«Πονέμελα»: Ένας φθινοπωρινός δίσκος που ταιριάζει περισσότερο στην άνοιξη

Logout: «Πονέμελα», ένας φθινοπωρινός δίσκος που ταιριάζει περισσότερο στην άνοιξη Facebook Twitter
Ο ίδιος ο Logout χαρακτηρίζει τα κομμάτια του φωτογραφίες πολαρόιντ που τραβήχτηκαν στη διάρκεια 14 ετών.
0

ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΑΝΕΜΕΛΙΑ: Αν τα ενώσεις βγάζουν μια λέξη σαν το «πονέμελα», μια λέξη που δεν υπάρχει στα λεξικά αλλά την επινόησε ο Logout για να βαφτίσει το δεύτερο ελληνόφωνο άλμπουμ του. Άσχετα αν του κόλλησε, όπως μου εξολογείται, και πλέον τη χρησιμοποιεί στην καθημερινότητα με την παρέα του. Στην αρχή ζητούσε από τους φίλους του και τους συνεργάτες του να δώσουν τη δική τους ερμηνεία στη λέξη. Κάπως έτσι αφήνει ανοικτό το πεδίο και στον ακροατή να αποφασίσει αν το ύφος του άλμπουμ ανήκει περισσότερο στη μια ή στην άλλη πλευρά.

Η αλήθεια είναι ότι είναι μια λέξη που μπορεί να χαρακτήρισει ιδανικά την τελευταία διετία. Το «Πονέμελα» ήρθε δυο χρόνια μετά από το εξαιρετικό «Εδώ/Εκεί». Μόλις κυκλοφόρησε και το πρώτο βίντεο για το κομμάτι «Αδιάβροχο» σε σκηνοθεσία Χρήστου Δημολίκα, με πρωταγωνίστρια τη Βέρα Ζούκα. Είναι μια καλή ευκαιρία να επιστρέψουμε στο άλμπουμ, που κυκλοφόρησε μάλλον σε λάθος εποχή.

Στα εννιά κομμάτια του δίσκου δεν παρεκλίνει από τη φιλοσοφία του πρώτου ελληνόφωνου δίσκου του. Η πιο σημαντική διαφορά είναι ότι ηχητικά κυμαίνεται σε πιο lo-fi ποπ μονοπάτια, χωρίς να χάνεται η γλυκιά μελαγχολία που κυριαρχούσε και στο «Εδώ/Εκεί». Μια μελαγχολία που εδώ δεν ακούγεται καθόλου εναρμονισμένη με το προηγούμενο φθινόπωρο που βγήκε ο δίσκος. Στην πλειοψηφία τους τα τραγούδια είναι πιο ανοιξιάτικα και φωτεινά και σίγουρα τείνουν περισσότερο προς την πλευρά της ανεμελιάς παρά την αρχική λυπητερή εντύπωση που σου αφήνουν.

Οι μινιμαλιστικοί στίχοι του Logout είναι βαθιά προσωπικοί και βιωματικοί και συχνά κονταροχτυπιούνται με το παρελθόν και με το τι θα συνέβαινε αν είχε πάρει διαφορετικές αποφάσεις στη ζωή του, σαν να αφηγείται στιγμές που έχουν πια χαθεί. Ο ίδιος χαρακτηρίζει τα κομμάτια του φωτογραφίες πολαρόιντ που τραβήχτηκαν στη διάρκεια 14 ετών.

Οι μινιμαλιστικοί στίχοι του Logout είναι βαθιά προσωπικοί και βιωματικοί και συχνά κονταροχτυπιούνται με το παρελθόν και με το τι θα συνέβαινε αν είχε πάρει διαφορετικές αποφάσεις στη ζωή του, σαν να αφηγείται στιγμές που έχουν πια χαθεί. Ο ίδιος χαρακτηρίζει τα κομμάτια του φωτογραφίες πολαρόιντ που τραβήχτηκαν στη διάρκεια 14 ετών.

πΟΝΌΜΕΛΑ
Το εξώφυλλο του δίσκου.

Και όντως, ορισμένα φαίνεται ότι υπήρχαν για χρόνια σε κάποιο συρτάρι, πράγμα που συνέβαινε και με τα κομμάτια του προηγούμενου δίσκου. Εντάξει, δεν ήταν ακριβώς καταχωνιασμένα. Τα παίζει στα live του, αλλά μάλλον δεν ένιωθε έτοιμος να τα κυκλοφορήσει επίσημα μέχρι πρόσφατα. Ας πάρουμε για παράδειγμα το «Ημερολόγια», που γράφτηκε στα φοιτητικά του χρόνια, με την εμμονή στις ημέρες που μοιάζει να ταιριάζει στη ζωή του σήμερα, ή το «Κι εγώ», το μεγαλύτερο κομμάτι του δίσκου – διαρκεί πάνω από 5 λεπτά. 

