Όταν ο Στάθης Ψάλτης μίλησε για τη ζωή του όλη στον Ευθύμη Φιλίππου Facebook Twitter
Δεν κάνω σχέδια ή όνειρα – είναι απαγορευτικό. Και ποτέ δεν παίζω ρόλους στη ζωή μου.

Στάθης Ψάλτης: «Δεν κάνω σχέδια ή όνειρα – είναι απαγορευτικό. Και ποτέ δεν παίζω ρόλους στη ζωή μου»

3

Κατάγομαι από το Φανάρι της Πόλης. Πήγα σχολείο στο Βέλο Κορινθίας. Στα 11 ήρθα στην Αθήνα. Στο Αιγάλεω. Μου φάνηκε υπέροχη η πόλη. Πήγα στη δραματική σχολή του Μιχαηλίδη. Αφορμή ήταν ένας φίλος, ο Κώστας ο Αθανασόπουλος. Συνάδελφος σήμερα.

Δεν με ενθουσίασε ποτέ αυτό το επάγγελμα. Και γενικότερα, τίποτα δεν με ενθουσιάζει. Από μικρό παιδί. Ο ενθουσιασμός για μένα είναι ένα πολύ επικίνδυνο συναίσθημα, κι έτσι έχω μάθει και το κοντρολάρω. Τη λύπη όμως δεν μπορώ. Κανείς πιστεύω δεν μπορεί. Όσα συναισθήματα κατάγονται από το στομάχι ή την καρδιά τα αφήνω να με κυριεύουνε. Πρέπει να τα αφήνω να με κυριεύουνε. Δεν ξέρω αν ταιριάζει η λέξη πρέπει.

Σιχαίνομαι όταν λένε είναι κρίμα να φθείρεται ένα τόσο μεγάλο ταλέντο. Το σιχαίνομαι πραγματικά αυτό το άλλοθι του ταλέντου.

Στη ζωή υπάρχουν πολλοί θάνατοι. Μικροί. Κι όταν είσαι νέος ένας μικρός θάνατος δεν είναι τίποτα, γιατί κοιτάζεις πολύ μακριά και ξεχνιέσαι. Όταν όμως μεγαλώνεις, και το πιο μακρινό σημείο που μπορείς να διακρίνεις είναι η μύτη σου, τότε ένας μικρός θάνατος μπορεί να σε τσακίσει.

Παντρεύτηκα στα 17. Ήταν ένα ερωτικό χτύπημα. Έφυγε γρήγορα, αλλά όχι με σκληρό τρόπο. Έχω μια κόρη. Τη δεκαετία του ’80 τη χάρηκα περισσότερο απ’ όσο φάνηκε. Πέρασα υπέροχα. Ακόμα με βλέπουν και μου φωνάζουν «Στάθη, πολύ κωλόπαιδο ο Κυριάκος». Κι αυτές οι ταινίες δεν ξέρω τι ακριβώς είχανε. Ίσως μια διαχρονικότητα στα θέματα.

Ο ενθουσιασμός για μένα είναι ένα πολύ επικίνδυνο συναίσθημα, κι έτσι έχω μάθει και το κοντρολάρω. Τη λύπη όμως δεν μπορώ. Κανείς πιστεύω δεν μπορεί. Όσα συναισθήματα κατάγονται από το στομάχι ή την καρδιά τα αφήνω να με κυριεύουνε. Πρέπει να τα αφήνω να με κυριεύουνε. Δεν ξέρω αν ταιριάζει η λέξη πρέπει.

Στο Καμικάζι Αγάπη Μου ήμουν ένα παιδί που ήθελε να πάρει ένα μηχανάκι. Πάντα θα υπάρχουν παιδιά που θα θέλουν να πάρουν ένα μηχανάκι. Και με τους ηθοποιούς που συμμετείχαν είμαστε σήμερα σαν αδέρφια. Το χαιρόμασταν όλο αυτό. Εκτός από μια σκηνή στο Καμικάζι Αγάπη Μου, που κατά λάθος έπεσε πάνω μου μια χοντρή και λιποθύμησα· έχασα τις αισθήσεις μου, μου κόπηκε η αναπνοή. Μη γελάς, ήταν τραγικό.

Στην κλασική ερώτηση αν πάντα ήθελα να γίνω ηθοποιός, θα σου δώσω την κλασική απάντηση πως ναι, πάντα ήθελα.

Βοηθούσα να βάζουν τις καρέκλες στο καφενείο του χωριού κάθε φορά που έπαιζε σινεμά, για να βλέπω τζάμπα. Και μετά πήγαινα σπίτι, γύρναγα ανάποδα το ποδήλατο, πέρναγα σερπαντίνα στην μπροστινή και στην πισινή ζάντα, γύρναγα το πεντάλ και στεκόμουν απέναντι και έκανα τον ηθοποιό.

