Λευκές, ανδρικές υποψηφιότητες για Όσκαρ

Λευκές, ανδρικές υποψηφιότητες για Όσκαρ Facebook Twitter
Τα «Τόσο Λευκά Όσκαρ» (#OscarsSoWhite) δεν παρέλειψαν να επισημάνουν σπουδαίες ταινίες, όπως τα «Παράσιτα» που απέσπασαν συνολικά 6 υποψηφιότητες, ανάμεσα σε αυτές για ταινία, σκηνοθεσία και σενάριο, τιμώντας έτσι τον καλλιτεχνικό κινηματογράφο.
1

Η εικόνα των 9 υποψήφιων ταινιών στα φετινά Όσκαρ κατακλύζεται από ανδρικές ιστορίες λευκών ανδρών. Από τους δυο νέους στρατιώτες στο επικό 1917 και τον διαταραγμένο Joker του Χοακίν Φίνιξ, ο οποίος εναντιώνεται στην υποκατάστατη πατρική φιγούρα του παρουσιαστή Ρόμπερτ Ντε Νίρο, ως τους αχώριστους συνεργάτες του Κάποτε στο Χόλιγουντ, τους Δύο (ολόλευκους, σαν τον καπνό που τους επικυρώνει) Πάπες και το τρίο των εμβληματικών πρωταγωνιστών της Μαφίας στον Ιρλανδό, ακόμη και στο αυτοκινητιστικό μελόδραμα Κόντρα σε Όλα, οι ψηφοφόροι της Ακαδημίας απομακρύνθηκαν από τις υποσχέσεις μιας ποθούμενης ανανέωσης, που ενισχύθηκε με την αντίδραση στην απουσία του Straight Outta Compton και αχνοφάνηκε με το Moonlight.

Ωστόσο, τα «Τόσο Λευκά Όσκαρ» (#OscarsSoWhite) δεν παρέλειψαν να επισημάνουν σπουδαίες ταινίες, όπως τα Παράσιτα που απέσπασαν συνολικά 6 υποψηφιότητες, ανάμεσα σε αυτές για ταινία, σκηνοθεσία και σενάριο, τιμώντας έτσι τον καλλιτεχνικό κινηματογράφο, την ίδια στιγμή που αμέλησαν τον δικό τους ανεξάρτητο, αφήνοντας έξω το δυναμικό Uncut Gems των αδελφών Σάφντι, το Queen and Slim της Μελίνα Ματσούκας και το Farewell της Λούλου Γουάνγκ, περιορίζοντας επίσης τον αριστουργηματικό Φάρο του Ντέιβιντ Έγκερς σε μια μόνο υποψηφιότητα, στην κατηγορία της φωτογραφίας.

Όποιον μετεωρολόγο βραβείων και αυτοσχέδιο προγνωστικάριο και να ακούσετε, μη δώσετε βάση. Η οσκαρική σεζόν μόλις τώρα ανοίγει τα χαρτιά της.

Με τη γενναιόδωρη επιλογή ταινιών με υπογραφή auteurs, όπως ο Μάρτιν Σκορσέζε, ο Κουέντιν Ταραντίνο, ο Μπονγκ Τζουν Χο, ακόμη και ο Σαμ Μέντες, η Ακαδημία δείχνει να αποκλίνει από την κλασική και βαρετά generic ανάδειξη ταινιών όπως το Seabiscuit ή ολόκληρη η φιλμογραφία του Λάσε Χάλστρομ, υιοθετώντας μια κομψή, συντηρητική αισθητική, κάτι σαν δίχτυ ασφαλείας με αξιοπρέπεια. Το Πράσινο Βιβλίο και το Bohemian Rhapsody που επικράτησαν πέρυσι φανερώνουν πως τα Όσκαρ συγκλίνουν αυτόματα στο κέντρο, όποτε μια νεωτερική σπίθα ξεκινά μια μικρή εξέγερση – αμέσως μετά τον Καουμπόι του Μεσονυχτίου το 1970, το Patton επανέφερε τους αισιόδοξους στην πραγματικότητα.

