ΦΩΤΙΕΣ ΤΩΡΑ

Παραλλαγές φασολάδας

Facebook Twitter
0

Ξέρω, ξέρω. Δεν ακούγεται και πολύ δελεαστικό. Τα φασόλια όμως έχουν τόσο παρηγορητική γεύση, και πάνε τέλεια με τη βροχή!  Είναι πολύ υγιεινά, είναι πάρα πολύ φτηνά, αντικαθιστούν το κρέας – αλλά ας μη γελιόμαστε, αυτό που έχει σημασία είναι η γεύση. Η υφή τους και η γεύση τους ταιριάζει με τόσους πολλούς παρτενέρ, είναι τόσο καλόβολα, που ακόμα κι αν δεν σας αρέσει η παραδοσιακή φασολάδα, μπορείτε να δοκιμάσετε πάρα πολλές παραλλαγές.

Το πιο δύσκολο της υπόθεσης (καθόλου, εδώ που τα λέμε) είναι ότι χρειάζονται κάποια προετοιμασία. Μπορείτε όμως να σχεδόν-βράσετε μια μεγάλη ποσότητα και να έχετε δόσεις στην κατάψυξη, έτοιμες για βαλς με δελεαστικά συνοδευτικά.

Πριν ξεκινήσουμε όμως, το μεγάλο ερώτημα: φούσκωμα ή όχι;

Όλες οι παραδοσιακές συνταγές στην Ελλάδα λένε ότι χρειάζεται να βάλεις τα φασόλια στο νερό από την προηγούμενη ημέρα. Για να φουσκώσουν, για να βράσουν πιο γρήγορα, ακόμα και για να μην προκαλούν τα αντιαισθητικά «πρηξίματα». Δε μπορώ να σας το αποδείξω με βιβλιογραφία ή με επιστημονικά πειράματα, αλλά κατέληξα στο πρωτοποριακό συμπέρασμα ότι δεν χρειάζεται. Ξέρω ότι ταράζω τα νερά της παράδοσης – όμως έχω δοκιμάσει και τις δύο μεθόδους, διάφορες φορές, και δεν έχω δει διαφορά ούτε στο χρόνο, ούτε στη γεύση, ούτε στα «ένζυμα». Αν δεν πείθεστε με τίποτα, έχω να σας πω ότι οι Μεξικάνοι που τρώνε φασόλια τρεις φορές τη μέρα και αποτελούν την πιο βασική τους τροφή, δεν έχουν ιδέα γι’ αυτή τη μέθοδο. Πριν με σταυρώσετε, δοκιμάστε το.

Οι παρακάτω συνδυασμοί είναι από όλο τον κόσμο, αλλά η βάση τους είναι πάντα η γνωστή φασολάδα: Αφού φτιάξεις μία βάση με κρεμμύδια και λάδι, προσθέτεις τα φασόλια σε ένα υγρό (νερό, ντομάτα, ζωμό), στο τέλος βάζεις ό,τι βράζει πιο γρήγορα, όπως τα πράσινα λαχανικά.

Φασόλια α λα μεξικάνα

Οι μεξικάνοι τα τρώνε πάνω κάτω όπως εμείς, με τη διαφορά ότι μπαίνει και καυτερή πιπεριά, (που βάζουν και οι Έλληνες), αλλά και κύμινο, μπούκοβο και στο τέλος, ψιλοκομμένο σπανάκι.

Με λαχανάκια βρυξελλών + πεκορίνο

Λίγο πιο γκουρμέ παραλλαγή: εδώ θέλουμε τα φασόλια βρασμένα, σε νερό, στραγγισμένα. Τα λαχανάκια τα σωτάρουμε σε λάδι κομμένα στη μέση, μαζί με σκόρδο ή τα ψήνουμε στο φούρνο. Εγώ τα βάζω πρώτα λίγο στο φούρνο μικροκυμάτων για να σιγουρευτώ ότι θα γίνουν. Σε κατσαρόλα ανακατεύεις τα σχεδόν βρασμένα φασόλια, και τα λαχανάκια μαζί με λίγο ζωμό. Από πάνω, τυρί πεκορίνο ή παρμεζάνα.

