«Ψεκ»

0

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΤΙΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΕΣ απόπειρες των «οπαδών» των εμβολίων να πείσουν τους «αρνητές». Μια πασαρέλα ανωτερότητας του στυλ «ξέρω πράγματα που εσύ δεν ξέρεις» και να και τα σχετικά βιβλία που σ’ ερμηνεύουν.

Να ξεκαθαρίσω ότι θεωρώ κάποιου είδους προνόμιο τον δισταγμό μπροστά στην επιστήμη που σώζει ζωές. Όταν κάποιος μιλάει με αυστηρότητα για γιατρούς και νοσοκόμες (γυναίκες στην πλειονότητά τους, ναι), σκέφτομαι πως ίσως δεν χρειάστηκε να τους προσδώσει τις μυθικές διαστάσεις που τους προσδίδουν όσοι πασχίζουν από κάπου να πιαστούν την ώρα της ανάγκης. Την ίδια άποψη έχω και για όσους κοροϊδεύουν τους θρησκευόμενους ανθρώπους. 

Τέλος πάντων, οι προσπάθειες των μεν να πείσουν τους δε είναι συνήθως μια επίδειξη ανωτερότητας, όπου η κάθε πλευρά διεκδικεί για τον εαυτό της γνώση που στους άλλους λείπει. Κακομοίρηδες «ψεκ» δεν καταλαβαίνουν πώς λειτουργεί ο κόσμος. Δεν έμαθαν γράμματα. Εχθρεύονται την επιστήμη.

Πράγματι, υπάρχουν άνθρωποι που εχθρεύονται και την επιστήμη και τη σκέψη. Ως «φυτό», από τρυφερή ηλικία, μπορώ σχεδόν να φέρω στο μυαλό μου τις φάτσες των αγοριών στα πίσω θρανία. Και στον ενήλικο κόσμο βλέπω το ανάλογό τους.

Δεν είναι ψεκ όλοι όσοι διστάζουν. Ούτε λένε ολότελα αβάσιμα πράγματα. Αν κάποιος ανησυχεί για προσωπικά δεδομένα ή υπερβολική εποπτεία, είναι ψεκ; Το κράτος έχει αποκτήσει πρόσβαση στην πιο ευαίσθητη πληροφόρηση. Ας συζητήσουμε γι’ αυτό. Αν κάποιος φοβάται, δεν αποζητά ένα λογύδριο περί ορθού λόγου.

Ναι, υπάρχουν οι φανατικοί του μπούλινγκ, οι γκροτέσκ νοσταλγοί μιας απλής (ανύπαρκτης) εποχής, όπου όλα εξηγούνται και όπου καμία θεωρία ή πανεπιστήμιο δεν έρχεται να εκθρονίσει παραδοσιακές αξίες. Οι ακραίοι τραβάνε το βλέμμα: τα σύμβολά τους, οι χυδαίες εκφράσεις τους, η έλξη που τους ασκούν παλιομοδίτικες ιδέες (αίμα, άρνηση πολυπλοκότητας, άντρας-προστάτης), το κιτς των διαδηλώσεών τους κι αυτή η γαργαλιστική απόλαυση να βλέπεις το άσχημο κατάματα. Γίνονται σύμβολα μιας αλλόκοτης αποχαλίνωσης, τα ’χουν όλα γραμμένα, είναι πλήρως εντοιχισμένοι στην ασφάλεια μιας ιδεολογίας που εξηγεί τα πάντα – ξεκούραστη ζωή.

