Η Nan Goldin επιστρέφει στην πηγή της Facebook Twitter
Nikki in a box, n.d. Φωτ.: Nan Goldin

«Δεν έχω πολλά χρόνια ακόμα»: Η Nan Goldin για την τελευταία, ίσως, αναδρομική της έκθεση

0

Η αναδρομική έκθεση της Nan Goldin με τον σαρκαστικά μοιρολατρικό τίτλο This Will Not End Well (Δεν θα τελειώσει καλά αυτό), που εγκαινιάστηκε στο Μουσείο Stedelijk του Άμστερνταμ και θα διαρκέσει μέχρι τις 28 Ιανουαρίου 2024, συγκεντρώνει έξι προβολές διαφανειών από ολόκληρη την καριέρα της διάσημης φωτογράφου, καλύπτοντας τα θέματα που έχουν απασχολήσει τόσο συχνά το έργο της: η οικογενειακή ιστορία, το μυστήριο της παιδικής ηλικίας, η τρανς και η queer κοινότητα, η ευφορία των ναρκωτικών, η κατάπτωση του εθισμού.

Είναι η πρώτη φορά που το έργο της Goldin ως κινηματογραφίστριας και όχι ως φωτογράφου, τίθεται αποκλειστικά στο επίκεντρο και η ίδια ήταν ανένδοτη στο να μην υπάρχουν ακίνητες εικόνες κρεμασμένες στους τοίχους. «Νομίζω ότι τα slideshows μου είναι η πιο σημαντική δουλειά που έχω κάνει ποτέ», δήλωσε η ίδια κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου πριν από τα εγκαίνια.

Ο τίτλος της έκθεσης είναι «εντελώς» Goldin (αστείος, ειρωνικός, λίγο νοσηρός), μια άρνηση να δούμε την πραγματικότητα της ζωής και του κόσμου με οτιδήποτε άλλο εκτός από ένα αμείλικτο βλέμμα. «Δεν ήταν στις προθέσεις μου να φαίνεται απειλητικός», λέει η ίδια.

Τα έργα - τα οποία αποτελούνται από κινούμενες εικόνες, φωνές και φωτογραφίες από το αρχείο της - στεγάζονται σε έξι μοναδικές κατασκευές που σχεδίασε η Hala Wardé ως προέκταση και απόκριση στο έργο. Κάθε είσοδος είναι και μια διαφορετική πύλη εισαγωγής στο έργο. Το "The Other Side", ένας φόρος τιμής στους τρανς φίλους της από τη δεκαετία του '70 ήδη, δημιουργήθηκε για να δώσει την αίσθηση της εισόδου σε κλαμπ.

Η Nan Goldin επιστρέφει στην πηγή της Facebook Twitter
Brian and Nan in Kimono, 1983. Φωτ.: Nan Goldin

Το "Fire Leap" είναι ένας παιχνιδιάρικος λαβύρινθος που μας μεταφέρει στον κόσμο των παιδιών. Το "Memory Loss" είναι ένας μακρύς, μπλε φωτισμένος διάδρομος που σχεδιάστηκε για να μιμηθεί το κλειστοφοβικό ταξίδι μέσα από την απεξάρτηση από τα ναρκωτικά. Για να αποκτήσετε πρόσβαση στο "Sisters", ανεβαίνετε μια κατασκευή σχεδιασμένη σαν έξοδο κινδύνου της Νέας Υόρκης και παρακολουθείτε τις μεγάλες οθόνες από ένα μπαλκόνι.

Ο τίτλος της έκθεσης είναι «εντελώς» Goldin (αστείος, ειρωνικός, λίγο νοσηρός), μια άρνηση να δούμε την πραγματικότητα της ζωής και του κόσμου με οτιδήποτε άλλο εκτός από ένα αμείλικτο βλέμμα. «Δεν ήταν ο στόχος να φαίνεται απειλητικός», λέει η ίδια. «Έχει να κάνει με τη θνητότητα και, το ‘δεν θα έχει καλό τέλος αυτό’ ισχύει για όλους». Αποτελεί επίσης μια αναφορά σε όσα συμβαίνουν στον κόσμο γενικότερα, με την κλιματική αλλαγή και την τεχνητή νοημοσύνη να «καταλαμβάνουν την ανθρωπότητα», όπως λέει. «Είναι λοιπόν μια προειδοποίηση αλλά και ένα αστείο. Αν και δεν νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι το βρίσκουν αστείο», λέει γελώντας.