Ας μην ξεχνάμε πως τα Όσκαρ έχουν διπλή αποστολή, όπως ορίζει το αρχικό καταστατικό τους: να ξεχωρίζουν και να τιμούν το επίτευγμα, αλλά και να προωθούν τη βιομηχανία. Φέτος, δεν την τιμούν απλώς, αλλά τη γιορτάζουν κανονικά. Οι περισσότερες ταινίες που φιγουράρουν στις μεγάλες κατηγορίες προέρχονται από studios – και σε αυτά συμπεριλαμβάνουμε και streming giants, ενώ, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, κοστίζουν μια περιουσία. Ανάμεσα σ' αυτές και οι Μικρές Κυρίες, με την Γκρέτα Γκέργουιγκ εκτός πεντάδας των σκηνοθετών και με παρηγοριά τη διεκδίκηση του Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου. Οι γυναίκες φώναξαν φέτος, βλέποντας την αποκλεισμό τους στις δημιουργικές κατηγορίες να έρχεται, αλλά δεν εισακούστηκαν. Η Μελίνα Ματσούκας, η Λούλου Γουάνγκ και η Κέσι Λέμονς δεν είναι προσκεκλημένες στο πάρτι του Dolby Theater.

Η απουσία χρώματος ενδεχομένως να είναι ένα ακόμη μεγαλύτερο πλήγμα. Η Σίνθια Ερίβο, υποψήφια πρώτου γυναικείου ρόλου (αλλά και τραγουδιού, όπως πρόσφατα και η Μέρι Τζ. Μπλάϊτζ για το Mudbound) στο Χάριετ, είναι η μοναδική στο σύνολο των 20 υποψηφιοτήτων ερμηνείας που δεν είναι λευκή και η κινεζικής καταγωγής Ακουαφίνα, νικήτρια Χρυσής Σφαίρας στην κατηγορία της κωμωδίας, δεν τα κατάφερε, όπως και η λατίνα Τζένιφερ Λόπεζ που είδε τη θέση της να αναπληρώνεται από μια παλαίμαχη και νικήτρια του θεσμού, την Κάθι Μπέιτς, για την Μπαλάντα του Ρίτσαρντ Τζούελ.

Το ετήσιο ερώτημα είναι: πόσο καλές ταινίες πλαισιώνουν τις κύριες πεντάδες των Όσκαρ; Η απάντηση είναι θετική και κατά περίπτωση εκστατική, αν και εδώ σηκώνει μεγάλη ανάλυση για το δίκαιο και το ηθικό, δηλαδή αν οφείλουν μερικοί από τους εκπροσώπους της μεγαλύτερης και επιδραστικότερης κινηματογραφικής βιομηχανίας να επισημαίνουν κάτι παραπάνω από το αναμενόμενο, όσο υπέροχο κι αν είναι. Για παράδειγμα, η διπλή παρουσία του ντοκιμαντέρ από τη Βόρεια Μακεδονία Honeyland, στην κατηγορία του αλλά και σε εκείνη της καλύτερης διεθνούς ταινίας, είναι μια ένδειξη πως ένα μικρό αλλά διαφορετικό και ενδιαφέρον διαμαντάκι έχει πιθανότητα να παρεισφρήσει σε αχαρτογράφητα ύδατα. Αντίστοιχα, κάτι νομοτελειακά, «παχιά» οσκαρικό, σαν το δεύτερο μέρος του Ψυχρά κι Ανάποδα, σκόνταψε στην κατηγορία που θεωρητικά το περίμενε με ανοιχτές αγκαλιές, του κινούμενου σχεδίου μεγάλου μήκους, σε ένα snub που μάλλον σόκαρε ακόμη κι εκείνους που ψήφιζαν. Επίσης, η περσινή προσθήκη του Μαύρου Πάνθηρα στο κλαμπ των καλύτερων ταινιών δεν σήμανε τη συλλήβδην επικρότηση της Marvel τεχνοτροπίας, εξού και ο αποκλεισμός του επιλόγου των Εκδικητών, σε μια κίνηση που φανερώνει απουσία περιττού συναισθηματισμού – ή εντυπωσιασμού από το εμπορικό του κατόρθωμα.

