«Δεν είχα κανένα δέος με τον Σάκη!»

«Δεν είχα κανένα δέος με τον Σάκη!» Facebook Twitter
0

Μιλώντας για την ταινία και το ότι είναι γυρισμένη ψηφιακά, ο διευθύνων της Village Χάρης Αντωνόπουλος τη χαρακτήρισε το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου. Πώς είναι να κουβαλάς το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου στις πλάτες σου;
Χα, εντάξει, δεν νομίζω ότι είναι στις πλάτες μου, νομίζω η ουσία είναι ότι σκανάραν όλο το φιλμ και μετά κάνανε ψηφιακή επεξεργασία στην εικόνα και όλα αυτά, και είναι και η πρώτη ταινία που θα παιχτεί από σκληρό δίσκο, σε δύο αίθουσες της Village. Το παλεύουν να το πάνε έτσι, και για τη Village νομίζω πως τώρα δύσκολα μπορούνε να πάνε προς τα πίσω, δηλαδή να κάνουνε μια ταινία, έστω με χαμηλότερο budget, και να μην είναι ψηφιακή.

Εσύ ζεις και δουλεύεις στην Αγγλία. Πώς μπήκες σ' αυτό το project και σε ποια φάση;
Βασικά υπήρχε η ιδέα απ' τη Village, δηλαδή είναι μια ταινία για την οποία ουσιαστικά την ιδέα την είχε η Village μόνη της: ξέρανε ότι είχαν τον Σάκη, θέλανε να κάνουν μια εμπορική ταινία. Εγώ τούς ήξερα στη Village από μια άλλη ταινία που τους είχα πάει, ένα σενάριο, το οποίο τους άρεσε αλλά δεν ήταν εμπορικό, και δεν ήταν γι' αυτούς. Αλλά έτσι με θυμηθήκαν. Τα πρώτα δύο προσχέδια τα 'χε γράψει η Βάνα Δημητρίου. Με φέρανε να γράψω κι εγώ, σαν σεναριογράφος μπήκα δηλαδή. Μετά άρχισε ο Γιώργος Κοργιανίτης τη σκηνοθεσία, κάποια στιγμή στις αρχές των γυρισμάτων έφυγε, και μου λένε «θες;». Και ήθελα.

Υπάρχει αλήθεια σ' αυτά που ακούστηκαν, ότι δηλαδή ο πρώτος σκηνοθέτης, ο Γιώργος Κοργιανίτης, έφυγε γιατί έκανε την ταινία πολύ σκοτεινή για τα γούστα της Village;
Απ' όσο ξέρω μόνος του έφυγε, για δικούς του λόγους. Ο Γιώργος μπορεί να το πήγαινε πιο σοβαρά. Αλλά όχι, δεν το πηγαίναμε σε άλλη κατεύθυνση... Άλλωστε αυτή η ταινία είναι της Village. Και το ξέραμε όλοι, και το συνεργείο και οι ηθοποιοί, ότι δεν είναι κάτι να βγάλεις τον κουλτουριάρη από μέσα σου, είναι μια ταινία που, αν με το καλό βγάλει λεφτά, θα δώσει πολλές ευκαιρίες να γίνουν κι άλλες ταινίες. Αυτός είναι ο σκοπός, και από τη Village, και από μας.

Πέρα από το τεχνικό κομμάτι, θα έλεγες ότι υπάρχει κάτι και στο δημιουργικό στήσιμο της ταινίας που τη διαφοροποιεί απ' τις ελληνικές που συνήθως βλέπουμε;
Κοίτα, αν το κάναμε σωστά ή όχι δεν ξέρω, νομίζω αυτό που προσπάθησα απ' την αρχή να κάνω είναι να αλλάζει το συναίσθημα. Να μην είναι συνεχώς δραματική ή συνεχώς κωμωδία. Τώρα αν το πετύχαμε δεν ξέρω, σε όσες προβολές έχω πάει, πάντως, ο κόσμος γελάει γενικά, και μερικοί βουρκώνουν κιόλας σε κάποια σημεία. Αυτό -βέβαια δεν έχω δει πολλές ελληνικές ταινίες απ' τις καινούριες- είναι κάτι που δεν το βλέπω γενικά, δηλαδή ή πάνε για την κωμωδία ή για το πιο δραματικό. Εγώ προσπάθησα να κάνω ένα μείγμα, νομίζω είναι καλό.

