Υπάρχει τρόπος να πυκνώσει το φρύδι; Να επανορθώσεις δηλαδή το αψυχολόγητο τσουρομάδημα των ’90s που ήθελε το φρύδι τοξωτό και πιο λεπτό και απ’ την ημισέληνο; Υπάρχει τρόπος να μην φθονείς την Cara Delevingne και το πυκνό φρύδι της Brooke Shields στη Γαλάζια Λίμνη; Φρύδι το φρύδι, έφτασα στη Σταυρούλα. Έβλεπα ωραίο φρύδι και μετά τα κομπλιμέντα, στη δέκατη περίπου βότκα, μου έλεγαν συνωμοτικά «ξέρεις, το φρύδι δεν είναι φυσικό, μου έχει επέμβει η «σπεσιαλίστ».
Στην αρχή το τατουάζ στα φρύδια ακουγόταν σαν κακόγουστο αστείο, μετά όμως κατάλαβα ότι δεν πας σε κοινό τατουατζή και σου χτυπάει μια γραμμή για φρύδι, υπάρχει ημιμόνιμο μακιγιάζ που κρατάει χρόνια και το φρύδι αποκτά ένα αξιοπρεπέστατο σχήμα και ότι το πράγμα έχει προχωρήσει σε μια τρισδιάστατη αισθητική φρυδιού. Σαν να λέμε 3D σε φρύδι. Τη διεύθυνση μου την έδωσαν χέρι-χέρι, σαν εφτασφράγιστο μυστικό, με υπόσχεση να μην το διαδώσω και ξεχειλίσει η Αθήνα από φρύδια καλοσχηματισμένα. Επειδή όμως ο πνευματικός δρόμος λέει ότι το καλό πρέπει να απλώνει, πήγα μέχρι τη Σταυρούλα στη πλατεία Βικτωρίας και διαπίστωσα ότι πρόκειται για μια πολύ «Φρυδάτη –πλακατζού» που κατέχει είκοσι χρόνια τώρα τα μυστικά των φρυδιών και, μεταξύ μας, είναι πολύ μπροστά, γιατί ποιος θα το σκεφτόταν πριν από είκοσι χρόνια ότι θα θέλαμε σήμερα να πυκνώσουμε το φρύδι και να σώσουμε μαζί μ’ αυτό και την υστεροφημία μας;
Οι γυναίκες που τα ζωγραφίζουν και τα θέλουν στην τρίχα, χάνουν από το πρόσωπό τους κάτι ατίθασο και παιχνιδιάρικο. Ακόμα και εγώ, όταν κάνω το ημιμόνιμο, τους αφήνω καμιά τρίχα ατίθαση, ότι και καλά μου ξέφυγε, για να έχουν φυσικό αποτέλεσμα. Ο τέλειος σχεδιασμός είναι ύποπτος, εκτός αν είσαι γκέισα.
Την ρωτάω πώς και της μπήκε το μικρόβιο με τα φρύδια. Λοιπόν, η Σταυρούλα κατάγεται από την Εύβοια. Σπούδασε αισθητικός γιατί από μικρή ακόμα έπαιρνε τα πινέλα της ζωγραφικής και έβαφε όλες τις γειτόνισσες και το χέρι της έπιανε και όλες περνούσαν από τη Σταυρούλα να τις κάνεις κουκλίτσες. Στην Αθήνα ήρθε καρφωτή για αισθητικός, τίποτα άλλο δεν ήθελε. Μέχρι τότε, δεν είχε έρθει ούτε για βόλτα στην Αθήνα. Έμενε στην Καλλιθέα αλλά δεν ήταν πολύ του έξω. Δεν έβγαινε, ήταν επιμελής και είχε πέσει με τα μούτρα στις σπουδές, θεωρούσε μεγάλο δώρο να μαθαίνει αυτό που αγαπούσε. Της άρεσε τόσο, που ξεχνιόταν και καθόταν και τα απογεύματα, έτσι την κράτησαν σαν βοηθό αφού τέλειωσε τη σχολή, και αργότερα κατέληξε να διδάσκει και εκείνη.
