Οι διάσημοι στην πολιτική

Οι διάσημοι… Facebook Twitter
Η συγκέντρωση ψήφων είναι αυτοσκοπός. Οι ψήφοι δεν εχουν χρώμα και παραλλαγές, απλά είναι χρήσιμες. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 2019 ο ομότιμος καθηγητής Ψυχιατρικής στο ΕΚΠΑ και σημαντικός επιστήμονας με διεθνείς διακρίσεις στον χώρο του, Δημήτρης Πλουμπίδης, ήταν υποψήφιος με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Πήρε 63.748 σταυρούς, ερχόμενος στην όγδοη θέση της λίστας των αναπληρωματικών, και βρέθηκε οριακά επάνω από τη Ραλλία Χρηστίδου, γνωστή τραγουδίστρια προερχόμενη από το «Fame Story». Τους χώρισαν μόλις 1.300 περίπου ψήφοι.

Αν ο Πλουμπίδης δεν ήταν γιος του Νίκου Πλουμπίδη, ενός συμβολικού προσώπου με μια δραματική και γνωστή ιστορία στον χώρο της αριστεράς, θα ήταν αρκετά πιο χαμηλά στη λίστα των αναπληρωματικών. Η εξαιρετική επιστημονική του διαδρομή και η αντίστοιχη πολιτική του συγκρότηση δεν αποτελούσαν για τους ψηφοφόρους κριτήρια ικανά ώστε να τον τοποθετήσουν σε μια εκλόγιμη θέση.

Για την πλειονότητα των ψηφοφόρων αυτές οι ιδιότητες του Δημήτρη Πλουμπίδη είναι αδιάφορες ή και άγνωστες. Προτιμούν πρόσωπα όπως τον Αλέξη Γεωργούλη, που εκλέχθηκε με άνεση στην ευρωβουλή, συγκεντρώνοντας 140.404 σταυρούς. Υπερδιπλάσιους από τον Πλουμπίδη. Τον Γεωργούλη τον γνώριζαν από το θέατρο και την τηλεόραση, κυρίως ως «εραστή δυτικών προαστίων»

Η συντριπτική πλειονότητα των ψηφοφόρων, όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όλων ανεξαιρέτως των κομμάτων, προτιμά πρόσωπα γνωστά και προβεβλημένα, ηθοποιούς, ποδοσφαιριστές, τραγουδιστές και γενικά τηλεπερσόνες, αντί για ανθρώπους ικανούς στον χώρο τους.

Η συντριπτική πλειονότητα των ψηφοφόρων, όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όλων ανεξαιρέτως των κομμάτων, προτιμά πρόσωπα γνωστά και προβεβλημένα, ηθοποιούς, ποδοσφαιριστές, τραγουδιστές και γενικά τηλεπερσόνες, αντί για ανθρώπους ικανούς στον χώρο τους, με συγκρότηση, που δίνουν βάρος στην αξιοπρέπεια και τη συνέπεια αγώνων και υποτιμούν τη δημοσιότητα.

Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα από εκείνο το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ των ευρωεκλογών του 2019, που δείχνουν κάτι επιπλέον. Ότι η πλειονότητα των ψηφοφόρων προτιμά ένα πρόσωπο-επαγγελματία της πολιτικής που κάνει καριέρα στην ευρωβουλή και με τα πολλά χρήματα που συγκεντρώνει αγοράζει σωρηδόν και με συνέπεια διαμερίσματα στην Αθήνα ή ένα πρόσωπο από τον χώρο της δημοσιογραφίας που δεν διακρίνεται για την πολιτική του συνέπεια ή δεν έχει και τις καλύτερες περγαμηνές στον επαγγελματικό του χώρο, γνωστό όμως και αυτό από την τηλεόραση, από ένα πρόσωπο με μεγάλη προσφορά σε ανθρωπιστικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο και μια σημαντική καριέρα στον χώρο της ιατρικής, που δεν εκλέχθηκε τότε (Μουζάλας). Στα ίδια ψηφοδέλτια ήταν όλοι αυτοί.