Ήξερες, φαντάζομαι, το μέγεθος Sakis πριν έρθεις στην Ελλάδα για την ταινία...
Ε, τον Σάκη τον ξέρουν όλοι, απλά δεν τον είχα ζήσει όπως τον ζούμε εδώ. Είναι λίγο διαφορετικά στην Αγγλία, ας πούμε έχω πάει σε pub κι έχω δει τον Robbie Williams, κι όλοι τον αφήνουν εκεί να πιει το ποτό του. Εδώ αν ο Σάκης πάει σε ένα bar και τον αφήσουν μόνο του, κάτι έχει πάει πολύ στραβά.

Τιναζόσουν καθόλου όταν σκεφτόσουν «σκηνοθετώ τον Σάκη Ρουβά»;
Επειδή είχα μπει απ' το σενάριο και τον είχα γνωρίσει από εκείνο το στάδιο, δεν ήταν τόσο «αμάν, είναι ο Σάκης Ρουβάς». Καμιά φορά όταν μου λέγαν «ψιτ, είναι απ' τις πιο μεγάλες παραγωγές στην Ελλάδα», τότε ένιωθα την πίεση.

Πώς σου φαίνεται στην πρώτη του κινηματογραφική εμπειρία;
Εγώ νομίζω ότι είναι καλός. Δεν μπαίνω και με την σκέψη ότι είναι ο Σάκης, ή ότι τραγουδάει αυτό το Μακαρόνια με Κιμά, ή κάτι τέτοιο, που μου λένε όλοι - δεν είμαι και πολύ εξοικειωμένος με τη δισκογραφία του. Ξέρω ότι είναι pop κι αυτό αμέσως το κάνει πιο δύσκολο για τον Σάκη, αλλά νομίζω ότι είναι πάρα πολύ καλός, είναι επαγγελματίας, και άνετα δούλευα μαζί του ξανά σε ταινία. Και νομίζω ότι πρέπει να το συνεχίσει, νομίζω το έχει.

Πόσο πιστεύεις ότι τον προκαλεί η ταινία να βγάλει στην οθόνη κάτι περισσότερο απ' τις χαλαρές απαιτήσεις που μπορεί να έχει ο αρνητικά προδιατεθειμένος θεατής;
Όταν έγραφα και σκεφτόμουν «είναι ο Σάκης», δεν μου άρεσε, έβγαινε ακόμα πιο light απ' αυτό που τελικά κάναμε. Αλλά τελικά τον σπρώχνει, νομίζω, η ταινία να κάνει και πράγματα που δεν έχει ξανακάνει. Έχει και τις πιο σοβαρές σκηνές του, έχει και τα κωμικά του... Εγώ πιστεύω πως τα κωμικά είναι πιο δύσκολα για έναν ηθοποιό...

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Civil War»: Γιατί μια ταινία δράσης έχει φρικάρει τόσο τους Αμερικανούς θεατές;

The Review / «Civil War»: Γιατί μια ταινία δράσης έχει φρικάρει τόσο τους Αμερικανούς θεατές;

Ο Γιάννης Βασιλείου και ο Γιάννης Καντέα-Παπαδόπουλος, κριτικός στο Αθηνόραμα, αναλύουν τη νέα ταινία του Άλεξ Γκάρλαντ, που μόλις κυκλοφόρησε στις αίθουσες και τρομάζει τους Αμερικανούς θεατές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ο Μανώλης Πιμπλής και η Σταυρούλα Παπασπύρου μιλούν για την αγαπημένη εκπομπή των booklovers

Οθόνες / «Βιβλιοβούλιο»: Μια διόλου σοβαροφανής τηλεοπτική εκπομπή για το βιβλίο

Ο Μανώλης Πιμπλής και η Σταυρούλα Παπασπύρου ήταν κάποτε «ανταγωνιστές». Και πια κάνουν μαζί την αγαπημένη εκπομπή των βιβλιόφιλων, τη μοναδική που υπάρχει για το βιβλίο στην ελληνική τηλεόραση, που επικεντρώνεται στη σύγχρονη εκδοτική παραγωγή και έχει καταφέρει να είναι ευχάριστη και ενημερωτική.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μην ανοίγεις την πόρτα

