Στις πρόβες του Μαδαφάκα

Στις πρόβες του Μαδαφάκα Facebook Twitter
0

Στις πρόβες του Μαδαφάκα Facebook Twitter
«Ο Μαδαφάκας με το καπέλο» είναι ένα σύγχρονο αμερικάνικο έργο του 2011, που μιλάει για έναν τύπο, αλκοολικό, που βγαίνει από την φυλακή και πάει στο σπίτι του να δει την κοπέλα του και βρίσκει ένα αντρικό καπέλο που του γίνεται εμμονή. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

 

Είναι μεσημέρι Σαββάτου, ο καιρός είναι μουντός και οι δρόμοι ακόμη υγροί από τη βροχή της νύχτας. Στο μικρό και απρόσμενα ωραίο θέατρο Skrow οι ηθοποιοί Ορφέας Αυγουστίδης, Αντρέας Κοντόπουλος, Κώστας Κορωναίος, Ειρήνη Μπούνταλη, Ειρήνη Φαναριώτη είναι έτοιμοι για την πρόβα του «Ο Μαδαφάκας με το καπέλο», μία μαύρη κωμωδία σε σκηνοθεσία Θάνου Τοκάκη. Τους πετύχαμε την ώρα που έκαναν το μακιγιάζ. Μπλε χείλη, πράσινη σκιά και πολύ ρουζ στα μάγουλα, έντονα μαύρο στα μάτια. Ήταν όλοι ντυμένοι με τα κοστούμια της παράστασης, χαλαροί και ευδιάθετοι, έκαναν μασάζ ο ένας στον άλλο. Ο Θάνος Τοκάκης καθόταν σε μια καρέκλα και τους παρατηρούσε προσεκτικά και με ήρεμο αλλά ευθύ τρόπο τους έλυνε τις απορίες που είχαν για την άρθρωση ή την κίνηση. Ο Μαδαφάκας είναι η δεύτερη σκηνοθετική του δουλειά.

«Ο Μαδαφακας με το καπέλο» είναι ένα σύγχρονο αμερικάνικο έργο του 2011, που μιλάει για έναν τύπο, αλκοολικό, που βγαίνει από την φυλακή και πάει στο σπίτι του να δει την κοπέλα του και βρίσκει ένα αντρικό καπέλο που του γίνεται εμμονή. Εκεί που περιμένει να ξεκινήσει μια νέα ζωή του έρχονται τα πάνω κάτω, όταν παθαίνει μανία να ανακαλύψει σε ποιον ανήκει αυτό το καπέλο. «Ουσιαστικά η αναζήτηση του καπέλου είναι μία αναζήτηση του εαυτού του», λέει ο Θάνος Τοκάκης, ενώ οι ηθοποιοί ετοιμάζονται για το πέρασμα της σκηνής 9. «Όλοι οι χαρακτήρες του έργου αυτό κάνουν. Το καπέλο είναι μία ευκαιρία να ξεκινήσουν την αναζήτηση. Ο χαρακτήρας επιλέγει να ψάξει τι είναι αυτό το καπέλο. Θα μπορούσε να το βάλει στην άκρη και να μην ασχοληθεί καθόλου. Η αναζήτηση αυτή συνδέεται με ερωτήματα όπως το τι είμαστε, τι θέλουμε τι είναι η ευτυχία τι είναι έρωτας, τι είναι μια σχέση, τι σημαίνει να υπάρχουμε σε μία σχέση, τι είναι η φιλία». «Προσπάθησα και λίγο να το «απαμερικανοποιήσω». Αν και είμαστε – εγώ είμαι τριάντα πέντε - μια γενιά που έχει μεγαλώσει πολύ με τα αμερικάνικα, την δεκαετία του '90 φάγαμε όλο το Μπέβερλι Χιλς. Μεγαλώσαμε με όλες αυτές τις σειρές και τις ταινίες όποτε όλα αυτά τα αμερικάνικα κλισέ μας είναι αναγνωρίσιμα και μου αρέσει να τα χρησιμοποιώ στην σκηνοθεσία. Τα έφερα λίγο στα δικά μας δεδομένα για να είναι και πιο ευρέως αναγνωρίσιμα. Είναι φτιαγμένη στο πλαίσιο, ότι είναι ο δικός μου κόσμος και των παιδιών που παίζουν στην παράσταση, έτσι το βλέπουμε το θέμα. Ίσως στατιστικά και μόνο επειδή είναι πολλά τα παιδιά που παίζουν ο κόσμος να ταυτιστεί».

