Ύστερα, από επικοινωνία που είχαμε με το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, σε αποκλειστική δήλωση στην «LiFO», μας είπαν ότι «έχουν προχωρήσει σε ακύρωση της δωρεάς» που αφορούσε την αποκατάσταση των δύο κινηματογράφων "Απόλλων" και "Αττικόν" με την αιτιολογία ότι «δεν έχουν εκπληρωθεί κάποιοι από τους όρους του δωρεοδόχου» που είναι το Ίδρυμα Δεκόζη - Βούρου.
Φεβρουάριος του 2012 και το ιστορικό κτίριο που στέγαζε τους κινηματογράφους, Απόλλων και Αττικόν, τυλίγεται στις φλόγες. Στην συμβολή των οδών Σταδίου και Χρήστου Λαδά οι δύο αίθουσες που έδιναν ζωή στην πόλη και ήταν ταυτισμένες με τις αθηναϊκές νύχτες, ακόμη και σήμερα, παραμένουν σε κατάσταση αναμονής. Αρχικά, στις ανακοινώσεις εκ μέρους των εκμισθωτών, δηλαδή της Cinemax, είχαν αναφέρει, μέχρι και πριν λίγους μήνες, ότι τον Σεπτέμβρη του 2017 οι δύο κινηματογράφοι θα ήταν έτοιμοι για το κοινό. Συγκεκριμένα, τον Ιανουάριο του 2017 ο κ. Τσακαλάκης της Cinemax είχε δηλώσει σε συνέντευξη του ότι ήταν οριστικό και πως εντός του φετινού Σεπτεμβρίου θα επαναλειτουργούσαν οι δύο κινηματογράφοι.
Τα γραφειοκρατικά εμπόδια για την αποκατάσταση τους ήταν πολλά και έως το 2016 οι αντιδικίες όσον αφορά την καταβολή ασφαλίστρων ήταν πολυάριθμες ανάμεσα στους ιδιοκτήτες των κτιρίων. Τότε, με παρέμβαση του δημάρχου Αθηναίων, Γιώργου Καμίνη, είχε αποφασιστεί να δοθεί η αποζημίωση για την αποκατάσταση των ζημιών του ιστορικού κτιρίου και το μόνο που απέμενε ήταν το υπόλοιπο χρηματικό ποσό που απαιτούνταν για την αποκατάσταση. Τελικά, την λύση είχε αποφασίσει να δώσει το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος όταν ο αναπληρωτής Διευθυντής Προγραμμάτων και Στρατηγικής του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, Πάνος Παπούλιας, στην διάρκεια συνέντευξης τύπου με αφορμή τα 20 χρόνια λειτουργίας του ΙΣΝ είχε ανακοινώσει ότι θα αναλάμβαναν με δωρεά την αποκατάσταση και την επαναλειτουργία των δυο ιστορικών κινηματογράφων της Αθήνας, «Απόλλων» και «Αττικόν», της οδού Σταδίου.
Τελικά, ο Σεπτέμβρης του 2017 έχει φτάσει και τα κτίρια παραμένουν σε στασιμότητα. Και μάλλον θα στέκονται για πολύ καιρό στην ίδια κατάσταση.
υγ. Καλά που δεν έκαψαν κανένα άνθρωπό οι αναρχομπάχαλοι, όπως με την Μαρφίν
Είναι απίστευτο αυτός ο κινηματογράφος να μένει στη συνέχεια γιαπί για 5 χρόνια και να μην βρίσκονται κονδύλια (ιδιωτικά και δημόσια) για να τον επισκευάσουν στον ελάχιστο δυνατό χρόνο...
Και τέλος είναι ακόμα πιο απίστευτο που όταν βρίσκονται οι οργανισμοί που προτίθενται να συμβάλλουν για να επισκευαστεί, το πράγμα να κολάει σε γραφειοκρατεία ή σε ύποπτες κωλισιεργίες...
Όλο αυτό είναι η απόδειξη ότι δεν ζούμε σε Ευρωπαϊκή χώρα. Θέλουμε να θεωρείται η Ελλάδα η μητέρα του πολιτισμού, τρομάρα μας...