Οθόνες / «Μην ανοίγεις την πόρτα»: Το χειροποίητο αλλά καθόλου ερασιτεχνικό θρίλερ των Unboxholics

Η πρώτη τους ταινία είναι λογικό να αποτελεί τη συνισταμένη των επιρροών τους αλλά και τόσο παρήγορο να συνορεύει με ένα λιντσικό σύμπαν ψυχολογικού θρίλερ, αντί να αναπαράγει απότομες τρομάρες και δωρεάν ανατριχίλες. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Sympathizer: Όλοι οι πόλεμοι διεξάγονται δύο φορές, μία στο πεδίο της μάχης και μία  στη μνήμη

Daily / The Sympathizer: Όλοι οι πόλεμοι διεξάγονται δύο φορές, μία στο πεδίο της μάχης και μία στη μνήμη

Σατιρικό δράμα και περιπέτεια κατασκοπίας συγχρόνως, η νέα φιλόδοξη σειρά του HBO διαθέτει, ανάμεσα στα άλλα σημαντικά της ατού, τον Παρκ Τσαν-γουκ στη σκηνοθεσία και τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ σε τέσσερις διαφορετικούς ρόλους.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Τελικά, είναι ο Τομ Ρίπλεϊ γκέι; 

Βιβλίο / Τελικά, είναι γκέι ο Τομ Ρίπλεϊ;

Το ερώτημα έχει τη σημασία του. Η δολοφονία του Ντίκι Γκρίνλιφ από τον Ρίπλεϊ, η πιο συγκλονιστική από τις πολλές δολοφονίες που διαπράττει σε βάθος χρόνου ο χαρακτήρας, είναι και η πιο περίπλοκη επειδή είναι συνυφασμένη με τη σεξουαλικότητά του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το νέο Χόλιγουντ των 80άρηδων στο Φεστιβάλ Καννών

Pulp Fiction / Το νέο Χόλιγουντ των 80άρηδων στο Φεστιβάλ Καννών

Ο Κόπολα πούλησε τα φημισμένα αμπέλια του και σκάρωσε ένα από τα ακριβότερα στοιχήματα στην ιστορία του σινεμά. Όμως, το Φεστιβάλ Καννών των auteurs και των κινηματογραφιστών αιχμής έχει τόση ανάγκη τους καταξιωμένους δημιουργούς μιας αλλοτινής εποχής;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιώργος Αρβανίτης: «Έλεγα "είμαι καλύτερος" και δεν με πήρε η φτώχεια από κάτω»

Οι Αθηναίοι / Γιώργος Αρβανίτης: «Πείσμωνα για να γίνω ο καλύτερος και δεν με πήρε η φτώχεια από κάτω»

Από μια νιότη γεμάτη αντιξοότητες, ο τροχός για εκείνον γύρισε, η ζωή του στράφηκε στο φως και έγινε βιβλίο. Η Ευρώπη τον ανακάλυψε από τις ταινίες του Αγγελόπουλου, στις ιστορίες του πρωταγωνιστούν ο Φίνος, ο Μαστρογιάνι και ο Κουροσάβα. Ο πολυβραβευμένος διευθυντής φωτογραφίας που ήταν «πάντα την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος» είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Εμφύλιος πόλεμος

Οθόνες / «Εμφύλιος πόλεμος»: Μυθοπλαστική εικασία ή ρεαλιστικό σενάριο;

Με μια φιλμογραφία γεμάτη ζόμπι, κλώνους και αποκυήματα φαντασίας, αυτή είναι η λιγότερο αλληγορική ταινία του Άλεξ Γκάρλαντ που επιλέγει να μην εξηγήσει τις αιτίες του διχασμού, επιμένει σε μια πολιτική ασάφεια και δεν κατονομάζει τον Τραμπ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Baby Reindeer: Ποτέ η φράση “sent from my iPhone” δεν έμοιαζε πιο τρομακτική

Daily / Baby Reindeer: Ποτέ η φράση «sent from my iPhone» δεν έμοιαζε πιο τρομακτική