Το δεύτερο ερώτημα παραμένει, ποιος θα σηκώσει το τελευταίο άγαλμα; Όποιον μετεωρολόγο βραβείων και αυτοσχέδιο προγνωστικάριο και να ακούσετε, μη δώσετε βάση. Η οσκαρική σεζόν μόλις τώρα ανοίγει τα χαρτιά της. Ο Ιρλανδός δείχνει να υποχωρεί από το αρχικό του buzz, αν και δεν αποκλείεται καθόλου, το 1917 ανεβαίνει και εντυπωσιάζει σε όλα τα επίπεδα, το Κάποτε στο Χόλιγουντ δεν έχει ξεθυμάνει από το καλοκαίρι, ο Joker δεν έκανε τη χάρη στους haters του να σκαλώσει, πέρα από το φαβορί Χοακίν, και τα Παράσιτα άρεσαν πολύ και το απέδειξαν, κερδίζοντας σεβασμό και ενθουσιασμό, όπως αποτυπώνεται από τις πολλαπλές, σοβαρές τους υποψηφιότητες.

Τα πρώτα προγνωστικά, αν και ακόμη ελέγχονται, δίνουν πιθανό φαβορί τον Μπονγκ Τζουν Χο σε μια κατηγορία, που ωστόσο πέρσι άλωσε ο Αλφόνσο Κουαρόν για το Ρόμα, μια ταινία που δεν μιλούσε αγγλικά. Αν πάλι τα Παράσιτα γίνουν η πρώτη ταινία που φύγει νικήτρια με το μεγάλο Όσκαρ, θα γίνει μια ανατροπή που καμία μη αμερικανική ή αγγλική ταινία δεν έχει πετύχει στο παρελθόν, εξαιρώντας το The Artist, που, για να θυμίσουμε, έβριθε χολιγουντιανού DNA και παρέμεινε χαριτωμένα σιωπηλό μέχρι την τελευταία σκηνή.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 16.1.2020

Οθόνες
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
movies

Οθόνες / Η Σταχτοπούτα αλλιώς και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το διάσημο παραμύθι γίνεται ταινία τρόμου, εφηβικά δράματα και η καινούργια σκηνοθετική δουλειά του διεθνούς φήμης Έλληνα διευθυντή φωτογραφίας Φαίδωνα Παπαμιχαήλ – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Φαίδων Παπαμιχαήλ: «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Pulp Fiction / «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Με αφορμή τη νέα του ταινία, ο σημαντικός διευθυντής φωτογραφίας και σκηνοθέτης Φαίδων Παπαμιχαήλ αφηγείται στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο τη συναρπαστική διαδρομή της ζωής του από τα πρώτα του βήματα μέχρι τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

Daily / El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

«Ο κοσμοναύτης του απείρου» έκανε πρεμιέρα πριν από μερικές μέρες, σε μια μεταφορά αντάξια του θρύλου που συνοδεύει τόσο το έργο όσο και τον δημιουργό του, ο οποίος βρήκε τραγικό τέλος στα χέρια της αργεντινής χούντας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πόσο θα τα έσπαγε/γαμάτη θα ήταν μια θρησκεία με θεό τον Νίκολας Κέιτζ»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Ναταλίας Σουίφτ / «Αν μοιραστώ μαζί σου την ταινία που αγαπάω, μόνο αγάπη έχω να σου δώσω»

Μυθολογίες / «Φαντάζεστε μια θρησκεία με θεό τον Κέιτζ;»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Ναταλίας Σουίφτ

Από το After Hours του Σκορσέζε, που την απελευθέρωσε, μέχρι τη Γλυκιά Συμμορία του Νικολαΐδη, που τη σημάδεψε με τη μουσική της, η ηθοποιός μοιράζεται μια ετερόκλητη κινηματογραφική λίστα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Η νέα ταινία του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Οθόνες / Η νέα ταινία του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το ακαταμάχητο ντεμπούτο της Λουίζ Κουρβουαζιέ που σάρωσε εισπρακτικά στη Γαλλία και η επίσημη πρόταση της Τσεχίας για το περσινό Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας ξεχωρίζουν αυτή την κινηματογραφική εβδομάδα.
THE LIFO TEAM
Πότε ανοίγουν οι θερινοί κινηματογράφοι της Αθήνας;

Οθόνες / Πότε ανοίγουν οι θερινοί κινηματογράφοι της Αθήνας;

Οι Αθηναίοι σινεφίλ δεν θα χρειαστεί να περιμένουν πολύ για να εξασκήσουν την αγαπημένη τους καλοκαιρινή συνήθεια. Συγκεντρώσαμε όλες τις ημερομηνίες που έχουν γίνει γνωστές για την έναρξη λειτουργίας των θερινών σινεμά της πρωτεύουσας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