Μπραντ Πιτ: «Στα ‘90s κρυβόμουν και κάπνιζα διαρκώς μπάφους»

Μπραντ Πιτ: «Στα ‘90s κρυβόμουν και κάπνιζα διαρκώς μπάφους» Facebook Twitter
φωτο: Jack Davison / The New York Times
1

«Έχεις πάρει LSD;», ρωτά σε κάποια στιγμή ο δημοσιογράφος τον Μπραντ Πιτ στη συνέντευξη που έγινε στο πλαίσιο του ετήσιου αφιερώματος του New York Times Magazine στις κορυφαίες ερμηνείες της χρονιάς – εν προκειμένω για τους ρόλους του στο «Κάποτε...στο Χόλιγουντ» και στο "Ad Astra".

Η ερώτηση έχει να κάνει με τις αποκαλυπτικές και «αναθεωρητικές» σκηνές στο τέλος της ταινίας του Ταραντίνο όπου ο χαρακτήρας που υποδύεται βρίσκεται τριπαρισμένος ενώπιον των επίδοξων σφαγέων της Σάρον Τέιτ τον Αύγουστο του 1969. «Ναι, φυσικά», απαντά υπομειδιώντας ο ηθοποιός, «και τώρα που μιλάμε έχω πάρει μια μικρή δόση» (το microdosing είναι πολύ της μόδας στην Αμερική τα τελευταία χρόνια). Στη συνέντευξη, μιλά επίσης, με τον ώριμο αυθορμητισμό που τον χαρακτηρίζει εσχάτως στο δημόσιο λόγο του, για το πρώτο μισό της καριέρας του, για τις ανασφάλειες που τον έτρωγαν και για τον ρόλο του Αχιλλέα στην «Τροία», όταν αποφάσισε ότι δεν θέλει πλέον να συμμετέχει σε τόσο εμπορικές παραγωγές...

«Στους 12 Πίθηκους ήμουν καλός μόνο στη μισή ταινία»

«Λένε ότι η κάμερα δεν ψεύδεται, αν και δεν είμαι βέβαιος ότι αυτό είναι αλήθεια. Έχω δει ανθρώπους να είναι ψεύτικοι στην κάμερα και το αποτέλεσμα να μοιάζει ελκυστικό. Είναι κάποιες μέρες που πνίγεσαι στο γύρισμα. Προσπαθείς να βγεις στην επιφάνεια αλλά δεν μπορείς. Σίγουρα το έχω κάνει κι εγώ, ειδικά τα πρώτα 15 χρόνια της καριέρας μου. Ακόμα και στους '12 Πίθηκους' [ταινία για την οποία είχε κερδίσει υποψηφιότητα για Όσκαρ β' ανδρικού ρόλου], τα είχα καταφέρει στο πρώτο μισό της ταινίας και στο δεύτερο έμοιαζα κάπως σα να περιφέρω την πατέντα της αρχικής έμπνευσης. Με είχε ενοχλήσει πολύ αυτό τότε.

«Μετά την Τροία πήρα τη συνειδητή απόφαση να γίνω πιο εκλεκτικός στις επιλογές μου»

Δεν ήταν ακριβώς η «Τροία» που με έκανε να αναθεωρήσω εντελώς την προσέγγιση μου στην επιλογή ρόλων, αλλά τότε ήταν που αποφάσισα να ακολουθήσω στο εξής το ένστικτο μου. Είχα αποσυρθεί από μια άλλη παραγωγή και όφειλα μια ταινία στο στούντιο, οπότε δέχτηκα να παίξω τον Αχιλλέα στην 'Τροία'. Δεν ήταν κάτι οδυνηρό, απλά συνειδητοποίησα ότι ο τρόπος αφήγησης της ταινίας δεν μου άρεσε και στο μέλλον θα προτιμούσα να αποφεύγω τέτοιες παραγωγές. Έκανα κι εγώ τα δικά μου λάθη σ΄ εκείνη την ταινία, αλλά αυτό που προσπαθώ να πω για την «Τροία» είναι δεν μπορούσα να βγάλω τον εαυτό μου από το μέσο του κάδρου. Η αλήθεια είναι ότι είχα κακομάθει από τις ταινίες του Ντέιβιντ Φίντσερ. Δεν υπαινίσσομαι τίποτα αρνητικό για τον [σκηνοθέτη της 'Τροίας'] Βόλφγκανγκ Πίτερσεν. Το "Das Boot" ('Το Υποβρύχιο') ανήκει στις μεγάλες ταινίες όλων των εποχών. Αλλά κάθε λήψη της «Τροίας» ήταν σα να σου λέει ιδού ο ήρωας! Κανένα μυστήριο. Τότε ήταν που πήρα τη συνειδητή απόφαση να γίνω πιο εκλεκτικός στις επιλογές μου...».