Η τέχνη θεωρείται σαν ματαιοδοξία όμως και αυτό είναι το πιο άσχημο στον πολιτιστικό τομέα. Και στο σινεμά και σε όλα. Κάνεις δεν θέλει να δώσει λεφτά για αυτά. Είναι άσχημη αυτή η νοοτροπία. Σημαίνει κατάρρευση. Μια σήψη κοινωνική. Δεν ξέρω που θα μας βγάλει αλλά το παλεύουμε πάρα πολύ.

Παρατηρώ τους ηθοποιούς που είναι ντυμένοι περίεργα: αδιάβροχο σκουφάκι, μανίκια με tattoo, ένας ηθοποιός φοράει μία μπλούζα που έχει το λογότυπο της Chiquita αλλά λέει Chipipa, παντόφλες με κάλτσες, καπέλο του σεφ. «Δεν ήθελα να το προσεγγίσω νατουραλιστικά και ρεαλιστικά, κούνησα αρκετά το έργο. Το αντιμετώπισα με μία μεγαλύτερη ένταση γιατί είναι ο τρόπος που προσεγγίζω τα πράγματα στην ζωή μου αυτόν τελευταίο καιρό. Όχι κουφή ένταση, θέλω να εμπνέομαι από πράγματα που όντως συμβαίνουν και είναι γεμάτα. Δεν πιστεύω πολύ στον αφηγηματικό τρόπο».

Στις πρόβες του Μαδαφάκα Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Ένα από τα θέματα που αγγίζει η παράσταση είναι η αντρική φιλία τι είναι αυτό που την κάνει ξεχωριστή; «Είμαι 35 χρονών και οι κολλητοί μου φίλοι είναι από το σχολείο», λέει ο Θάνος Τοκάκης. Το θεωρώ πολύ σημαντικό. Η ανδρική φιλία είναι κάτι το ανομολόγητο και είναι κάπως κρυφό και πολύ ισχυρό. Είναι διαφορετική από αυτή των γυναικών έχω δει πολλές φορές να σπάνε γυναικείες φιλίες μακροχρόνιες. Στους άντρες γίνεται πιο σπάνια. Δεν το λέω για καλό ή για κακό αλλά νομίζω ότι οι άντρες μπορούνε πιο εύκολα να μιλήσουν και να λύσουν τα ζητήματα που προκύπτουν μεταξύ τους. Υπάρχει αυτή η χαλαρότητα «Μαλάκα γιατί τι έκανες αυτό;» «Για αυτό και για αυτό» «Ε, εντάξει τότε» και αποσυμπιέζεται κάπως το πράγμα» Ο έρωτας; «Είναι μια τρέλα και μια δίνη που αν μπεις μέσα δεν θες να φύγεις από την άλλη ίσως θες. Το βλέπω σαν ένα κολλάζ έρχονται φάπες με φιλιά ταυτόχρονα. Ένας χαμός ένα λούνα παρκ, υπάρχει μόνο η ένταση στον έρωτα. Η προδοσία, ο έρωτας, η απόρριψη όλα είναι ένταση. Ο έρωτας φεύγει και είναι λογικό να φεύγει και αλλά μένουν άλλα πράγματα. Υποκαθίστανται από σεβασμό, στοιχεία αγάπης που για τον καθένα είναι υποκειμενικά, υπάρχει μεγαλύτερη επαφή, συνεννόηση. Ο έρωτας εξελίσσεται σε μια άλλη μορφή.

Η κουβέντα πάει αλλού. «Πώς βλέπεις τα πράγματα;», ρωτάω. «Πως να τα βλέπω. Χάλι μαύρο», λέει κάπως χλευαστικά. «Κάνω τρεις δουλειές και δεν πληρώνομαι από καμία. Περιμένουμε τα εισιτήρια. Είναι χάλια και το ξέρω ότι είναι παντού έτσι, είμαστε μια χώρα σε πλήρη κατάρρευση, πλήρη και προσπαθούμε να κρατηθούμε με τέτοια πράγματα. Η τέχνη θεωρείται σαν ματαιοδοξία όμως και αυτό είναι το πιο άσχημο στον πολιτιστικό τομέα. Και στο σινεμά και σε όλα. Κάνεις δεν θέλει να δώσει λεφτά για αυτά. Είναι άσχημη αυτή η νοοτροπία. Σημαίνει κατάρρευση. Μια σήψη κοινωνική. Δεν ξέρω που θα μας βγάλει αλλά το παλεύουμε πάρα πολύ».

Στις πρόβες του Μαδαφάκα Facebook Twitter
Αν και είμαστε μια γενιά που έχει μεγαλώσει πολύ με τα αμερικάνικα, την δεκαετία του '90 φάγαμε όλο το Μπέβερλι Χιλς. Μεγαλώσαμε με όλες αυτές τις σειρές και τις ταινίες όποτε όλα αυτά τα αμερικάνικα κλισέ μας είναι αναγνωρίσιμα και μου αρέσει να τα χρησιμοποιώ στην σκηνοθεσία. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Το 2011, ο Θάνος Τοκάκης πήρε το βραβείο Χορν για την ερμηνεία του στον ρόλο του Σερ Άντριου, στην «Δωδέκατη νύχτα» του Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Μοσχόπουλου. Πώς είναι η ζωή μετά το βραβείο Χορν; «Έχει περάσει τόσος καιρός. Καλά είναι δεν ξέρω τι ήταν το πριν και το μετά. Είναι ωραία. Σε όλους θα άρεσε κάτι τέτοιο πιστεύω. Δεν το σκέφτομαι παραπάνω. Ίσως το ότι το έχουν πάρει και τόσοι άλλοι η ηθοποιοί και ότι είναι η αναγνώριση της δουλειάς. Η δουλειά είναι το πιο σημαντικό αν θέλεις να πετύχεις».

«Τι σου δίνει χαρά;», ρωτάω τον Θάνο, ενώ η ηθοποιοί χορεύουν μπροστά μας. Είναι το κλείσιμο του έργου. «Όσο μεγαλώνω είναι όλο και πιο πολύ οι στιγμές, οι μικρές. Τα ταξίδια είναι τεράστια ευτυχία. Μια ταινία ένα καλό φαΐ μπορούν να με κάνουν χαρούμενο. Πραγματικά ευτυχισμένα πέρασα στις διακοπές μου. Πήγα στα Κύθηρα και στο Κουφονήσι. Παρόλα τα προβλήματα και όλα όσα συνέβαιναν μου έδωσε μία αίσθηση τρομερή. Τα ταξίδια γενικά είναι ένα άνοιγμα και η φύση σε κάνει να ανοίγεις και να καταλαβαίνεις πόσο μικρός είσαι. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Δεν έχει σημασία τίποτα. αν κάτι δεν πετύχει δεν πειράζει. Αν δούμε μια κακή παράσταση ή αν φτιάξουμε μία κακή παράσταση δεν πειράζει. Δεν είμαστε χειρουργοί. Θα κάνουμε άλλα καλύτερα».

Στις πρόβες του Μαδαφάκα Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Στις πρόβες του Μαδαφάκα Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Στις πρόβες του Μαδαφάκα Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Στις πρόβες του Μαδαφάκα Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Στις πρόβες του Μαδαφάκα Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Info:

Η παράσταση «Ο Μαδαφάκας με το καπέλο» κάνει πρεμιέρα στο θέατρο Skraw (Αρχελάου 5, Παγκράτι) την Κυριακή 1 Νοεμβρίου και θα παίζεται κάθε Κυριακή στις 10.30 μ.μ και Δευτέρα, Τρίτη στις 9.00 μ.μ.

Μετάφραση: Κωνσταντίνος Κρίτσης

Σκηνοθεσία: Θάνος Τοκάκης

Σκηνικά/Κοστούμια: Ερμίνα Αποστολάκη

Σχεδιασμός Φωτισμών: Γιώργος Ταμπακάκης

Εκτέλεση παραγωγής: Ιωάννα Μυλοπούλου

Βοηθοί Σκηνοθέτη: Φαίδρα Τσολίνα, Δέσποινα Φούντα

Φωτογραφίες: Νίκος Κατσαρός

Κατασκευή Σκηνικού: Ελένη Παπαδάκη

Χορογραφίες: Χαρά Κότσαλη, Ελένη Κότζιλα

Μουσικές Εκτελέσεις: Λήδα Μανιατάκου

Επιμέλεια Μακιγιάζ: Αλεξάνδρα Μύτα

Ηθοποιοί: Ορφέας Αυγουστίδης, Αντρέας Κοντόπουλος, Κώστας Κορωναίος, Ειρήνη Μπούνταλη, Ειρήνη Φαναριώτη

 

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Kontakthof»: Το έργο της Pina Bausch στο Εθνικό Θέατρο με ελληνικό θίασο

Χορός / «Kontakthof»: Το έργο της Pina Bausch στο Εθνικό Θέατρο με ελληνικό θίασο

Το έργο-σταθμός της γυναίκας που ανανέωσε την τέχνη του χορού δεν σταμάτησε από τα '70s να συναρπάζει το κοινό και να παραμένει «νέο» και επίκαιρο. Αυτόν τον Δεκέμβριο το Pina Bausch Foundation αναβιώνει τo «Kontakthof» στο Εθνικό Θέατρο με Έλληνες ηθοποιούς. Η LiFO μπήκε στις πρόβες και μίλησε με τους βασικούς συντελεστές.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Γιάννης Μπέζος

Οι Αθηναίοι / Γιάννης Μπέζος: «Ίσως είμαι λίγο παλιομοδίτης»

Δεν έκανε ποτέ διαχωρισμούς ανάμεσα στο εμπορικό και το ποιοτικό. Πιστεύει πως κάνει μια παράξενη και αιρετική δουλειά: να πείσει τον θεατή να ξεχάσει πως είναι ο Μπέζος που πάρκαρε το αυτοκίνητό του έξω από το θέατρο - και να τον ταξιδέψει σε έναν άλλο κόσμο. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τhis that keeps on – a personal archaeology –

Θέατρο / H ανασκαφή του Δημήτρη Παπαϊωάννου σε μια γη που έχει το σχήμα της καρδιάς

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου δημιούργησε ένα νέο πρότζεκτ κατόπιν ανάθεσης του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης για τα σαράντα χρόνια από την ίδρυσή του, που το κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει σε μια και μοναδική παράσταση στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μεγάλες παραγωγές, γυναίκες στη σκηνοθεσία - Η θεατρική σεζόν ανοίγει δυναμικά

Θέατρο / Μεγάλες παραγωγές, γυναίκες στη σκηνοθεσία - Η θεατρική σεζόν ανοίγει δυναμικά

Διεθνείς σκηνοθέτες και σχήματα, δυνατά καστ, κλασικά και σύγχρονα έργα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων: Το φθινοπωρινό ρεπερτόριο των αθηναϊκών σκηνών το λες και φιλόδοξο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βέντερς, Σουίντον, Ροντρίγκες, Λάνθιμος και Αγγελάκας: Αυτό είναι το φετινό πρόγραμμα της Στέγης

Θέατρο / Σουίντον, Λάνθιμος, Βέντερς, Ροντρίγκες και Αγγελάκας: Το φετινό πρόγραμμα της Στέγης

Η Στέγη γιορτάζει τα 15 χρόνια της με ένα πρόγραμμα άκρως οικογενειακό, δημιουργικό και, όπως πάντα, με πολλές εκπλήξεις και απρόσμενες συναντήσεις δημιουργών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Θέατρο / Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Τέσσερις φορές βρέθηκαν στο ίδιο μέρος ο Χίτλερ και ο Φρόιντ. Τι θα γινόταν αν είχαν συναντηθεί; Αυτό επιχειρεί να διανοηθεί το θεατρικό έργο «Ο δρ Φρόιντ θα σας δει τώρα, κυρία Χίτλερ» που ανεβαίνει αυτές τις μέρες στο Λονδίνο.
THE LIFO TEAM
Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Θέατρο / Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Παραμένει μέχρι σήμερα μία από τις ομορφότερες γυναίκες που πέρασαν από το ελληνικό θέατρο και το σινεμά. Από νωρίς επέλεξε να ζει και έξω από το θεατρικό συνάφι. «Δεν μπορώ να ξυπνάω κάθε πρωί και να αναρωτιέμαι τι θα παίξω ή που θα παίξω» δηλώνει ενώ θεωρεί τη μοναχικότητα πηγή δημιουργικότητας. Η Ελένη Ερήμου αφηγείται τη ζωή της στη LifO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Οι Αθηναίοι / Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Ξεκίνησε από τα καλλιστεία, για μία ψήφο δεν στέφθηκε Μις Κόσμος, έπαιξε δίπλα στον Κουν, υπήρξε μούσα του Τάκη Κανελλόπουλου, αλλά κυρίως του Ανδρέα Βουτσινά. Στα 92 της ακόμα οδηγεί και παρακολουθεί θέατρο, ελπίζοντας πάντα να βρει καλά στοιχεία, ακόμα και σε κακές παραστάσεις.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