Το φρύδι όμως ήταν η διαστροφή της. Από πάντα παρατηρούσε προσεχτικά τα πρόσωπα και ένιωθε ότι μπορούσε να επέμβει και να τα ομορφύνει. Υπάρχουν φρύδια καθοδικά, άλλα ανοδικά με λάθος τρόπο που δείχνουν το πρόσωπο λυπημένο, κουρασμένο, θυμωμένο που σκεπάζουν ή χαλάνε το βλέμμα. Το δικό μου το δεξί, φερ’ ειπείν, με ενημερώνει ότι είναι καθοδικό. Την ρωτάω αν το φρύδι πάει με τη διάθεση. Γελάει. «Μπα, τα φρύδια έχουν την δική στους ιστορία σαν το δρόμο και για αυτό τα φτιάχνουμε και εμείς με μπογιά. Μπορεί να έχεις στρωτά, ίσια μαλλιά και το φρύδι να μπουκλώνει στην άκρη να μην στρώνει με τίποτα. Έχουν και αυτά τις μέρες τους, το θέλουν το κουρεματάκι τους» μου λέει κ αι ανοιγοκλείνει το ψαλιδάκι της παιχνίδιαρικα. Έτσι η Σταυρούλα τάχθηκε στη σταυροφορία του καλού φρυδιού και άρχισε να ψάχνει πώς μπορεί να βοηθήσει κάποιον να διορθώσει ό, τι έχει κάνει το «ανεξέλεγχτο» τσιμπιδάκι. Όπως μας εξηγεί «το τσιμπιδάκι είναι μερικές φορές καταστροφικό, γιατί ξεσπάει η άλλη το μένος της και βγάζει όλο της το άχτι στο φρύδι».
Μια καλή λύση είναι οι γυναίκες να μην έχουν καν στο σπίτι τους τσιμπιδάκι, το ίδιο και οι άντρες, γιατί τελευταία πειράζουν και εκείνοι τα φρύδια τους με εντελώς απαράδεκτο τρόπο» μου λέει, ανασηκώνοντας το δικό της φρύδι. «Πήγαινε στον ειδικό, δώσε πέντε, δέκα το πολύ ευρώ να σου δώσει ένα σχήμα της προκοπής κάθε είκοσι μέρες. Αν είσαι γυναίκα, αγόρασε και ένα μολυβάκι πολύ κοντά στο φυσικό σου χρώμα να συμπληρώνεις καμιά τριχούλα που λείπει και άστα τα φρυδάκια σου που λέει ο λόγος... ανακατεμένα». Οι γυναίκες που τα ζωγραφίζουν και τα θέλουν στην τρίχα, χάνουν από το πρόσωπό τους κάτι ατίθασο και παιχνιδιάρικο. Ακόμα και εγώ, όταν κάνω το ημιμόνιμο, τους αφήνω καμιά τρίχα ατίθαση, ότι και καλά μου ξέφυγε, για να έχουν φυσικό αποτέλεσμα. Ο τέλειος σχεδιασμός είναι ύποπτος, εκτός αν είσαι γκέισα.
Την αρχική εξάσκηση την έκανε με μια εταιρεία ημόνιμου μακιγιάζ και τα μυστικά της τα έδειξε η Καρόλ Φρανκ, μια γυναίκα που είχε μεγάλη εμπειρία στα φρύδια. «Τότε ακόμα χωρίς πενάκι, αλλά στο Ισραήλ είναι πολύ δυνατοί στο φρύδι, έτσι πήγα και έμαθα πολλά πάνω στη τέχνη του σωστού γεμίσματος. Έμαθα να κάνω πολύ καλό φρύδια δίπλα σε πραγματικά καλλιτέχνες».
Την ρωτάω αν υπάρχει κανόνας για το σωστό φρύδι και μου εξηγεί διεξοδικά ότι πρέπει να εξετάσεις πολλές παραμέτρους, το σχήμα του πρόσωπου, την απόσταση των ματιών, -έχεις χάρακα, μετράς, υπολογίζεις, δεν είναι κάτι απλό για τον καθένα. Κάθε χρόνο, ακόμα και τόσα χρόνια, μετά κάνει τουλάχιστον τρία ταξίδια στο εξωτερικό για ενημέρωση. Στην Ευρώπη και στις Ασιατικές χώρες είναι πολύ διαδομένο, αν πεις ότι τα ξέρεις όλα επαναπαύεσαι στις δάφνες σου, γιατί τα πράγματα κάθε χρόνο αλλάζουν.