Τριπαρισμένος κάποτε...στο Χόλιγουντ

«Ο Κουέντιν [Ταραντίνο] είχε την ιδέα του τσιγάρου με το LSD λίγο πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα [του 'Κάποτε...στο Χόλιγουντ']. Είχαμε ήδη διαβάσει το σενάριο όταν μου είπε 'θα είσαι τριπαρισμένος σ' εκείνη τη σκηνή'. 'Τέλεια!' του αποκρίθηκα. Θα μπορούσε πάντως να λειτουργεί η σκηνή με τον ίδιο τρόπο σχεδόν και χωρίς το LSD. Ο Κλιφ θα το έβρισκε ξεκαρδιστικό να εμφανίζονται ξαφνικά σε ένα νορμάλ βράδι αυτά τα φρικαρισμένα άτομα σπίτι του. Έτσι κι αλλιώς, αυτό που ένιωθε ήταν το αντίθετο του φόβου. Απλά με το LSD όλα ήταν πιο έντονα, ακόμα και το χιούμορ.

Μπραντ Πιτ: «Στα ‘90s κρυβόμουν και κάπνιζα διαρκώς μπάφους» Facebook Twitter
φωτο: Jack Davison / The New York Times

«Πέρασα τα 90's κρυμμένος και καπνίζοντας διαρκώς μπάφους»

Το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του '90 το πέρασα απομονωμένος και καπνίζοντας διαρκώς μπάφους. Ειλικρινά, δεν ένιωθα καθόλου άνετα τότε με όλη αυτή την δημοσιότητα. Ώσπου έφτασε κάποια στιγμή που συνειδητοποίησα ότι κρατούσα τον εαυτό μου φυλακισμένο. Τώρα πια, απλά βγαίνω έξω και ζω τη ζωή. Αυτό που κατάλαβα όταν σταμάτησα να κρύβομαι και επέστρεψα στον κόσμο είναι ότι σ΄ αυτή τη δουλειά έχεις την δυνατότητα να κάνεις κάποιον να νοιώθει καλά έστω για μια στιγμή. Δεν εννοώ ότι αγγίζω τους ανθρώπους με το μεγαλείο μου. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι έχω την ευκαιρία να φωτίσω λίγο τη μέρα κάποιου που επέλεξε να δει μια ταινία μου. Αυτό είναι σπάνιο πράγμα.

Με στοιχεία από The New York Times

Οθόνες
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Lifo Videos / Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Βασίλης Κεκάτος, μαζί με την πρωταγωνίστριά του, Δάφνη Πατακιά, μιλούν για όσα έζησαν στα γυρίσματα της ταινίας «Οι άγριες μέρες μας» – μιας ιστορίας με χαρακτήρες που είναι «γλυκά τσογλανάκια».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
movies

Οθόνες / Η Σταχτοπούτα αλλιώς και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το διάσημο παραμύθι γίνεται ταινία τρόμου, εφηβικά δράματα και η καινούργια σκηνοθετική δουλειά του διεθνούς φήμης Έλληνα διευθυντή φωτογραφίας Φαίδωνα Παπαμιχαήλ – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM

σχόλια

1 σχόλια