Με λάχανο

Άλλο ένα ταπεινό υλικό που δεν θεωρείται πολύ σπουδαίο, το οποίο μαζί με τα φασόλια απογειώνεται. Κάνετε την φασολάδα ως συνήθως, μόνο που αντί για ντομάτα βάζετε νερό, και προς το τέλος, άσπρο λάχανο ψιλοκομμένο. Πολύ ταιριάζει και μπέικον, το οποίο έχετε τσιγαρίσει ξεχωριστά, και το βάζετε στο τέλος.

Εκδοχή Τοσκάνης

Σ’ αυτή την περίπτωση τα φασόλια βράζουν σε ντομάτα, μαζί με το λάχανο, αλλά και λίγο κόκκινο ξίδι από κρασί, μπούκοβο και δεντρολίβανο.

Μεσαιωνικά φασόλια

Η παρακάτω συνταγή είναι από την Αγγλία του 14ου αιώνα από το βιβλίο The Forme of Cury, το οποίο έγραψαν οι αρχιμάγειροι του βασιλιά Ριχάρδου του 2ου το 1390, το οποίο παρέλαβε αργότερα η βασίλισσα Ελισάβετ από τα χέρια του Λόρδου Στάφορντ.

Benes yfryed. Take benes and seeþ hem almost til þey bersten. Take and wryng out þe water clene. Do þerto oynouns ysode and ymynced, and garlec þerwith; frye hem in oile oþer in grece, & do þereto powdour douce, & serue it forth.

Βράσε τα φασόλια* μέχρι να μαλακώσουν-  στράγγιξέ τα καλά. Βράσε ολόκληρα ξεφλουδισμένα κρεμμύδια μέχρι να μαλακώσουν, στράγγιξέ τα καλά. Κόψε τα κρεμμύδια σε κομμάτια, κόψε και σκόρδο και ανακάτεψέ τα με τα φασόλια. Τηγάνισέ τα σε καυτό λάδι**, βγάλτα από το λάδι και άφησέ τα να στραγγίξουν. Τοποθέτησέ τα σε πιατέλα και πασπάλισε με powder douce*, σέρβιρέ το.

Τα φασόλια εκείνης της εποχής πιθανότατα να μην υπάρχουν πια. Το πιο κοντινό είδος που υπάρχει τώρα είναι η φάβα. Αν δε θέλετε να δοκιμάσετε με φάβα, είναι σίγουρο ότι και με τα γνωστά μας φασόλια η γεύση θα είναι ωραιότατη.

** Το λάδι κατά πάσα πιθανότατα θα ήταν ζωικό, οπότε το πιο κοντινό είναι αυτό που μένει όταν τζιγαρίζουμε μπέικον, αν σας φαίνεται υπερβολή (αν και θα είναι νοστιμότατο) ίσως καλαμποκέλαιο.

*** Powder Douce είναι ένα μίγμα μπαχαρικών του μεσαίωνα που έχει πολλές παραλλαγές και πουθενά δεν καταγράφεται με συγκεκριμένες αναλογίες. Όμως αυτό που ξέρουμε είναι τα συστατικά του. Μια πιθανή συνταγή είναι η εξής (αλλά οι αναλογίες είναι ανάλογα με τα γούστα σας)

Powder Douce

3 κουταλιές σούπας τζίντζερ

2 κουταλιές σούπας ζάχαρη

1 ½ κανέλα

1 κουταλάκι γαρίφαλο

1 κουταλάκι μοσχοκάρυδο

Γεύση
0

ΦΩΤΙΕΣ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Το κρασί με απλά λόγια / Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Πώς επηρεάζει η αστρονομία τις καλλιεργητικές πρακτικές στο αμπέλι; Η Υρώ Κολιακουδάκη και ο Παναγιώτης Ορφανίδης σε μια συζήτηση με τον Θοδωρή Κοντογιάννη για τη σχέση του ανθρώπου με τη γη, την τεχνολογία και το κρασί, έξω από τα συνηθισμένα.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ
Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM