Παπαδήμος αλά ιταλικά

Facebook Twitter
0

Όσο και να προσπαθήσει κανείς ν’ ανιχνεύσει τη λογική στον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις σε ευρωπαϊκό
επίπεδο, είναι μάταιο. Το Σαββατοκύριακο όλη η ευρωπαϊκή ελίτ ασχολήθηκε με το εξής: απείλησε τους Έλληνες ότι θα
φύγουν απ’ το ευρώ, ώστε να βάλουν την ουρά κάτω απ’ τα σκέλια και να ομονοήσουν, πριν ανοίξει η αγορά στο Τόκιο.
Η συμφωνία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έφερε την κυβέρνηση Παπαδήμου την Τρίτη, με αποτέλεσμα να καλμάρουν οι αγορές κι οι
κυβερνήσεις. Αυτό ήταν για όλους το μεγάλο θέμα και από εκεί εξαρτιόταν η σταθερότητα στην ευρωζώνη.

Υπάρχει, όμως, κι ένα άλλο γεγονός που απασχολούσε πολύ λιγότερο τα παλικάρια και τα κοριτσόπουλα της Ε.Ε. Με
το που θ’ άνοιγαν οι αγορές, το ιταλικό κράτος θα έβγαινε να δανειστεί, ώστε να καλυφθούν κάποιες υποχρεώσεις του. Το επιτόκιο άγγιξε το 7%. Η Ελλάδα, όταν προσέφυγε στον Μηχανισμό Στήριξης, είχε λίγο χαμηλότερο. Άλλες οικονομίες θα πείτε, αλλά η Ελλάδα είχε περί τα 200 δισ. χρέος όταν προσέφυγε στον Μηχανισμό, τη στιγμή που η Ιταλία αγγίζει τα 2
τρισ. Αλήθεια, ήταν τόσο πιο σημαντικό για το Βερολίνο και το Παρίσι να τιθασεύσουν τους Έλληνες απ’ το να κάτσουν
όλον αυτό τον καιρό να δουν πώς θα προστατέψουν μια από τις πιο σημαντικές οικονομίες της ευρωζώνης από τους «κακούς» των αγορών;

Προτού ακόμα ορκιστεί η νέα ελληνική κυβέρνηση, τα ξένα μέσα μάς έκαναν δεύτερο θέμα. Με λίγα λόγια, αυτό που διατυμπανίζουν είναι πως το EFSF τρέμει σαν το ψάρι μπροστά στο χρέος της Ιταλίας και ότι οι υπουργοί Οικονομικών αποφεύγουν να κάνουν οποιαδήποτε δήλωση για τους «μακαρονάδες». Και να έλεγες ότι έχουν μια σταθερή κυβέρνηση! Και να έλεγες ότι το εκλογικό τους σύστημα βγάζει δυνατές κυβερνήσεις! Η Ιταλία αυτήν τη στιγμή είναι έτοιμη να καταρρεύσει, η πιθανή παραίτηση Μπερλουσκόνι θα οδηγήσει σ’ εκλογές κι εκεί θα χρειαστεί αρκετός χρόνος για να σχηματιστεί κυβερνητικός συνασπισμός σε κατάσταση κρίσης. Και δεν ξέρω πώς τον λένε τον Παπαδήμο στα ιταλικά.

Το «πείραμα της Ελλάδας» έδειξε πως η σχέση χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, διογκωμένης γραφειοκρατίας και ανεύθυνων κυβερνήσεων οδηγεί σε μεγάλη οικονομική κρίση. Κοιτάξτε τις χώρες που είναι στο ευρώ και αρχίστε να μετράτε αντίστροφα για την επιστροφή μας σ’ ένα άλλο νόμισμα. Και τότε δεν θα φταίμε εμείς.

Στήλες
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