Habeas Corpus.
Η τριήμερη (2-4 Οκτ.) περφόρμανς-εγκατάσταση της Laurie Anderson στο Park Avenue Armory της Νέας Υόρκης, με την ίδια να συνομιλεί με το "ολόγραμμα" του Mohammed el Gharani, κρατούμενο στο Γκουαντανάμο από τα 14 ως τα 21 του.
O Mohammed el Gharani -γιος ενός καμηλιέρη από το Τσαντ, αλλά γεννημένος στη Σαουδική Αραβία, ήταν περίπου 11 ετών όταν θεωρήθηκε ύποπτος για τρομοκρατικές ενέργειες στο πλευρό του Abu Qatada al-Filistin, του λεγόμενου πρεσβευτή του Μπιν Λάντεν στην Ευρώπη. Τρία χρόνια μετά, κι ενώ πλησίαζε στο σχολείο του στο Πακιστάν -η υπηκοότητά του δεν του επέτρεπε να σπουδάσει στη Σαουδική Αραβία- συνελήφθη από την πακιστανική ασφάλεια και στη συνέχεια παραδώθηκε στους Αμερικανούς, αφού υπέστη τα προαπαιτούμενα βασανιστήρια. Μεταφέρθηκε στο Γκουαντανόμο κατηγορούμενος για συμμετοχή σε επιθέσεις των ταλιμπάν στην Τόρα Μπόρα και υποβλήθηκε σε νέα βασανιστήρια. Αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει δυό φορές. Καμία κατηγορία δεν στοιχειοθετήθηκε, καμία δίκη δεν ορίστηκε, ώσπου μετά από επτά χρόνια, το 2009, ο αμερικανός δικαστής Richard J. Leon αποφάνθηκε ότι τα αποδεικτικά στοιχεία εναντίον του στερούνταν αξιοπιστίας και διέταξε την απελευθερωσή του.
Σήμερα, ο Mohammed el Gharani ζει σε μια χώρα της Δυτικής Αφρικής την οποίαν δεν θέλει να αποκαλύψει για να μην διακινδυνέψει την ησυχία του. 'Οντας ανεπιθύμητος και στις ΗΠΑ, όπως και οι υπόλοιποι πρώην κρατούμενοι του Γκουαντανάμο, δεν μπορούσε να συνομιλήσει απευθείας με την Laurie Anderson, παρά μόνο μέσα από ένα ολόγραμμα. Ακόμη κι έτσι πάντως, είναι ο πρώτος κρατούμενος που μιλάει, έστω και εικονικά, στο έδαφος των ΗΠΑ.
Η εγκατάσταση της Laurie Anderson έθεσε τα ζητήματα της απώλειας ταυτότητας, της μνήμης και της αντίστασης του ανθρώπινου σώματος και πνεύματος. Στο έργο της, το βίντεο, η μουσική, η γλυπτική, το φιλμ συγχωνεύονται σε μια διήγηση που κάθε ώρα ενισχύεται από την παρουσία και τον λόγο του Mohammed el Gharani, καθώς και με τη συνομιλία του με την Laurie Anderson. Στο ηχοτοπίο που σχεδιάστηκα αρχικά από τον Lou Reed, συνδυάζοντας κιθάρες και ενισχυτές, προστέθηκαν ήχοι που προέρχονται από τη φύση αλλά κι από την ηχητική παρακολούθηση.
"I have chosen to be here virtually because I am not allowed to come to this country and I have some things to say" (Mohammed el Gharani).
"[T]he more I learned, the more I realized that prosecuting 'the war on terror' was all about stories. How you describe your experience. ... The U.S. government had declared the detainees 'non-persons,' and so they were not eligible for apologies or reparations. The Geneva Conventions did not apply to them. They could be held indefinitely and tortured, but only because the torture was relabeled 'enhanced interrogation' and because Guantánamo was not the U.S. There were also no suicides, only 'manipulative self-injurious behavior'" (Laurie Anderson, New Yorker).
"They said, 'The Colonel wants to see you.' I went there and he was very angry and he's telling me: 'Do you know what you did? I've been working 20 years in the military no one's called and insulted me.' And he's shouting. And I'm like, 'What did I do?' 'You called Al Jazeera! you called Sami elHaj.' 'Yes I did,'" said el Gharani, defiantly.
"If I get a phone now, I will call again. Because whatever you're doing, people will know" (Mohammed el Gharani).
Habeas Corpus
"Το Χάμπεας Κόρπους είναι μια δικαστική πράξη που προστατεύει τον πολίτη από την παράνομη κράτηση, απαγορεύοντας τη δίκη προσώπων που κρατούνται παράνομα. Στηρίζεται στις αρχές της Μάγκνα Κάρτα και κωδικοποιήθηκε κυρίως με τον αγγλικό νόμο Χάμπεας Κόρπους του 1679, που ψηφίστηκε κατά τη βασιλεία του Καρόλου Β'. Η ονομασία προέρχεται από τις βασικές λέξεις του αντίστοιχου εντάλματος σε μεσαιωνικά λατινικά "habeas corpus ad subjiciendum", που σημαίνει "(Θα) έχετε το σώμα (του κρατουμένου) για να υποβληθεί σε (εξέταση)".*
[solon.org.gr]
*Στις ΗΠΑ, η πράξη αυτή έχει συνταγματική ισχύ, Σ.Σ.
σχόλια