Όμως, εκτός απ’ τους ακραίους, υπάρχουν και οι απλώς διστακτικοί. Είναι η επίδειξη μιας ψεύτικης ανωτερότητας ο τρόπος να τους απευθυνθεί κανείς;

Καταρχάς, διασκεδάζω με την ανάγκη των οπαδών της επιστήμης να φερθούν σαν οπαδοί. Στην επιστήμη, η κατάκτηση της γνώσης οδηγεί σε ένα ανώτερο επίπεδο άγνοιας, λέει ο αφηγητής του μυθιστορήματος Υπό το φως των όσων γνωρίζουμε. Μια απάντηση είναι ουσιαστικά η διατύπωση μιας νέας, καλύτερης ερώτησης. Όσοι ψάχνουν σιγουριές δεν θα τις βρουν στην επιστήμη, αλλά αυτό δεν μειώνει την ικανότητα της επιστήμης να μας εξασφαλίζει τη ζωή, ή μια καλύτερη ζωή.

Η μη εξοικείωση με την επιστήμη οδηγεί σε μειωμένη εμπιστοσύνη στην επιστήμη. Σίγουρα, αν ούτε στο σχολείο ούτε στο πανεπιστήμιο δεν έμαθε να σκέφτεται κανείς επιστημονικά, δεν θα μάθει τώρα στα σόσιαλ, όπου η επίδειξη προσήλωσης στον Ορθό Λόγο πιο πολύ μοιάζει με απόπειρα χτισίματος μιας ταυτότητας.

Μαθαίνω ότι στα σχολεία τα θρησκευτικά (μια, ομολογουμένως, μη ορθολογική προσέγγιση του κόσμου) ακόμα ζουν και βασιλεύουν. Η πολύωρη ενασχόληση με επιστήμες είναι κάτι που τα παιδιά μπορούν ν αρχίσουν στο πανεπιστήμιο. Όταν θα ’ναι ήδη αργά.

Αλλά και η ποιότητα των πανεπιστημίων μπορεί να εγγυηθεί ότι πολλοί θα μπουν και θα βγουν χωρίς να ’χουν μάθει τις αναγκαίες γνώσεις για να περιηγηθούν στον κόσμο. Η «απάντησή» μας σ’ αυτό; Αμφισβήτηση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, μετριότητα, ιδιωτικές σπουδές και πλήξη στα σχολεία. 

Είναι εύκολο να πεις ότι κάποιος είναι ψεκ. Το δύσκολο είναι να μιλήσεις μ’ έναν που έχει δισταγμό και να βοηθήσεις στο ξεπέρασμά του. Χαρακτηρίζοντας αμέσως τους διστακτικούς ως αντιεμβολιαστές, ποιος κερδίζει; Γιατί, αντ’ αυτού, να μην πούμε ευγενικά στους γύρω μας πόσο εύκολη ήταν η εμπειρία μας με το εμβόλιο; Ας τους προτρέπουμε να μας πάρουν τηλέφωνο, αν έχουν παρενέργειες, να κάνουμε παρέα. Ας τους παραπέμψουμε σε αξιόπιστες πηγές. Ας πάμε μαζί τους στο ραντεβού. Κάποιος που διστάζει να εμβολιαστεί δεν σημαίνει όντως ότι εχθρεύεται τη γνώση ή ότι είναι κάτι.

Δεν είναι ψεκ όλοι όσοι διστάζουν. Ούτε λένε ολότελα αβάσιμα πράγματα. Αν κάποιος ανησυχεί για προσωπικά δεδομένα ή υπερβολική εποπτεία, είναι ψεκ; Το κράτος έχει αποκτήσει πρόσβαση στην πιο ευαίσθητη πληροφόρηση. Ας συζητήσουμε γι’ αυτό.

Αν κάποιος φοβάται, δεν αποζητά ένα λογύδριο περί ορθού λόγου. Είμαστε σαν αυτούς τους σπαστικούς στα αεροπλάνα που λένε στον συνεπιβάτη τους την ώρα των αναταράξεων ότι το αεροπλάνο είναι το πιο ασφαλές μέσο. Ναι, είναι. Αλλά μερικές φορές χρειάζεσαι απλώς ο συνεπιβάτης να σου μιλήσει ευγενικά και να σε αγγίξει με σεβασμό.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δυο καράβια των παιδικών χρόνων

