Πανέξυπνος άνθρωπος ο λογιστής μου, με ξάφνιασε πρωί πρωί με την ερώτηση: γιατί τα χιόνια, τις πλημμύρες, τις καταιγίδες τις λέμε κακοκαιρία, ενώ την υπερβολική θερμοκρασία την ονομάζουμε απλώς καύσωνα; Παρ' τον κάτω τον καμπούρη. Η απορία είναι σωστή. Η διαχείριση των ευρωπαϊκών γλωσσών, αιώνες τώρα, είχε να κάνει με καιρικά φαινόμενα που ελάχιστα αφορούσαν τη ζέστη. Τα καλοκαίρια οι πληθυσμοί δεν υπέφεραν· έπιαναν ίσκιους, δροσίζονταν, έπαιρναν τα βουνά, κολυμπούσαν, αλλά μπροστά στα βάσανα του χειμώνα αυτό ήταν παιχνιδάκι. Αιθίωψ σημαίνει άνθρωπος με καμένη μούρη - άρα Αφρικανός, νομάδας της ερήμου, όχι Ευρωπαίος λευκοπρόσωπος. Το θερμοκήπιο φαίνεται πως θα αλλάξει σιγά σιγά τους όρους των «Αιθιόπων». Ακούγαμε ότι η Αφρική «ανέρχεται» προς την Ευρώπη και δεν το πιστεύαμε. Με τη φετινή χρονιά η πειθώ των ειδημόνων κέρδισε πόντους. Ξαφνικά κατανοήσαμε σε βάθος ότι η πόλη με τόση ζέστη είναι αβίωτη και απάνθρωπη. Το αλλόκοτο είναι ότι η επιβίωση της πόλης εξαρτάται από μια εταιρεία ηλεκτρισμού - ήτοι ενεργειακής θερμότητας. Αφού χαλάσαμε το μέγα κλιματιστικό που ανέψυχε την ατμόσφαιρα του πλανήτη, καιρός είναι να φανταστούμε πόλεις με ειδικά ανεψυγμένα καλοκαιρινά καταφύγια.