Δεν έχω αγαπημένα μέρη στην πόλη. Διαβάζω Παπαδιαμάντη, Παλαμά, Καρκαβίτσα ή Λουντέμη. Ο Καζαντζάκης κάπως με δυσκολεύει.

Με την τηλεόραση συνήθως δεν έχω καμία σχέση, κι αυτή δεν έχει καμία σχέση μαζί μου. Χωρίς να σημαίνει ότι είμαι απ’ αυτούς που θα πούνε ότι είναι χάλια. Ακούω μουσική, αλλά δεν τραγουδάω. Μ’ αρέσουν τα λαϊκά. Σιχαίνομαι τα ψευτοκουλτουριάρικα και τα ντάπα ντούπα. Όταν ήμουν νέος έπινα καναδυό ουίσκια και δεν με ενοχλούσαν. Τώρα δεν τα αντέχω. Στο σπίτι αφήνω το ράδιο να επιλέγει τι θα ακούσω.

Το τραγούδι που με έχει σημαδέψει είναι το Φεύγω με πίκρα στα ξένα: Μην κλάψεις μανούλα / που φεύγω στα ξένα. Του Καζαντζίδη, ξέρεις. Στα 13 έφυγα στα καράβια. Για δυο χρόνια. Γι’ αυτό με συγκινεί μάλλον. Κι αυτός είναι ένας στόχος στην καρδιά μου που μπορείς να με σημαδέψεις αν θες. Δεν θα πονέσω. Ήταν μια εμπειρία όμορφη, πάρα πολύ όμορφη, που έγινε για έναν άσχημο, πολύ άσχημο λόγο. Κι αυτός ο λόγος είναι μυστικό δικό μου. Δεν θα το πω ποτέ σε κανέναν. Θα το πάρω μαζί μου.

Δεν κάνω σχέδια ή όνειρα – είναι απαγορευτικό. Και ποτέ δεν παίζω ρόλους στη ζωή μου.

Όταν ο Στάθης Ψάλτης μίλησε για τη ζωή του όλη στον Ευθύμη Φιλίππου Facebook Twitter
Ένας άνθρωπος που υποδύεται έναν άλλο άνθρωπο για να γελάσει κάποιος τρίτος άνθρωπος, προφανώς έχει στο κεφάλι του κάτι που δεν λειτουργεί καλά. Ή το ακριβώς αντίθετο. Αλλά συνήθως ισχύει το πρώτο.

Η χειρότερη προσβολή για μένα είναι να μου πει κάποιος «νόμιζα ότι ήσουν κάτι άλλο απ’ αυτό που βλέπω». Πολλές φορές έχω μπει στη διαδικασία να αλλάξω έναν άνθρωπο, αλλά πλέον έχω πειστεί ότι δεν γίνεται. Στην καλύτερη περίπτωση ο άλλος θα μάθει το λάθος του, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να κάνει κάτι γι’ αυτό. Εκτός από τα παιδιά.

Στην κόρη μου το μόνο που είπα όταν ήταν μικρή, ήταν να μην πάρει το μολύβι του διπλανού της. Κι αν κάποιος κλέψει αυτό το μολύβι να μην πει το όνομά του. Τώρα είναι μεγάλη. Τη λατρεύω. Θυμάμαι, όταν η κόρη μου ήταν 2 χρονών μωρό περνούσα μια πολύ δύσκολη περίοδο. Την τάιζα νερό και ζάχαρη αντί για γάλα. Της είχα υποσχεθεί όμως ότι μια μέρα θα την κάνω βασίλισσα. Στα 6 της λοιπόν, 4 χρόνια μετά, όταν της είπα ότι πρέπει να ξέρει τι είναι σωστό γιατί εγώ θα πεθάνω μια μέρα και θα είναι μόνη της, έβαλε τα κλάματα και μου είπε ότι δεν γίνεται να πεθάνω γιατί της είχα υποσχεθεί ότι θα την κάνω βασίλισσα. Ήταν συγκλονιστικό. Της είπα «αγάπη μου έχεις δίκιο, δεν γίνεται να πεθάνω».

Αλλάζω, αλλά όχι με τη λογική του ρόλου. Ένας άνθρωπος που υποδύεται έναν άλλο άνθρωπο για να γελάσει κάποιος τρίτος άνθρωπος, προφανώς έχει στο κεφάλι του κάτι που δεν λειτουργεί καλά. Ή το ακριβώς αντίθετο. Αλλά συνήθως ισχύει το πρώτο.

Βλέπω πάρα πολλά αλλά δεν μιλάω. Ακούω αλλά δεν λέω. Είναι τρόπος επιβίωσης αυτό που κάνω. Και δεν με κουράζει, δεν με βαραίνει. Με γεμίζει όλο αυτό.

Ζω λίγο έξω από το κέντρο. Με τη γυναίκα μου. Ξαναπαντρεύτηκα πρόσφατα. Αν δεν ζούσα εδώ θα ήθελα να ζω στο Περθ της Αυστραλίας ή στη Χαβάη. Η Χαβάη είναι αυτό που έχεις στο μυαλό σου, ακριβώς.