Ισορροπώντας ανάμεσα στο θρίλερ, το κοινωνικό δράμα και τη μαύρη κωμωδία, η αυτοβιογραφική σειρά του Netflix αφηγείται με συνταρακτικό τρόπο μια αληθινή ιστορία κακοποίησης, μαζοχισμού και τραύματος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Γέλιο-κονσέρβα: Ο θάνατος του πιο απόκοσμου και μισητού ήχου στην τηλεόραση

Οθόνες / Γέλιο-κονσέρβα: Ο θάνατος του πιο απόκοσμου και μισητού ήχου στην τηλεόραση

Το laugh track στις κωμικές σειρές αντιπροσώπευε την ψευδαίσθηση μιας κοινότητας, αλλά τώρα ακόμη κι αυτή η ψευδαίσθηση έχει χάσει τη λάμψη της. Καμία σειρά με γέλιο-κονσέρβα δεν έχει κερδίσει το βραβείο Emmy καλύτερης κωμωδίας εδώ και σχεδόν 20 χρόνια.
THE LIFO TEAM
Σάκης Καρπάς: «O κόσμος θα μας πει να συνεχίσουμε ή θα μας στείλει σπίτι μας»

Οθόνες / Unboxholics: «O κόσμος θα μας πει να συνεχίσουμε ή θα μας στείλει σπίτι μας»

Καθώς το «Μην ανοίγεις την πόρτα», το σκηνοθετικό ντεμπούτο των Unboxholics, ετοιμάζεται να βγει στις αίθουσες, ο Σάκης Καρπάς μας μιλά για το δάσος και άλλα πράγματα που τους τρομάζουν, για αγαπημένες ταινίες και games τρόμου, αλλά και για την άδικη δαιμονοποίηση των gamers.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιατί επιστρέφουμε συνεχώς στο σινεμά των 90s;

Pulp Fiction / Γιατί επιστρέφουμε συνεχώς στο σινεμά των '90s;

Είναι η δεκαετία του '90 η καλύτερη όλων στο σινεμά; Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος συζητά με την κριτικό και αρθρογράφο της LiFO Ειρήνη Γιαννάκη για τη δεκαετία που ξεκίνησε με το «Pretty Woman», το «Goodfellas», το «Χορεύοντας με τους λύκους» και το «Μόνος στο σπίτι» και έκλεισε με τα «Μάτια ερμητικά κλειστά», την «Έκτη αίσθηση», το «Matrix» και το «Fight Club».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Ghostwatch»: H ταινία τρόμου που προκάλεσε πανικό στο βρετανικό κοινό

Οθόνες / «Ghostwatch»: Γιατί αυτή η ταινία τρόμου προκάλεσε πανικό στο βρετανικό κοινό το 1992;

H κυκλοφορία του «Late Night with the Devil» στους κινηματογράφους ξαναφέρνει στην επικαιρότητα μια πρωτοποριακή και πέρα για πέρα ανατριχιαστική δημιουργία του BBC, που προκάλεσε πανικό και ακραίες αντιδράσεις στη Βρετανία το 1992, οδηγώντας έναν νεαρό τηλεθεατή στην αυτοκτονία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάτρικ Τατόπουλος: Ο designer που σχεδίασε το Μπάτμομπιλ, τον Γκοτζίλα και έναν δονητή για το «Seven»

Οθόνες / Πάτρικ Τατόπουλος: Ο designer που σχεδίασε το Μπάτμομπιλ, τον Γκοτζίλα και έναν δονητή για το «Seven»

Ο διάσημος Ελληνογάλλος σκηνογράφος του Χόλιγουντ μιλά στη LiFO για την τέχνη του, για το «Independence Day», το «Dark City», το «Poor Things» και την «Barbie», και για τότε που ο Φίντσερ του ζήτησε να του σχεδιάσει έναν δονητή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Back to Black»: Aξίζει η κινηματογραφική βιογραφία της Έιμι Γουάινχαουζ

The Review / «Back to Black»: Είναι η ταινία για την Έιμι Γουάινχαουζ αντάξια του μύθου της;

Ο Γιάννης Βασιλείου και ο Άκης Καπράνος είδαν την ταινία της Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον μέχρι τέλους, επιβίωσαν και βρέθηκαν στο στούντιο της LiFO για να συζητήσουν για την εμπειρία τους και για τα στοιχεία που κάνουν καλή μια κινηματογραφική μουσική βιογραφία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