Οπτική Γωνία / Η αριστοκρατική Μαριλένα και η τραχιά Μυρτιδιώτισσα όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες, αφήνοντας το στίγμα τους

Βίος και πολιτεία δυο καραβιών που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στα όχι άγνωστα αλλά και όχι πάντοτε ήρεμα νερά της Ελλάδας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ρεπορτάζ / «Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά μετά τις φωτιές, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Βασιλική Σιούτη / Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Πώς θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και πόσο κοντά βρισκόμαστε σε αυτό το τέλος; Τραμπ και Πούτιν μοιάζουν αποφασισμένοι, αλλά ο Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν βιάζονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Οπτική Γωνία / Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Αν έβγαζε κάποιος ένα συμπέρασμα από τον χειρισμό της υπόθεσης αυτής, θα έλεγε πως «όλα ήταν ένα λάθος». Ένα λάθος το οποίο πολλοί δεν το βλέπουν ως τέτοιο, καθώς θεωρούν αυτονόητο να μαθαίνουν πληροφορίες για τις ζωές των άλλων, ακόμα και αν αυτές έχουν δυσκολίες και απαιτούν σεβασμό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Οπτική Γωνία / Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Από που προκύπτει το αναρχικό, πόσο μάλλον κάποιο «κομμουνιστικό» προφίλ των «εμπρηστών»; Από ένα σκουλαρίκι, την είδηση για το χασίς και τα τσίπουρα, τα ρούχα που είναι αυτά που συναντάς σε πλήθος εικοσάρηδων σε πλατείες και δρόμους της χώρας;
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Υπάρχει ανάγκη στην πολιτική ζωή για ένα νέο κόμμα; Υπάρχει κρίσιμος ζωτικός χώρος που δεν έχει εκπροσώπηση; Μπορεί να ξεπεραστούν ή, έστω, να αμβλυνθούν οι έντονα αρνητικές μνήμες από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι ο Αλέξης Τσίπρας το ιδανικό πρόσωπο;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Σουδάν: Ο ξεχασμένος πόλεμος και τα «παιδιά-πρόσφυγες» που κατηγορούνται ως διακινητές

Οπτική Γωνία / Σουδάν: Η μεγαλύτερη τραγωδία του αιώνα δεν γίνεται ποτέ πρωτοσέλιδο

Οι νεκροί από τις συγκρούσεις, την πείνα και τις επιδημίες υπολογίζεται συνολικά περί το 1 εκατ., και περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών είναι παιδιά. Μια εφιαλτική κατάσταση, που έχει όμως την «ατυχία» να περνά σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα, καθώς ούτε τα ΜΜΕ και τους διεθνείς οργανισμούς φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα ούτε εντάσσεται εύκολα σε κάποιο πολιτικό αφήγημα ώστε να εμπνεύσει μαζικά κινήματα αλληλεγγύης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Οπτική Γωνία / Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Σκέψεις πάνω στην απόφαση του Oposito, ενός μικρού εκδοτικού οίκου που έχει δώσει ενδιαφέροντα δείγματα ανήσυχης κοινωνικής και πολιτισμικής σκέψης, για την «αποδέσμευσή» του σε σχέση με το βιβλίο της κοινωνιολόγου Eύα Ιλούζ «Ψυχρή τρυφερότητα. Η άνοδος του συναισθηματικού καπιταλισμού».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ακροβατώντας / Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι διατεθειμένο να δώσει «συγχωροχάρτι» για ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, αρκεί οι εμπλεκόμενοι να τηρήσουν ακροδεξιά και ρατσιστική στάση στο μεταναστευτικό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πέντε ιδρύματα πρώην πρωθυπουργών και ένα ινστιτούτο. Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Ρεπορτάζ / Τα ιδρύματα των πρώην πρωθυπουργών: Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Τυπικά, σκοπός τους είναι η διατήρηση των αρχείων και η προβολή του έργου πρώην πρωθυπουργών. Στην πράξη, όμως, λειτουργούν και ως think tanks και πολιτικά εργαλεία επιρροής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