Τα παραδείγματα είναι ενδεικτικά, υπάρχουν άλλωστε δεκάδες σε όλα τα κόμματα και θα χρειαζόταν να γραφτούν εκατοντάδες λέξεις γι’ αυτά. Εύκολα θα θυμηθούμε την περίπτωση του άλλοτε ποδοσφαιριστή Θεόδωρου Ζαγοράκη, που εκλέχθηκε με τη Νέα Δημοκρατία με βασικό και μοναδικό του πολιτικό φορτίο τη δράση του στα γήπεδα και την παρεπόμενη δημοφιλία και που μια φορά καταψήφισε στο Ευρωκοινοβούλιο από παραδρομή (!) έκθεση για τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Έκανε λάθος, είπε.

Δεν είναι αυτό το ζητούμενο όμως. Αλλά η διάθεση των πολιτικών ηγεσιών να επιλέγουν πρόσωπα με αποκλειστικό κριτήριο να φέρουν ψήφους, ανεξάρτητα με το ποια είναι τα πρόσωπα αυτά που τις φέρνουν. Δεν τους ενδιαφέρει αν αυτοί που βάζουν στα ψηφοδέλτιά τους αλλοιώνουν ή διαστρεβλώνουν τα όποια πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά των κομμάτων τους, δεν τους απασχολεί ότι απαξιώνεται ακόμα περισσότερο η πολιτική και μετατρέπεται σε ένα πεδίο ανταγωνισμού διάσημων και προβεβλημένων. Η συγκέντρωση ψήφων είναι αυτοσκοπός. Οι ψήφοι δεν εχουν χρώμα και παραλλαγές, απλά είναι χρήσιμες.

Τα πρόσωπα αυτά εκλέγονται από τον κόσμο, αυτό είναι το βασικό επιχείρημα όσων υπερασπίζονται αυτές τις καιροσκοπικές επιλογές, μεταθέτοντας την ευθύνη στους ψηφοφόρους και ανασύροντας τη λογική της «ατομικής ευθύνης». Όσοι ψηφίζουν σίγουρα δεν είναι αμέτοχοι σε αυτό.

Όμως, υποτίθεται ότι οι πολιτικές ηγεσίες εκπροσωπούν ιδεολογίες, αρχές, συλλογικές αξίες με συγκεκριμένο πολιτικό φορτίο. Με τις αποφάσεις αυτές παρασύρουν την κοινωνία σε επιλογές στις οποίες υπερτερεί η σκοπιμότητα αντί για οτιδήποτε άλλο. Και αν για τα συντηρητικά κόμματα οι σχετικές επιλογές δεν απέχουν από τις όποιες ιδεολογικές αναφορές αυτά έχουν, για την αριστερά δεν (θα έπρεπε να) συμβαίνει το ίδιο. Αυτό που τη διακρίνει από τους «απέναντι» είναι η ιδεολογική και πολιτική επιρροή, η υπεροχή ενός ιδεολογικού φορτίου αντικειμενικά πιο σημαντικού, το πρόταγμα της αλήθειας όσων συμβαίνουν.

Όμως, αν αυτή η αριστερά «βάλθηκε να διαγράψει καθετί αριστερό», για να θυμηθούμε και τον Ντιντιέ Εριμπόν, και προσπαθεί να μοιάσει τόσο πολύ με τους άλλους, η ίδια θα είναι χαμένη από αυτή την ιστορία. Αυτό συμβαίνει με τη βασικότερη ελληνική εκδοχή της. Οι «Αντώναροι», για παράδειγμα, που σηματοδοτούν συγκεκριμένες πορείες, δεν βλάπτουν μόνο το κόμμα που τους υιοθετεί, αλλά δυσφημούν μια ολόκληρη ιδεολογία…

