναι μια αγγλική μανία και υπερβολή, εγώ, πέραν του εντυπωσιακού τού πράγματος, δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται τόσος θόρυβος. Με το που χώσεις την κουτάλα σερβιρίσματος σε αυτό, όλες οι στρώσεις ενώνονται και μετατρέπονται σε έναν πολύ παράξενο αχταρμά που δεν τρώγεται.

Το ίδιο ισχύει και για τα cupcakes. Αλλού το κέικ, αλλού η κρέμα, γίνεσαι χάλια. Είναι, όμως, εντυπωσιακά και ίσως και μόνο γι' αυτό ν' αξίζει να τα δοκιμάσεις. Είδα κάπου κάτι φραουλένια cupcakes, με κρέμα φράουλας, τα οποία είναι ολόκληρα βουτηγμένα στη σοκολάτα. Η καλύτερη κρέμα για cupcakes γίνεται με τη χρήση ιταλικής μαρέγκας. Έτσι, παραμένει η κρέμα σφιχτή και αντέχει. Δεν λέω κουβέντα για την Πάβλοβα με φράουλες, είναι ο βασιλιάς των καλοκαιρινών γλυκών και η μεγάλη στιγμή της φράουλας.

Ναι, και cheesecake με φράουλες μπορείς να φτιάξεις. Κρύο, εκτός φούρνου, με απλές διαδικασίες, και φουρνιστό, όπου οι φράουλες, περασμένες από το μπλέντερ ελαφρώς, θα μπουν στο μείγμα του τυριού και των αυγών. Μπορείς να το κάνεις και διώροφο, όπου θα έχεις ένα στρώμα με φράουλες και ένα άνευ.

Μπορείς ακόμα να μην αναμείξεις τελείως το μείγμα με τις φράουλες με το μείγμα των τυριών αλλά να το περιχύσεις εδώ κι εκεί και με ένα ξυλαράκι για σουβλάκι να κάνεις swirls. Έτσι, όταν το τρως θα έχεις κρέμα και κάτι μαρμελαδοειδές. Ωραία!

Kαι με το μπισκότο μπορείς να παίξεις. Υπάρχει πολύ υλικό για τραγανή βάση cheesecake εκεί έξω.

Πειραματίσου. Έχω πειραματιστεί ακόμη και με pretzels. Θα σου δώσω συνταγή, κάποια στιγμή! Και τελειώνουμε με το αριστούργημα: σορμπέ φράουλας. Μάθε τον τρόπο, πάρε παγωτομηχανή της προκοπής και φτιάξε στοκ. Άνοιξη-καλοκαίρι, το καλύτερο πράγμα.

Καλό Σ/Κ.

[Από το blog ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗ του Μιχάλη Μιχαήλ]

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Το κρασί με απλά λόγια / Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Πώς επηρεάζει η αστρονομία τις καλλιεργητικές πρακτικές στο αμπέλι; Η Υρώ Κολιακουδάκη και ο Παναγιώτης Ορφανίδης σε μια συζήτηση με τον Θοδωρή Κοντογιάννη για τη σχέση του ανθρώπου με τη γη, την τεχνολογία και το κρασί, έξω από τα συνηθισμένα.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ
Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