«1917»: 4 αστεράκια για τη νέα ταινία του Σαμ Μέντες, ένα από τα μεγάλα φετινά οσκαρικά φαβορί

«1917»: 4 αστεράκια για τη νέα ταινία του Σαμ Μέντες, ένα από τα μεγάλα φετινά οσκαρικά φαβορί Facebook Twitter
Το 1917 πραγματεύεται με προσήλωση και μαεστρία το προσωπικό καθήκον, όπως επιβιώνει από τη σύγχυση και το χάος ο τελευταίος όρθιος από τη μάχη.
0

Εφοδιασμένος με τις ιστορίες από τον παππού του, Άλφρεντ, και οπλισμένος με αυτοπεποίθηση μετά το απνευστί 8λεπτο POV άνοιγμα της αμέσως προηγούμενης ταινίας του, Spectre, ο Σαμ Μέντες επιχείρησε την αποτύπωση της οδύσσειας δύο νεαρών Βρετανών στρατιωτών στο πεδίο της μάχης κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου, χωρίς να προδώσει την πολύτιμη οικογενειακή κληρονομιά που παρέλαβε, ούτε και το μεγάλο εμπόδιο της τεχνικής σπαζοκεφαλιάς που έθεσε στον εαυτό του. Το 1917 είναι το μεγαλύτερο προσωπικό και καλλιτεχνικό στοίχημα στην καριέρα του βραβευμένου με Όσκαρ για το American Beauty σκηνοθέτη, που ενδεχομένως να προέρχεται από την αμφιβολία της παραπάνω από το προσδοκώμενο ασχολίας του με την «υπόθεση James Bond».

Το δίωρο πολεμικό δράμα ξεκινά με την κινητοποίηση δύο στρατιωτών των Συμμάχων, που ξαποσταίνουν σε έναν αγρό στη Γαλλία, σε μια μικρή ανάπαυλά τους από τη μάχη, και τελειώνει στο ίδιο μοτίβο, κάτω από ένα δέντρο, αν και σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες, και αφού έχει προηγηθεί ένα ανελέητο, εξαντλητικό κυνηγητό στη no man's land, στους στρατώνες που έχουν εγκαταλείψει οι αντίπαλοι και σε ένα κατεστραμμένο από τους βομβαρδισμούς χωριό, στη φιλότιμη προσπάθειά τους να παραδώσουν ένα επείγον μήνυμα του στρατηγού τους για άμεση παύση του πυρός. Ο Μέντες επέλεξε άφθαρτα πρόσωπα στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, έτσι ώστε ο θεατής να αναπτύξει φρέσκια σχέση μαζί τους και, ακόμα πιο πονηρά, να μην έχει ιδέα αν θα ζήσουν ή θα σκοτωθούν.

Το 1917 είναι το μεγαλύτερο προσωπικό και καλλιτεχνικό στοίχημα στην καριέρα του βραβευμένου με Όσκαρ για το American Beauty σκηνοθέτη, που ενδεχομένως να προέρχεται από την αμφιβολία της παραπάνω από το προσδοκώμενο ασχολίας του με την «υπόθεση James Bond».

Ο Τζορτζ Μακέι και ο Ντιν Τσαρλς Τσάπμαν πείθουν απόλυτα ως άβγαλτα παιδαρέλια που εκτελούν την εντολή μ' εκείνη την πατριωτική αφέλεια που ανήκει σε άλλην εποχή. Σε μια φάση που ξοδεύονται δισεκατομμύρια για σύγχρονους κινηματογραφικούς θεούς που καταφεύγουν σε διαπλανητικές δυνάμεις για να εξολοθρεύσουν απειλές, η κουβέντα των δυο τους για τον ηρωισμό (απλή, αγορίστικη, μια πεζή παρένθεση σε ένα μέγεθος που δεν γίνεται να κατανοήσουν) μοιάζει με ανάγλυφο σχόλιο, χωρίς ίχνος ειρωνείας, για τις υπεράνθρωπες εικόνες που θα διαδεχτούν τις περιπέτειες του επόμενου αιώνα.

Ο ένας από τους δύο θα γίνει κανονικό κλοτσοσκούφι σε ένα ερημωμένο τοπίο γεμάτο πτώματα, αρουραίους και παγίδες, αποπνικτική ανάμνηση μιας κάποτε εύφορης και κατοικημένης γης. Η έμπνευση του Μέντες να υλοποιήσει την ιδέα του σε μια συνεχόμενη λήψη αποδίδει στα χέρια ενός από τους κορυφαίους μάγους του φωτός: ο Βρετανός Ρότζερ Ντίκινς ήδη ράβει το σμόκιν για το δεύτερο, μετά το Blade Runner, Όσκαρ του, για την αβίαστη ψευδαίσθηση ενός απέραντου μονοπλάνου που αλλάζει οπτικές γωνίες και έντεχνα διακόπτεται, δίνοντας την αίσθηση της αγωνιώδους συνέχειας, αν και στην ουσία (και με τη βοήθεια της ψηφιακής τεχνολογίας) δεν είναι αδιάκοπο και ενιαίο. Η λήψη σπάει χωρίς να φαίνεται και βασικά χωρίζεται θεματικά σε δύο μέρη, όταν ο ένας από τους δύο στρατιώτες συνέρχεται από τα γερμανικά πυρά και μετά από λίγα λεπτά βρίσκεται σε μια εφιαλτικά φωτισμένη νεκρόπολη, σαν να ξυπνά στον εφιάλτη μετά τα πρώτα χιλιόμετρα που διένυσε στο φως της μέρας.

«1917»: 4 αστεράκια για τη νέα ταινία του Σαμ Μέντες, ένα από τα μεγάλα φετινά οσκαρικά φαβορί Facebook Twitter
Ο Μέντες επέλεξε άφθαρτα πρόσωπα στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, έτσι ώστε ο θεατής να αναπτύξει φρέσκια σχέση μαζί τους και, ακόμα πιο πονηρά, να μην έχει ιδέα αν θα ζήσουν ή θα σκοτωθούν.

Το τεχνητό ζήτημα, το artifice στο οποίο εμμένει ο Μέντες, και απογειώνεται, εκτός από τη ρευστή κάμερα του Ντίκινς, με την αρωγή του σκηνογράφου Ντένις Γκάσνερ και του μουσικού σκορ που παραμονεύει και κορυφώνεται καίρια από τον Τόμας Νιούμαν, από τη μια υπενθυμίζει τη σκηνοθετική γραμμή που οραματίστηκε και διατήρησε ασκαρδαμυκτί, και, τις στιγμές που η τεχνική φαίνεται να υπερτερεί της ουσίας, παρεμβαίνει με την πείρα του, εμβολιάζοντας τη διαδρομή με δράση και συναίσθημα, τόσο, όσο να μη μετατρέψει την ελεγειακή μοναχικότητα των δύο ψυχών, που περιπλανώνται σε αχαρτογράφητα εδάφη, σε αναλώσιμες μονάδες έτοιμες για άδικη θυσία – ξοφλημένους πριν καν ξεμυτίσουν από τα χαρακώματα, όπως τους θεωρούσαν οι συμπολεμιστές τους, όταν έμαθαν για πού το 'βαλαν.

Το 1917 δεν κομίζει νέες απόψεις για τη σημασία του μιλιταρισμού, τις λεπτομέρειες μιας σύρραξης ή το ειδικό βάρος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου σε σύγκριση με τους άλλους. Πραγματεύεται με προσήλωση και μαεστρία το προσωπικό καθήκον, όπως επιβιώνει από τη σύγχυση και το χάος ο τελευταίος όρθιος από τη μάχη.

 

1917 - Official Trailer


Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Οθόνες / Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Ένα υπέροχο κινηματογραφικό αφιέρωμα στο στέκι της Πλάκας, με παλιές δόξες, όπως το «Brief Encounter» και το «Roman Holiday» αλλά και πιο σύγχρονες, όπως το κομψοτέχνημα «In the Mood for Love» και το σπαραχτικό «Cold War».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Lifo Videos / Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Βασίλης Κεκάτος, μαζί με την πρωταγωνίστριά του, Δάφνη Πατακιά, μιλούν για όσα έζησαν στα γυρίσματα της ταινίας «Οι άγριες μέρες μας» – μιας ιστορίας με χαρακτήρες που είναι «γλυκά τσογλανάκια».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.