Δεν έχω κενά. Η γυναίκα μου είναι ένας άγγελος. Κι εγώ έχω το χάρισμα να διορθώνω τις ατέλειές μου αυτόματα. Κι έχω κι ένα άλλο χάρισμα. Καταλαβαίνω, ψυχολογώ τους ανθρώπους με τους οποίους μιλάω· αμέσως. Και δεν πέφτω ποτέ έξω· μα ποτέ.

– Εγώ τι άνθρωπος είμαι;
– Εσύ είσαι απ’ αυτούς που δεν πιάνονται εύκολα φίλοι. Κι έχεις μέσα σου απωθημένα. Διάφορα. 

_____

© LIFO 2012

Οθόνες
3

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Όταν η Βέτα Μπετίνη, που έφυγε χτες από τη ζωή, είχε μιλήσει στον Αντώνη Μποσκοΐτη

Πρόσωπα / Όταν η Βέτα Μπετίνη, που έφυγε χτες από τη ζωή, είχε μιλήσει στον Αντώνη Μποσκοΐτη

Η πολιτικοποιημένη, ιδιοσυγκρασιακή καλλιτέχνις μπορεί να πέρναγε απ' όλα τα μεσημεριανάδικα αλλά δεν δίσταζε παράλληλα να παίρνει θέση στα δημόσια πράγματα
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΟΣΚΟΪ́ΤΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η νέα ταινία του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Οθόνες / Η νέα ταινία του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το ακαταμάχητο ντεμπούτο της Λουίζ Κουρβουαζιέ που σάρωσε εισπρακτικά στη Γαλλία και η επίσημη πρόταση της Τσεχίας για το περσινό Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας ξεχωρίζουν αυτή την κινηματογραφική εβδομάδα.
THE LIFO TEAM
Πότε ανοίγουν οι θερινοί κινηματογράφοι της Αθήνας;

Οθόνες / Πότε ανοίγουν οι θερινοί κινηματογράφοι της Αθήνας;

Οι Αθηναίοι σινεφίλ δεν θα χρειαστεί να περιμένουν πολύ για να εξασκήσουν την αγαπημένη τους καλοκαιρινή συνήθεια. Συγκεντρώσαμε όλες τις ημερομηνίες που έχουν γίνει γνωστές για την έναρξη λειτουργίας των θερινών σινεμά της πρωτεύουσας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Στα εννιά μου προσπαθούσα να καταλάβω τι σχέση είχε το λεωφορείο με την Μπλανς Ντιμπουά» / «Το Λεωφορείο ο πόθος ήταν η πρώτη μου ακατάλληλη ταινία»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Ξανθούλη

Μυθολογίες / «Το Λεωφορείο ο πόθος ήταν η πρώτη μου ακατάλληλη ταινία»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Ξανθούλη

Η κινηματογραφική λίστα του Έλληνα συγγραφέα είναι συγκινησιακά φορτισμένη και γεμάτη παιδικές αναμνήσεις όπως και τα βιβλία του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
«I love Lucy»: Οργή, αλκοόλ, χρήμα, ξύλο και απιστίες πίσω από το πιο διάσημο οικογενειακό σόου του κόσμου

Σαν σήμερα / Λουσίλ Μπολ: Η πιο αξιολάτρευτη νοικοκυρά της Αμερικής ήταν μια απάτη

Σαν σήμερα το 1989 πεθαίνει η Αμερικανίδα ηθοποιός Λουσίλ Μπολ, πρωταγωνίστρια της διάσημης τηλεοπτικής σειράς «I love Lucy». Αν και λατρεύτηκε από εκατομμύρια τηλεθεατές, η πραγματικότητα πίσω από το «Καλύτερο τηλεοπτικό σόου όλων των εποχών» ήταν γεμάτη βία, αλκοόλ και απιστίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Οθόνες / Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Το κλείσιμο μιας τριλογίας «Star Wars» που λοιδορήθηκε, για να επανεκτιμηθεί μερικώς όταν η νεότερη έπεσε θύμα των γενικευμένων culture wars και των ελάχιστων φιλοδοξιών της, επανεμφανίζεται στα σινεμά με αφορμή την επέτειο 20 χρόνων από την κυκλοφορία της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Οι 10+1 αγαπημένες ταινίες του Σπύρου Στάβερη

Μυθολογίες / «Μου αρέσουν οι ιστορίες εκδίκησης στο σινεμά»: Οι 10+1 αγαπημένες ταινίες του Σπύρου Στάβερη

Από το φιλιππινέζικο σινεμά και τον Ζακ Τατί, μέχρι μια ταινία με μαχητές kung-fu που εξεγείρονται ενάντια στη γραφειοκρατία -και μία που τον ώθησε να ζητήσει από τη Marthe Keller να τον κάνει φίλο στο Facebook- η λίστα του φωτογράφου είναι γεμάτη εκπλήξεις.
ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