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Οπτική Γωνία / Αμπντελά Ταϊά: «Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Ο Μαροκινός συγγραφέας και σκηνοθέτης, κάτοικος Γαλλίας πλέον και γνωστός στην Ελλάδα από το υπέροχο μυθιστόρημα «Η ζωή με το δικό σου φως», μιλά με θαυμασμό για την εξέγερση της νεολαίας που συνταράσσει την πατρίδα του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Συνέντευξη / Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Μετά από μισό αιώνα στο «Βήμα», ο Νίκος Χασαπόπουλος μιλά για πρώτη φορά για την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του, τις στιγμές που έζησε δίπλα σε Λαμπράκη, Ψυχάρη και πρωθυπουργούς, αλλά και για το μεγάλο λάθος του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Οπτική Γωνία / Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Έχουμε ένα καινούργιο συναίσθημα, όχι το κλασικό της εποχής των φασισμών, δηλαδή τον φόβο μη βρεθεί κανείς στη θέση των κατώτερων, όσων έμειναν πίσω ή «από κάτω». Πλέον βλέπει κανείς μένος για τα θύματα που μιλάνε.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Μποτιλιαρισμένοι στην Αθήνα: Δαπανούμε έναν μισθό στον δρόμο κάθε έτος

Οπτική Γωνία / Κάθε χρόνο χάνουμε 110 ώρες από τη ζωή μας κολλημένοι στο τιμόνι

Πώς μπορεί να μειωθεί άμεσα το μποτιλιάρισμα στους δρόμους της πρωτεύουσας; Γιατί η λεωφόρος Κηφισού δεν θα αδειάσει ποτέ; Ο συγκοινωνιολόγος και καθηγητής του ΕΜΠ, Κωνσταντίνος Κεπαπτσόγλου, εξηγεί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Βασιλική Σιούτη / Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Οι εκ των υστέρων αποκαλύψεις για τη συνάντηση Τραμπ - Ερντογάν κατέδειξαν τις πραγματικές ισορροπίες στο πεδίο των διεθνών σχέσεων: καμία πλευρά δεν κερδίζει άνευ ανταλλαγμάτων και οι διεθνείς σχέσεις δεν καθορίζονται από προσωπικές συμπάθειες.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Βασιλική Σιούτη / Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Την ώρα που η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, με τα Τέμπη και με την ακρίβεια, που προκαλεί κοινωνική δυσφορία, ο Νίκος Δένδιας εμφανίζεται ως μεταρρυθμιστής που θα οδηγήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις στη νέα εποχή.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Ακροβατώντας / Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Αξιολογώντας ως πιο σημαντικό ένα τροχαίο από τη συνάντηση Τραμπ - Νετανιάχου, τα κυρίαρχα μέσα αναδεικνύουν το ασήμαντο χάριν τηλεθέασης, εξυπηρετώντας συγκεκριμένες σκοπιμότητες που θα μετατοπίσουν το ενδιαφέρον της κοινωνίας από τα σημαντικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Joe Coughlin: «Η τρίτη ηλικία δεν είναι κρουαζιέρες ή πατερίτσες»

Οπτική Γωνία / Joe Coughlin: «Γηρατειά δεν είναι μόνο κρουαζιέρες, πατερίτσες και να είσαι με το ένα πόδι στον τάφο»

Ο φιλέλληνας καθηγητής εξετάζει τις όψεις της μακροζωίας, πιστεύει πως στην Ελλάδα αυτό το φαινόμενο μπορεί να συνδυαστεί άνετα με το lifestyle και μιλάει με τρόπο ασυνήθιστο για το γήρας.
ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Οπτική Γωνία / Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Ο δημιουργός του Greekonomics μιλά στη LiFO για την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος αλλά και τις επιθέσεις που δέχτηκε πρόσφατα για κάποιες «άβολες αλήθειες» που επισήμανε αναφορικά με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα πολιτικών, οικονομικών «καρτέλ» και ΜΜΕ στην Ελλάδα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Οπτική Γωνία / Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Από την Ουκρανία και την κρίση στη Γαλλία μέχρι τις αποφάσεις Τραμπ, η Ευρώπη περνάει κρίση ταυτότητας. Πώς επηρεάζεται η χώρα μας; Μιλά στη LiFO ο Σωτήρης Ντάλης, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης του τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