Κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης εξόρμησης στις παγωμένες πεδιάδες της Ανταρκτικής, μια διεθνής ομάδα ερευνητών ανακάλυψε πέντε νέους μετεωρίτες - συμπεριλαμβανομένου ενός από τους μεγαλύτερους που έχουν βρεθεί ποτέ στην ήπειρο.
Ο σπάνιος μετεωρίτης έχει περίπου το μέγεθος ενός πεπονιού, αλλά ζυγίζει 7,7 κιλά. Το δείγμα είναι ένα από τα περίπου 100 αυτού ή μεγαλύτερου μεγέθους που ανακαλύφθηκαν ποτέ στην Ανταρκτική, μια προνομιακή τοποθεσία για το «κυνήγι» μετεωριτών, όπου έχουν εντοπιστεί περισσότεροι από 45.000 διαστημικοί βράχοι.
Το εξαιρετικό εύρημα κατευθύνεται στο Βασιλικό Ινστιτούτο Φυσικών Επιστημών στις Βρυξέλλες, όπου θα μελετηθεί. Η Maria Valdes, ερευνήτρια στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Field του Σικάγο, η οποία συμμετείχε στην ομάδα, κράτησε μέρος του συλλεχθέντος υλικού για την προσωπική της έρευνα.
Ο τομέας έρευνάς της είναι η κοσμοχημεία. Αυτό, «σε γενικές γραμμές, σημαίνει ότι χρησιμοποιούμε μετεωρίτες για να μελετήσουμε την προέλευση και την εξέλιξη του ηλιακού συστήματος μέσω χημικών μεθόδων» ανέφερε στο CNN.
Μετά την ανάλυση των δειγμάτων «μπορώ να αρχίσω να σκέφτομαι την προέλευση αυτού του πετρώματος, πώς εξελίχθηκε με την πάροδο του χρόνου, από τι είδους μητρικό σώμα προήλθε και πού στο ηλιακό σύστημα σχηματίστηκε αυτό το μητρικό σώμα» εξήγησε η Valdes. «Αυτά είναι τα μεγάλα ερωτήματα που προσπαθούμε να απαντήσουμε».
Στο κυνήγι των μετεωριτών
Οι μετεωρίτες χτυπούν τη Γη ομοιόμορφα, σε όλη την επιφάνειά της, οπότε η Ανταρκτική δεν αποτελεί κάποια εξαίρεση όπου καταγράφονται υπέρμετρες πτώσεις, είπε η ίδια. Όμως, ο καθαρός λευκός πάγος αποτελεί ιδανικό σκηνικό για τον εντοπισμό των κατάμαυρων βράχων.
Αναφερόμενη στο «κυνήγι» μετεωριτών, η επιστήμονας τόνισε πως είναι «λιγότερο περίπλοκο από ό,τι νομίζουν οι άνθρωποι». «Είτε περπατάμε, είτε οδηγούμε ένα snowmobile, κοιτάζοντας στην επιφάνεια».
Αλλά, η ομάδα είχε μια ιδέα για το πού να ψάξει. Μια μελέτη του Ιανουαρίου του 2022 χρησιμοποίησε δορυφορικά δεδομένα για να περιορίσει τις τοποθεσίες όπου ήταν πιο πιθανό να βρεθούν μετεωρίτες.
«Οι ίδιοι οι μετεωρίτες είναι πολύ μικροί για να ανιχνευθούν από το διάστημα με δορυφόρους» εξήγησε η Valdes. «Αλλά, αυτή η μελέτη χρησιμοποίησε δορυφορικές μετρήσεις της επιφανειακής θερμοκρασίας, της επιφανειακής κλίσης, της επιφανειακής ταχύτητας, του πάχους του πάγου - πράγματα όπως αυτά. Και έβαλε (σ.σ. τα δεδομένα) σε έναν αλγόριθμο για να μας πει πού είναι οι υψηλότερες πιθανότητες να βρούμε ζώνες συσσώρευσης μετεωριτών».
Η διάκριση ενός μετεωρίτη από άλλα πετρώματα μπορεί να είναι μια δύσκολη διαδικασία, ανέφερε η ίδια. «Πολλές πέτρες μπορεί να φαίνονται σαν μετεωρίτες, αλλά δεν είναι» παρατήρησε.
Οι συνθήκες που υπέμειναν οι ερευνητές ήταν εξαντλητικές. Αν και η Valdes και τρεις άλλοι επιστήμονες πραγματοποίησαν την αποστολή τους κατά τη διάρκεια του «καλοκαιριού» στην ήπειρο, οι θερμοκρασίες ήταν περίπου - 10 βαθμοί Κελσίου.
Η ερευνητική ομάδα πέρασε περίπου μιάμιση εβδομάδα σε σκηνές που στήθηκαν στο παγωμένο έδαφος για να επιτύχει τον σκοπό της.
Όσον αφορά στη μελλοντική έρευνα, τα καλά νέα, σύμφωνα με τη Valdes, είναι ότι οι πέντε μετεωρίτες που ανακαλύφθηκαν σε αυτή την αποστολή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
«Ανυπομονώ να επιστρέψω εκεί, σίγουρα» είπε. «Με βάση τη δορυφορική μελέτη, υπάρχουν 300.000 μετεωρίτες, τουλάχιστον, που περιμένουν ακόμη να συλλεχθούν στην Ανταρκτική. Και όσο μεγαλύτερος είναι ο (σ.σ. αριθμός των) δειγμάτων που έχουμε, τόσο καλύτερα μπορούμε να κατανοήσουμε το ηλιακό μας σύστημα».
Με πληροφορίες από CNN
σχόλια