Η θνητότητα είναι κάτι που η 70χρονη Goldin σκέφτεται πολύ εσχάτως. Αναφέρεται στην αναδρομική αυτή έκθεση σα να είναι η τελευταία της. «Δεν ξέρω αν έχω τόσα πολλά χρόνια ακόμα σε αυτόν τον πλανήτη», λέει. «Θέλω να πω ότι υπάρχει μια προειδοποίηση ότι η ανθρωπότητα πρόκειται να υποφέρει. Και ζω με αυτόν τον φόβο. Αυτός είναι ο υπαρξιακός φόβος με τον οποίο ζούμε, όταν τον  βλέπουμε. Αλλά προσπαθούμε να τον αποφεύγουμε ώστε να μπορούμε να συνεχίσουμε. Έτσι, εξακολουθώ να κάνω σχέδια, για παν ενδεχόμενο...».

Η Nan Goldin επιστρέφει στην πηγή της Facebook Twitter
French Chris on the convertible, New York City, 1979. Φωτ.: Nan Goldin

Εκτός από την τρέχουσα αναδρομική έκθεση - η οποία μετά το Άμστερνταμ θα ταξιδέψει στο Βερολίνο, το Μιλάνο και το Παρίσι - τα σχέδια αυτά περιλαμβάνουν την εκτύπωση ενός εννιάτομου box set με τις προβολές διαφανειών της τον επόμενο χρόνο και τη συνέχιση της εργασίας σε δύο ή τρεις ακόμη. Η Goldin ελπίζει πάντα ότι η δουλειά που κάνει, η οποία είναι τόσο προσωπική για την ίδια και τους κοντινούς της ανθρώπους, μπορεί να κάνει τελικά τη διαφορά στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι βλέπουν τον κόσμο και λειτουργούν σ’ αυτόν.

«Η πρόθεση μου είναι να καταπολεμήσω το στίγμα γύρω από την ψυχική ασθένεια, την αυτοκτονία, το AIDS, τη χρήση ναρκωτικών», λέει η ίδια. Όπως είπε ο Vincent van Velsen, επιμελητής φωτογραφίας στο Stedelijk, στην προεπισκόπηση της έκθεσης, παραθέτοντας ένα απόσπασμα από τον ράπερ DMX: «Το να ζεις είναι να υποφέρεις, το να επιβιώνεις είναι να βρίσκεις νόημα στον πόνο». Αν κάποια μπόρεσε να βρει νόημα στον πόνο, αυτή ήταν πάντα η Nan Goldin.

Η Nan Goldin επιστρέφει στην πηγή της Facebook Twitter
The Hug, New York City, 1980. Φωτ.: Nan Goldin
Η Nan Goldin επιστρέφει στην πηγή της Facebook Twitter
Mark and Mark, Boston, 1978. Φωτ.: Nan Goldin
Η Nan Goldin επιστρέφει στην πηγή της Facebook Twitter
C performing as Madonna, Bangkok, 1992. Φωτ.: Nan Goldin
Η Nan Goldin επιστρέφει στην πηγή της Facebook Twitter
Gina at Bruce’s dinner party, NYC, 1991. Φωτ.: Nan Goldin
Η Nan Goldin επιστρέφει στην πηγή της Facebook Twitter
Elephant mask, Boston, 1985. Φωτ.: Nan Goldin
Η Nan Goldin επιστρέφει στην πηγή της Facebook Twitter
Bea putting on make-up, Boston, 1973. Φωτ.: Nan Goldin
Η Nan Goldin επιστρέφει στην πηγή της Facebook Twitter
Jimmy Paulette and Tabboo! in the bathroom, NYC, 1991. Φωτ.: Nan Goldin
Η Nan Goldin επιστρέφει στην πηγή της Facebook Twitter
Self-portrait with eyes turned inward, Boston, 1989. Φωτ.: Nan Goldin
Η Nan Goldin επιστρέφει στην πηγή της Facebook Twitter
Teri with her dog in a taxi, New York, 1987. Φωτ.: Nan Goldin
Η Nan Goldin επιστρέφει στην πηγή της Facebook Twitter
Fashion show at Second Tip, Toon, C, So and Yogo, Bangkok, 1992. Φωτ.: Nan Goldin
Η Nan Goldin επιστρέφει στην πηγή της Facebook Twitter
Misty and Jimmy Paulette in a taxi, NYC, 1991. Φωτ.: Nan Goldin
Η Nan Goldin επιστρέφει στην πηγή της Facebook Twitter
Self portrait at The Other Side, Boston, 1972. Φωτ.: Nan Goldin

Η αναδρομική έκθεση This Will Not End Well θα πραγματοποιηθεί στο μουσείο Stedelijk του Άμστερνταμ έως τις 28 Ιανουαρίου 2024.