Να ξέρω να πάω να γίνω εκεί επιχειρηματίας...
Είναι ένα μοναδικό κτίριο που αποτελούσε κόσμημα για την πόλη.(Έχετε πάει; Τη φωτογραφία του άρθρου την είδατε;)
Σας πληροφορώ ότι σε οποιαδήποτε Ευρωπαική πρωτεύουσα αν ένα αντίστοιχο ιδιωτικό κτίριο πάθαινε ζημιές και ο επιχειρηματίας δήλωνε αδυναμία να καλύψει τις επισκευές θα βρισκόταν ο τρόπος από το κράτος (δάνειο, επιδότηση, δωρεά, φορολογικές διευκολύνσεις κλπ) να επισκευαστεί στον ελάχιστο χρόνο. Γιατί το κράτος καταλαβαίνει ότι και αυτό χάνει με την καταστροφή και ότι και αυτό θα κερδίσει με την επαναλειτουργία.
Και ξαναλέω στη δική μας περίπτωση το κτίριο κάηκε από τους μπαχαλάκηδες έτσι, γιατί μπορούσαν...
Το επιχείρημα πως το έκαψαν οι “μπαχαλάκηδες” δεν λέει κάτι, καθώς με αφορμή τα επεισόδια οποιοσδήποτε θα μπορούσε να πληρώσει 2 κουκουλοφόρους να του βάλουν φωτιά.
Άλλωστε το γεγονός πως παρά τις διευκολύνσεις δεν έχει γίνει κίνηση ανακατασκευής μάλλον προβληματίζει.
Δεν καταλαβαίνω όμως πως οι υπέρμαχοι της ιδιωτικής πρωτοβουλίας συντάσσονται κάθε φορά υπέρ της ιδιωτικοποίησης διαφόρων αγαθών κοινής ωφέλειας (όπως νερό, ΔΕΗ, ΜΜΜ με σίγουρα υψηλά κέρδη) ενώ περιμένουν από το κράτος να αναλάβει την ανακατασκευή μιας ιδιωτικής επιχείρησης της οποίας τα κέρδη θα έχουν ιδιώτες.
Γιατί λοιπόν όποια άλλη επιχείρηση στεγάζεται σε διατηρητέο κτίριο να μην του βάζει φωτιά για να της πληρώσουν την ανακαίνιση;
Αν οι ιδιοκτήτες δεν έχουν σκοπό να ανακατασκευάσουν το κτίριο, ας το πουλήσουν σε τιμή ευκαιρίας κάπου άλλου και όχι να χρησιμοποιείται για πολιτικά παιχνίδια και εντυπώσεις.
Τα δύο για τιο κάψημο και το ένα για το δημόσιο.
Το άρθρο είναι ξεκάθαρο. Οι ιδιοκτήτες και κληρονόμοι (δηλαδή οι ιδιώτες!!!) δεν τα βρήσκουν μεταξύ τους. Απλά κοιτάζουν τα μικροσυμφέροντά τους και αυτό είναι πλέον όλο.
Τι τυχερός που τα έχεις όλα τόσο τακτοποιημένα στο μυαλό σου!
Το κτήριο ανήκει σε ιδιωτικό ίδρυμα πολύ γνωστό για τη σοβαρότητα και το σημαντικότατο έργο του εδώ και δεκαετίες. Από την άλλη ο δωρητής είναι κι αυτός ίδρυμα με γνωστή ιστορία - η σύμβαση που επέβαλλε στο κράτος για το συγκρότημα του Φαλήρου σε περίοδο βαθύτατης κρίσης, για παράδειγμα, μόνο ως δωρεά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί - ιδεολογική τοποθέτηση και κομματική προτίμηση. Να μπορούσαμε μάλιστα να μάθουμε και ποιοι όροι του δεν έγιναν αποδεκτοί... Πάντως ο δωρητής έσβησε από τη σελίδα του τις όποιες σχετικές ανακοινώσεις.