Η πιο σημαντική στιγμή στην καλλιτεχνική καριέρα του Άνγκους Φέρχερστ ήταν και από τις πιο σημαντικές στιγμές της σύγχρονης αγγλικής τέχνης. Η έκθεση «Freeze», που ανέβηκε 20 χρόνια πριν στα Docklandsτου Λονδίνου -την οποία διοργάνωσε μαζί με τους συμφοιτητές του στο Goldmiths College- άλλαξε το τοπίο της σύγχρονης τέχνης. Χάρη σε αυτήν την έκθεση ξεπετάχτηκε το κίνημα των «Νέων Βρετανών Καλλιτεχνών» (Young British Artists - γνωστοί και ως ΥΒΑ's) που χάρισε στην αγγλική τέχνη έναν αέρα μοναδικής ανανέωσης. Ο καρχαρίας σε φορμαλεϋδη του Ντέμιεν Χιρστ, οι πόρτες νοσοκομείου του Γκάρι Χιουμ, οι ειρωνικές αυτοπροσωπογραφίες της Σάρα Λούκας και το πασίγνωστο κρεβάτι της Τρέισι Έμινήταν όλα δείγματα αυτού του ολοκαίνουργιου κύματος που χάρισε στους καλλιτέχνες δόξα και χρήμα - σε μια δεκαετία αναγέννησης για τη βρετανική κουλτούρα (ποιος έχει ξεχάσει την περίφημη ετικέτα Cool Brittania;). Μέσα σε αυτό το τοπίο, ο Φέρχερστ έγινε γρήγορα διάσημος -ίσως λιγότερο διάσημος από τον καλύτερό του φίλο Ντέμιεν Χιρστ ή τη σύντροφό του επί σειρά ετών Σάρα Λούκας-, αλλά αρκετά διάσημος ώστε τα νέα της αυτοκτονίας του, στις 29 Μαρτίου, να κάνουν το γύρο του κόσμου.
Γεννημένος στον «κήπο» της Αγγλίας στην κομητεία του Κεντ, και πιο συγκεκριμένα στο μικρό χωριό του Πέμπουρι τo 1966, o Φέρχερστ ξεκίνησε τις σπουδές του στο Canterbury College of Art. Συνέχισε στο τμήμα Καλών Τεχνών του Goldsmiths College. Η δουλειά του έγινε γνωστή για τη μεγάλη της εφευρετικότητα, την τρέλα, το κλείσιμο του ματιού που τη χαρακτήριζε. «Έλαμπε σαν το φεγγάρι και ως καλλιτέχνης είχε ακριβώς τη σωστή δόση τρέλας. Τον λάτρευα» δήλωσε ο Ντέμιεν Χιρστ όταν έμαθε για το θάνατό του. Οι γορίλλες τον συνάρπαζαν - έφτιαχνε γλυπτά από γορίλλες (ένα από τα οποία βρίσκεται στη φάρμα του Ντέμιεν Χιρστ), ενώ συχνά ντυνόταν γορίλλας, κάνοντας ένα σχόλιο πάνω στην αντρική μάτσο κουλτούρα. «Κάτω από αυτό το μεγάλο τριχωτό αντρικό πράγμα βγήκα εγώ: ένας κοκαλιάρης, αδύνατος τύπος» είχε πει μετά από μια performance του. Ίσως βέβαια το έργο που συνοψίζει όλες του τις αρετές (χιούμορ, εφευρετικότητα και πρωτοτυπία) να είναι το Gallery Connections, που ανήκει στη μόνιμη συλλογή της Tate Britain: O Φέρχερστ τηλεφωνούσε ταυτοχρόνως σε δυο γκαλερί -έχοντας προγραμματίσει τις γραμμές ώστε οι τηλεφωνήτριες των γκαλερί να απαντούν ταυτόχρονα και να μιλάνε μεταξύ τους- («Μα τι θες;». «Μα εσύ μου τηλεφώνησες») και μαγνητοφωνούσε τα τηλεφωνήματα κάνοντας ένα σχόλιο πάνω στο σνομπισμό των γκαλερί αλλά και στην κλειστοφοβία του καλλιτεχνικού κόσμου. Δεν είναι τυχαίο πως ο διευθυντής της Τate Britain -του χώρου όπου εκτίθεται μόνιμα το έργο- Στίβεν Ντιούκαρείπε: «Ο θάνατος του Άνγκους ήταν μια μεγάλη απώλεια για τη βρετανική τέχνη. Ήταν ένας λαμπρά εφευρετικός, πνευματώδης και διορατικός καλλιτέχνης που πάντα υποτιμούσε την πολύ σημαντική του προσφορά στην ακμάζουσα διεθνή φήμη της βρετανικής τέχνης από το 1990».
Σε μια εποχή μεγάλης δόξας, ναρκισσισμού και πολλών χρημάτων στη σύγχρονη αγγλική τέχνη, ο Φέρχεστ κρατούσε ένα σχετικά χαμηλό προφίλ. Ήταν γνωστός για τα αστεία του - τα οποία είχε πλέον αναγάγει σε μορφή τέχνης. Στα μέσα των '90s o Φέρχερστ έπαιζε με το συγκρότημα Lowest Expectations(ο τίτλος μάλλον του άρεσε, αφού ένα από τα έργα του είχε τον τίτλο «Low Expectations, Lower Expectations, Lowest Expectations»). Ενώ είχαν όλα τα υλικά ενός indie pop συγκροτήματος - από τα ηχεία μέχρι τις βίντεο προβολές (η πρώτη τους εμφάνιση μάλιστα ήταν ως support στους Pulp στο Βrixton Academy) δεν έπαιζαν στ' αλήθεια αλλά προσποιούνταν πως παίζουν μουσική γρατσουνώντας τις κιθάρες τους κι ανοιγοκλείνοντας τα στόματά τους μηχανικά.
Για πολλά χρόνια ήταν ζευγάρι με τη Σάρα Λούκας. Είχαν μάλιστα αγοράσει και ένα σπίτι στο ανατολικό Λονδίνο και συχνά συνεργαζόντουσαν καλλιτεχνικά. Τα τελευταία χρόνια πάντως είχαν χωρίσει. «Ο Άνγκους ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος. Αστείος κι ευγενικός. Οι φίλοι του τον αγαπούσαν πολύ. Κι εγώ τον αγαπούσα πολύ» δήλωσε η Λούκας λίγο μετά το θάνατό του.
Στις 29 Μαρτίου - την τελευταία μέρα της ατομικής του έκθεσης στην γκαλερί Sadie Coles HQ στο Λονδίνο, ο Φέρχερστ κρεμάστηκε σε ένα δάσος κοντά στη γέφυρα του Orchyστα Highlands της Σκωτίας. Οι φίλοι του είπαν πως την τελευταία φορά που τον είδαν σε ένα δείπνο για να γιορτάσουν όλοι μαζί την έκθεσή του δεν πρόσεξαν κάτι ασυνήθιστο στη συμπεριφορά του. Ο λόγος της αυτοκτονίας του παραμένει άγνωστος. Aφήνει πίσω του τη μητέρα του Σάλι και τον αδελφό του Τσαρλς
σχόλια