Με στοιχεία από το Dazed

Πολιτισμός
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η συναρπαστική νέα δουλειά της Ναν Γκόλντιν από το «κουκούλι» της καραντίνας της

Φωτογραφία / Η συναρπαστική νέα δουλειά της Ναν Γκόλντιν από το «κουκούλι» της καραντίνας της

Η έκθεση «Memory Lost» στην γκαλερί Marian Goodman της Νέας Υόρκης παρουσιάζει μια ευρεία γκάμα ιστορικών έργων της σπουδαίας φωτογράφου, μαζί με το ντεμπούτο δύο νέων φωτογραφικών σειρών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όλη η ομορφιά και η αιματοχυσία

Οθόνες / «Όλη η ομορφιά και η αιματοχυσία»: Η Ναν Γκόλντιν, τα οπιοειδή και ένας ηθικός θρίαμβος

Η ταινία της Πόιτρας διασταυρώνει αβίαστα και οργανικά την καλλιτεχνική με την ακτιβιστική πλευρά μιας γυναίκας που ξεκίνησε τη ζωή της με ένα τεράστιο τραύμα, την αυτοκτονία της μεγαλύτερης αδελφής της (μια κατάσταση που οι «ανίκανοι στην ανατροφή παιδιών» γονείς της δεν παραδέχτηκαν ποτέ), και την καριέρα της με την έκθεση των ανθρώπων που την ενδιέφεραν, με την ίδια πάντα στο κάδρο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πούλιτζερ Λογοτεχνίας: Ο Πέρσιβαλ Έβερετ κέρδισε το βραβείο για το μυθιστόρημα «James» – Η ανατρεπτική ματιά στον Χάκλμπερι Φιν

Πολιτισμός / Πούλιτζερ Λογοτεχνίας: Ο Πέρσιβαλ Έβερετ κέρδισε το βραβείο για το μυθιστόρημα «James»

Ο Percival Everett τιμήθηκε με το βραβείο Πούλιτζερ για το «James», μια ανατρεπτική επαναφήγηση του «Χακλμπερι Φιν» από την οπτική του Τζιμ - Το μυθιστόρημα έχει ήδη σαρώσει τα λογοτεχνικά βραβεία των ΗΠΑ
LIFO NEWSROOM
«Φωνές Δικαίωσης»: Το ντοκιμαντέρ για τη χρόνια κακοποίηση ανήλικων αθλητριών παρουσιάζεται απόψε στο κοινό

Πολιτισμός / «Φωνές Δικαίωσης»: Το ντοκιμαντέρ για τη χρόνια κακοποίηση ανήλικων αθλητριών παρουσιάζεται απόψε στο κοινό

Το ηχητικό ντοκιμαντέρ που διακρίθηκε στο 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης καταγράφει το τραύμα, τον αγώνα και τη δικαίωση των θυμάτων κακοποίησης του προπονητή Τάε Κβο Ντο στην Ηλιούπολη
LIFO NEWSROOM
Πέθανε ο θρυλικός σκηνοθέτης της όπερας Pierre Audi σε ηλικία 67 ετών

Πολιτισμός / Πέθανε ο θρυλικός σκηνοθέτης της όπερας Pierre Audi σε ηλικία 67 ετών

Ο κορυφαίος Γαλλο-Λιβανέζος καλλιτεχνικός διευθυντής, επιμελητής και σκηνοθέτης υπήρξε απόλυτα αφοσιωμένος στην τέχνη του και άφησε ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα στον κόσμο της όπερας, της μουσικής και του θεάτρου.
LIFO NEWSROOM
Η «Ανδρομάχη» της Μαρίας Πρωτόπαππα στην Επίδαυρο

Πολιτισμός / Η «Ανδρομάχη» της Μαρίας Πρωτόπαππα στην Επίδαυρο

Στη δραματουργική και σκηνοθετική προσέγγιση της «Ανδρομάχης» από τη Μαρία Πρωτόπαππα, η Ερμιόνη και η Ανδρομάχη αντιπροσωπεύουν τα ιδεώδη των χωρών τους, ενώ ο Μενέλαος και ο Πηλέας την πολιτική και την εξουσία
LIFO NEWSROOM