Η Σταυρούλα θεωρεί εξαιρετικά επικίνδυνο να πας σε τατουατζή να σου χτυπήσει τατού στο φρύδι. Είναι κάποιοι από αυτούς εξαιρετικοί καλλιτέχνες, δεν αντιλέγω, αλλά άλλο πράγμα το φρύδι, έχω δει τον τελευταίο καιρό διάφορα έκτροπα και είναι πολλές αυτές που έρχονται σε μένα φρικαρισμένες. Υπάρχουν πολλές τεχνικές που μιμούνται τη φυσική τρίχα, ο τατουατζής χτυπάει ευθείες γραμμές και το αποτέλεσμα είναι φαιδρό.
Επίσης, επειδή το όλο πράγμα πάει να γίνει μόδα, υπάρχουν διάφορες άσχετες χωρίς άδεια και με προϊόντα που δεν είναι ελεγμένα από τον ΕΟΦ που σε βάζουν κάτω και σου κάνουν το φρύδι τραγωδία και όλα αυτά που περνάνε στον οργανισμό -γιατί τρύπημα είναι και ουσίες αμφίβολου ποιότητας- είναι πολύ επικίνδυνα. Συμβουλεύω λοιπόν να προσέχουν πολύ, να ζητούν άδειες, να ζητούν να δουν πιστοποίηση από τα προϊόντα και ότι είναι αυτά τα προϊόντα που αναγράφονται στις άδειες. Και επίσης, να έρχονται ζητώντας ρεαλιστικά πράγματα. Το πιο συγκινητικό είναι να βοηθάς ανθρώπους που έχουν προβλήματα, ας πούμε αλωπεκίαση που μπορεί να χάσουν φρύδια και ματοτσίνορα και μετά τους βλέπεις που αλλάζει το πρόσωπο τους και είναι σαν να τους δίνεις πίσω τον παλιό τους εαυτό.
Η διαδικασία είναι απλή, κρατάει δυο ώρες, νιώθεις ένα πρώτο τσίμπημα, αλλά με μια αλοιφή που μουδιάζει τον πόνο δεν τον αισθάνεσαι το ίδιο έντονα. Και μετά περιμένεις δυο-τρεις μέρες να στρώσει το χρώμα. Στην αρχή είναι κάπως πιο έντονα και έπειτα είσαι έτοιμη για το παιχνίδι του βλέμματος και της σαγήνης».
Η Σταυρούλα έχει χιούμορ, καλή αισθητική, καλές τιμές και ξέρει και να διώχνει τις πελάτισσες που πιστεύει ότι δεν το έχουν ανάγκη ή χρειάζονται απλά ψυχολόγο. Εμένα μου καθάρισε λίγο το φρύδι (βγάζει τέλεια τα φρύδια) με έστειλε σπίτι μου λέγοντας ότι το πυκνό φρύδι εμένα θα με πνίξει και ίσως τη φράση της τη ζήλευε και ο Ελυάρ. «Το κορίτσι που το έπνιξαν τα φρύδια του», σκέφτομαι καθώς κατηφορίζω την πλατεία Βικτωρίας με τις αντιθέσεις και τα πολλά χρώματα.
Συμβουλές για καλό φρύδι:
Μην το καθαρίζεις κάθε βδομάδα, παρά μόνο κάθε δεκαπέντε με είκοσι μέρες
Μην βάζεις πάνω στο φρύδι γαλακτώματα και κρέμες πρόσωπου.
Να τα βγάζεις μετά από ζεστό μπάνιο που έχουν ανοίξει οι πόροι
Τα μολύβια για το σχεδιασμό να τα δοκιμάζεις σε φως ημέρας για να βεβαιωθείς ότι το χρώμα είναι κοντά στο φυσικό σου.
3ης Σεπτεμβρίου 99, πλατεία Βικτωρίας, biocolors cosmetics, Γιαννούλη Σταυρούλα, 2ος όροφος
