Μπορεί το «Spitlight» να κέρδισε κυριολεκτικά «στο νήμα» το φετινό Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, μπορεί ο Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου να έγινε με το «The Revenant» ο τρίτος σκηνοθέτης στην ιστορία του θεσμού που κερδίζει δύο συνεχόμενες χρονιές Όσκαρ Σκηνοθεσίας, μπορεί στους περισσότερους η τελετή απονομής της προηγούμενης Κυριακής να μείνει χαραγμένη στο μυαλό ως «η βραδιά που ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο κέρδισε επιτέλους Όσκαρ», όμως η ταινία που επικράτησε αριθμητικά, αποσπώντας συνολικά 6 βραβεία, δεν είναι άλλη από το «Mad Max: Fury Road», το δυστοπικό όραμα του Τζορτζ Μίλερ.
Η πρόθεση για επανεκκίνηση του θρυλικού πρότζεκτ βρισκόταν στο μυαλό του δημιουργού του εδώ και πολλά χρόνια. Αρχικά υπήρχαν πλάνα να επιστρέψει ο Μελ Γκίμπσον στον ρόλο που τον έκανε διάσημο, αλλά τόσο η ηλικία του όσο και τα σκάνδαλα που συνδέθηκαν με το όνομά του τα τελευταία χρόνια δεν ευνόησαν αυτή την επιλογή. Απανωτές καθυστερήσεις, αναποδιές και δυσκολίες στη συγκέντρωση του τεράστιου μπάτζετ καθυστέρησαν την έναρξη της παραγωγής, αλλά τελικά μάλλον ευνόησαν το τελικό αποτέλεσμα καθώς έδωσαν στον Μίλερ χρόνο να τελειοποιήσει αυτό που θα ήθελε να είναι η τέταρτη ταινία: «μια απλή αλληγορία, ένα γουέστερν με ρόδες». Τελικά τα απαιτητικά γυρίσματα ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 2012 στη Ναμίμπια, μεταφέρθηκαν στην Αυστραλία και διήρκεσαν συνολικά 4 μήνες, ενώ το 90% των εφέ που απαιτήθηκαν κατασκευάστηκαν σε φυσική κλίμακα και όχι σε υπολογιστή. 150 κασκαντέρ έλαβαν μέρος στις εξωφρενικές σκηνές δράσης, πολλοί εκ των οποίων ήταν Ολυμπιονίκες αθλητές ή ακροβάτες από το Cirque du Soleil.
Πολλοί περίμεναν τον Μίλερ στη γωνία, διερωτώμενοι τι νόημα θα είχε ένας Mad Max στον 21ο αιώνα, 36 χρόνια έπειτα από την πρώτη θρυλική ταινία και φυσικά χωρίς τον Μελ Γκίμπσον που συνδέθηκε αναπόσπαστα με τον περιπλανώμενο νομά ήρωα. Ειδικά, αν αναλογιστούμε τη λατρεία των φανατικών για την αρχική τριλογία (στην Αυστραλία λειτουργεί και μουσείο αφιερωμένο στο πρώτο σίκουελ του «Mad Max»), το έργο του Μίλερ ήταν ιδιαίτερα απαιτητικό. Κι όμως, το τελικό αποτέλεσμα δικαίωσε απόλυτα τον ελληνικής καταγωγής Αυστραλό σκηνοθέτη. Σε ένα μεταποκαλυπτικό, ζοφερό μέλλον, όπου η βενζίνη και το νερό είναι σπάνια αγαθά, ο Μαξ ενώνει τις δυνάμεις του με την Furiosa εναντίον του Αθάνατου Τζο, του δυνάστη αρχηγού της σέχτας της. Το τι ακολουθεί είναι ένα αληθινό χάρμα οφθαλμών. Η ταινία άξιζε όντως να γυριστεί καθώς αποτελεί μια ολόφρεσκη προσθήκη στον μύθο, χωρίς να ξεφεύγει από τη μοναδική αισθητική και την ουσία του. Η πιο αναπάντεχη παρέμβαση, που ωστόσο λειτουργεί απόλυτα θετικά, είναι η φεμινιστική σεναριακή μετατόπιση του κέντρου βάρους από τον ομότιτλο ήρωα, που πλέον υποδύεται επάξια ο Τομ Χάρντι των «Inception», «The Dark Knight Rises» και «The Revenant», στην Furiosa, μια νέα ηρωίδα που προκύπτει εξίσου εμβληματική μέσω της δυναμικής ερμηνείας της Σαρλίζ Θερόν.
Δικαίως η ταινία σκόραρε 10 υποψηφιότητες στα φετινά Όσκαρ, κερδίζοντας εκείνα του Μοντάζ, της Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης, της Ενδυματολογίας, του Ήχου, του Μιξάζ και του Μακιγιάζ, ενώ, όπως ήταν αναμενόμενο, η συνέχειά της βρίσκεται ήδη στα σκαριά. Άλλη μια μεγάλη αποκλειστικότητα για τα κανάλια Novacinema, η πρεμιέρα του «Mad Max: Fury Road» είναι γεγονός, αυτή την Κυριακή 6/3, ενώ φυσικά, το φιλμ θα είναι διαθέσιμο live και On Demand μέσω Nova GO σε tablet, laptop ή smartphone χωρίς καμία πρόσθετη χρέωση.
σχόλια