Αυτό το τελευταίο το είχε γράψει πριν από 12 χρόνια και έχει τον εριστικό στίχο «Πώς θα 'θελα κι εγώ να χαθώ μες τη χαζομάρα σας» που αφορά τη λαχτάρα να ανήκεις κάπου, έστω κι αν αισθάνεσαι διαφορετικός.

Από την άλλη, αφορμή για το «Αδιάβροχο» ήταν ένας Σεπτέμβρης στην Ολλανδία πριν από 11 χρόνια και η δυσκολία προσαρμογής του σε μια χώρα που δεν γνώριζε, όπου αποφάσισε να μείνει για πάνω από μια δεκαετία πριν πιστρέψει στην Ελλάδα. «Κι όλα αυτά τα σπίτια/Όλο το τοπίο /Πόσο δεν σου μοιάζει/Πόσο δεν σου μοιάζει», τραγουδά. Η δυσκολία του να ζεις στο εξωτερικό αποτυπώνεται επίσης στο ανάλαφρο «Ρολόγια», αν και το συγκεκριμένο έχει κάπως βαρύ θέμα, το να φύγει κάποιος που αγαπάς και εσύ να μην είσαι εκεί. 

Logout: «Πονέμελα», ένας φθινοπωρινός δίσκος που ταιριάζει περισσότερο στην άνοιξη Facebook Twitter
Οι μινιμαλιστικοί στίχοι του Logout είναι βαθιά προσωπικοί και βιωματικοί.

Τα εννιά «πονέμελα», όπως τα χαρακτηρίζει, μπορεί να δημιουργήθηκαν παλιά, ηχογραφήθηκαν όμως σχετικά πρόσφατα, το καλοκαίρι του 2020, μαζί με τον Ορέστη Πετράκη, ενώ η μείξη και το μάστερινγκ είναι του Βασίλη Ντοκάκη. Ντραμς παίζει ο Νίκος Θεσσαλονικεύς σε 8 από τα 9 κομμάτια και στο κομμάτι «Κυριακή» τα guest φωνητικά είναι της Δεσποινίδος Τρίχρωμης.

Αυτό είναι ίσως το πιο χαρούμενο κομμάτι που έχει γράψει ποτέ, όπως λέει, και λειτουργεί σαν ύμνος στις ήρεμες Κυριακές με κάποιον δικό σου, που απλά βρίσκεται στον χώρο μαζί σου κάνοντας τα δικά του. Το εμπνεύστηκε από ένα διαδικτυακό ποστ της Δεσποινίδος Τρίχρωμης για το ράψιμο και ευτυχώς, όταν της πρότεινε να το ερμηνεύσει, δεν του αρνήθηκε.

Το άλμπουμ κλείνει με το τραγούδι που έχει τον τίτλο «15 Αυγούστου». Γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011. Είναι ένα κάπως «ανάποδο» καλοκαιρινό τραγούδι, καθώς δεν εκτυλίσσεται σε νησιά και θάλασσες αλλά στην άδεια πόλη. Πιο ρυθμικό, με διαφορετική ενορχήστρωση από τον υπόλοιπο δίσκο, εδώ ο πρωταγωνιστής βιώνει μια έρημη πόλη την οποία παραλληλίζει με μια σχέση που μόλις γεννιέται.

Ο Logout γράφει πανεμόρφη ποπ μουσική που εξελίσσεται, ενώ δεν φοβάται να σου προσφέρει κάτι διαφορετικό με κάθε νέο του άλμπουμ. Και εκεί σε κερδίζει, ακόμη και αν αναπόφευκτα βρίσκεις τον εαυτό σου σε κάποιο σημείο να συγκρίνει το «Πονέμελα» με το «Εδώ/Εκεί», με το δεύτερο να παραμένει ο πιο δυνατός δίσκος από τους δύο. Βέβαια είχε κάπως δύσκολη δουλειά, να ξεπεράσει ένα από τα καλύτερα ρετροφουτουριστικά άλμπουμ που κυκλοφόρησαν την τελευταία δεκαετία.

Δεν το πετυχαίνει ακριβώς με το «Πονέμελα», αλλά δεν νομίζω ότι υπήρχε αυτή η πρόθεση εξαρχής, κι ας ακούγεται κάπως σαν companion δίσκος. Πάντως, η τελική αίσθηση που σου αφήνει είναι μια ανυπομονησία για το πώς θα ακούγονται οι επόμενες δουλειές του με πιο «καινούργια» τραγούδια. 

