Καλωσόρισες φθινόπωρο, ω, εσύ, ωραιότερη εποχή του χρόνου

Η επιστροφή μου στην πόλη έγινε με τον πιο φαντασμαγορικό τρόπο / ζαλισμένος απ’ τα μανιασμένα μποφόρ του δεύτερου μισού του Αυγούστου, γύρισα με προσδοκία προς το παράθυρο του φεριμπότ / πλησιάζουμε; / μπήκαμε στον αγαπημένο Σαρωνικό; / αχνοφάνηκαν τα φώτα της παραλίας; / μα, φυσικά! / αλλά, μαζί με την ανακούφιση, και το πιο αγριευτικό «καλωσόρισμα» / ένα κομμάτι του Υμηττού τυλιγμένο στις φλόγες / δεν μπορούσαμε να προσδιορίσουμε πού ακριβώς βλέπαμε / μέσα στη νύχτα το θέαμα ήταν καθηλωτικό / κι εγώ από μέσα μου μετρούσα τις ημέρες που απέμεναν μέχρι να ησυχάσουν λίγο τα μελτέμια / μέσα σε λίγες ώρες η φωτιά είχε σβήσει κι εγώ σκεφτόμουν την αγωνία που περνάνε όσοι αγαπάνε τα βουνά και τρέμουν τις πυρκαγιές με τόσες ημέρες αέρα / το συνηθισμένο «θύμα» των μποφόρ, η Αττική, την έβγαλε σχετικά καλά (χτυπάω ξύλο γιατί ακόμα το καλοκαίρι δεν τελείωσε, τουλάχιστον θερμοκρασιακά), κι αυτό το χρωστάμε, εκτός από την Πυροσβεστική, και στους δεκάδες εθελοντές του Υμηττού και της Πάρνηθας / ένα μεγάλο ευχαριστώ απ' όλους μας σ' αυτούς τους ανθρώπους / περνώντας απ’ τον περιφερειακό του Υμηττού πρόσεξα ότι τις «επικίνδυνες» ημέρες η Αστυνομία κλείνει τον δρόμο προς τη Μονή Καισαριανής και πολύ καλά κάνει / ελπίζω το ίδιο να γίνεται και στην Πάρνηθα και στο Τατόι, κλείνοντας τις προσβάσεις από το τελεφερίκ και πάνω και την Τατοΐου / δεν είναι το ίδιο εύκολο, γιατί στην Πάρνηθα υπάρχουν κάτοικοι, υπάρχει το καζίνο, αλλά νομίζω μπορεί να βρεθεί μια φόρμουλα / τέλος πάντων, φαίνεται ότι τα βουνά μας την έβγαλαν σχετικά καθαρή φέτος / μπράβο σε όσους συνέβαλαν / η αλήθεια είναι ότι αλλιώς αφήσαμε την πόλη και αλλιώς τη βρήκαμε / το Σύνταγμα σχεδόν όπως το ξέραμε πριν από τον Μάιο / τα ρημαγμένα μάρμαρα υπενθυμίζουν τις ημέρες της καταστροφής και ο δήμος εμφανίζεται αποφασισμένος να ξαναφτιάξει την πλατεία, φορτώνοντας το κόστος στην κυβέρνηση / για να δούμε / αποχώρησαν και οι κατασκηνωτές των Προπυλαίων, αλλά περνώντας μπροστά από την Αθηναϊκή Τριλογία μια ξεκάρφωτη μέρα έπεσα πάλι σ’ ένα απ’ τα γνωστά παζάρια των μικροπωλητών / επίσης, φύγαμε για διακοπές με πανεπιστημιακό άσυλο και γυρίσαμε χωρίς, μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για την παιδεία / το τι σημαίνει στην πράξη αυτή η αλλαγή θα το «μετρήσουμε» πολύ σύντομα / εντελώς διαφορετική εικόνα και στην Ομόνοια / όχι ότι πρέπει απαραίτητα να πανηγυρίσουμε επειδή δεν βλέπουμε ανθρώπους να τρυπιούνται ή να ντιλάρουν πάνω στην πλατεία / σίγουρα θα έχουν πάει λίγο πιο κάτω, ενώ στην οδό Τοσίτσα συνεχίζεται να παίζεται το ίδιο δράμα / σήμερα το (άλλο) μεγάλο πρόβλημα του κέντρου είναι τα κλειστά μαγαζιά και η «απόσυρση» της αστικής ρουτίνας από κρίσιμους και κατεστημένους θύλακες «κανονικότητας» μέσα στην πόλη / το κλειστό κατάστημα απονεκρώνει μια ακτίνα πολύ μεγαλύτερη από το πλάτος της βιτρίνας του / τώρα, το υπουργείο Πολιτισμού βγάζει στους δρόμους θέατρα, μουσικούς, τενόρους, με την ελπίδα ότι το σκοτάδι που αφήνει πίσω η εμπορική ερημιά θα «γεμίσει» με άλλα μέσα / συνεργάζονται δήμος, Εθνικό Θέατρο, Λυρική, ΕΜΣΤ και πολλοί άλλοι / και ιδιώτες, με τις «Νύχτες Πρεμιέρας» σε δυναμικό ρόλο.