Logout - Αδιάβροχο

Το «Πονέμελα» κυκλοφορεί από την Inner Ear.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι νέοι σούπερ σταρ της ελληνικής μουσικής πραγματικότητας είναι όλοι ξένοι

Ιστορία μιας πόλης / Οι νέοι σούπερ σταρ της ελληνικής μουσικής πραγματικότητας είναι όλοι «ξένοι»

Τα ψηφιακά μέσα κατάφεραν να αλλάξουν τον τρόπο που ο Έλληνας βλέπει το διαφορετικό, να δώσουν φωνή στους νέους Έλληνες και να δημιουργήσουν έναν καινούργιο κόσμο που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πριν από τριάντα χρόνια.
M. HULOT

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είναι true, έχει vibe: Γι’ αυτό ο νεαρόκοσμος αγαπάει τη Θώδη

Μουσική / «Είναι true, έχει vibe»: Αν δεν το έχετε καταλάβει, οι 20άρηδες αγαπούν τη Θώδη

Βρεθήκαμε σε ένα γλέντι στον Ταύρο όπου ακόμη και οι teenagers διασκέδαζαν, φύγαμε με καλτσάκια που έγραφαν «Με κλαρίνο στο Πεκίνο» και με την ευχή να βρούμε πάρκινγκ στο κέντρο.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
ΖΟΡΝΤΙ ΣΑΒΑΛ: «Με αποκαλούν αρχαιολόγο της μουσικής, αλλά η μουσική δεν πεθαίνει ποτέ»         

Μουσική / Jordi Savall: «Με αποκαλούν αρχαιολόγο της μουσικής, αλλά η μουσική δεν πεθαίνει ποτέ»         

Ο διακεκριμένος μουσικός κάνει μουσική σαν να ανακαλύπτει νέα, όμορφα μέρη. Επιστρέφει στην Αθήνα και συμπράττει με τη Διαπολιτισμική Ορχήστρα της ΕΛΣ σε μια συναυλία που υμνεί την ενωτική φύση της Μεσογείου. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
REWORKS 2025 - Τα νέα / ανερχόμενα ονόματα του φετινού φεστιβάλ

Μουσική / Κρατήστε σημειώσεις: Αυτά είναι τα ανερχόμενα ονόματα του φετινού Reworks

Μέσα σε πέντε μέρες το κορυφαίο φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής φέρνει στη Θεσσαλονίκη πολυσυλλεκτικά, απρόβλεπτα και ατμοσφαιρικά sets που συνδυάζουν την εγκεφαλική με τη χορευτική διάσταση.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Δεν θα γεράσουμε ποτέ, κουφάλα νεκροθάφτη

Μουσική / Δεν θα γεράσουμε ποτέ, κουφάλα νεκροθάφτη

Ο Taki Tsan και ο DJ Alx έχουν γράψει μεγάλο μέρος της ιστορίας του ελληνικού χιπ χοπ. Τριάντα χρόνια μετά το ξεκίνημά τους είναι ακόμα εδώ, alive and kicking, με κοινό live στο Αγοραφοβικό Φεστιβάλ στο ΠΛΥΦΑ, καινούργια σεζόν για το Taki Tsan Show αλλά και νέο άλμπουμ.
M. HULOT
Αlex Kapranos : «Η κουζίνα και το rock 'n' roll είναι δυο κόσμοι που μοιάζουν»

Μουσική / Αlex Kapranos : «Η φήμη είναι πολύ γελοία. Όσο λιγότερο τη σκέφτεσαι, τόσο το καλύτερο»

Οι Franz Ferdinand έρχονται τον Σεπτέμβριο στην Αθήνα και ο Ελληνοβρετανός frontman τους, από την κορυφή ενός ελβετικού βουνού, βρίσκει χρόνο να μιλήσει για την ελληνικότητα, τις ανησυχίες του, το φαγητό και την αγάπη του για το ska.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
«Private Recordings»: Στο δωμάτιο του Μίκη

Μουσική / Σε πρόβα με τον Μίκη, ενώ το σταθερό κουδουνίζει μάταια

Τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του μεγάλου Έλληνα συνθέτη, το διπλό άλμπουμ «Private Recordings» φέρνει στο φως ανέκδοτες ηχογραφήσεις του ίδιου του Μίκη Θεοδωράκη, που ξαναζωντανεύουν το αξεπέραστο μουσικό του αποτύπωμα.
ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΤΡΟΥΒΑΣ