ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κοντά ένας χρόνος που χωρίσαμε και μου λείπει αρκετές φορές.Μου λείπει να τρώμε μαζί ταϊλανδέζικο.Με στεναχωρεί που δε ξέρω εάν είναι καλά και πως διαχειρίζεται όλη αυτή τη κατάσταση, θα ήθελα πολύ να του δώσω μια αγκαλιά και να του πω ότι όλα θα πάνε καλά στο τέλος και ότι πραγματικά πιστεύω ότι αξίζει πράγματα, γιατί αυτό είδα στα μάτια του.Θα μου περάσει

Δυστηχως ελαχιστοι διαβαζουν.

Δεν είμαι καθόλου καλά... Προσπαθώ να στέκομαι λειτουργική και να φαίνομαι εντάξει αλλά δεν αντέχω άλλο. Θέλω απλά να ξαπλώνω όλη μέρα στο κρεβάτι μου να μη με ενοχλεί κανείς. Μέχρι τώρα προσπαθούσα να είμαι αρεστή και "κυνηγούσα" τις φιλιες μου..αυτή τη στιγμή όμως έχω ανάγκη να μείνω με τον πραγματικό μου εαυτό ή τουλάχιστον να προσπαθήσω να τον ξαναβρώ.Δώστε καμιά συμβουλή...το έχω αναγκη

Είστε τυχεροί όσοι στην καραντίνα είστε με τους/τις συντρόφους σας.Να περάσετε τέλεια,και υπομονή σε εμάς που δέν έχουμε αυτή τη δυνατότητα.

Γνώρισα ένα παιδί από τη σχολή, μιλήσαμε λίγο, τον έκανα follow γιατί έχει κλειστό profile και πάτησε απόρριψη. Ένα follow πήγα να κάνω, δεν του την έπεσα. Ξενέρωσα, αλλά ταυτόχρονα δεν το καταλαβαίνω. Άλλους τους δέχτηκε, εμένα βρήκε να απορρίψει που εντωμεταξύ, μόνο σ ' εμένα μιλάει από τη σχολή.

Παιδιά χαλαρώστε λιγάκι γιατί ακόμα δεν άρχισε η καραντίνα και μου είναι όλοι είναι τραλαλό! Ερωτικές εξομολογήσεις ο ένας, σε θέλω ο άλλος κουλάρετε! Ακόμα δεν αρχίσαμε ξαναλέω! Στον έναν μήνα τι θα γίνει δλδ?! Τα ίδια έγιναν και την άλλη φορά και φάγατε όλοι τα μούτρα σας με τα μεγάλα λόγια και μόλις τελείωσε η καραντίνα έπεσε βροχή το ghosting! Ο άλλος χθες 12 τα μεσάνυχτα μου ζήτησε να βρεθούμε κρυφά και να πάμε βόλτα με το αμάξι του, ο,τι του φανεί του λολοστεφανή!!! Μαζευτείτε γιατί χανόμαστε! Μόλις τελειώσει η καραντίνα και θα εξαφανιστούν όλες οι υποψήφιες νύφες και οι γαμπροί θα τραγουδάμε στα μπαλκόνια γιατί καλέ γειτόνισσα αφού σου τηλεφώνησα!

Έληξε η σύμβαση μου με την δουλειά μου, άνεργος πλέον στα 40 μου.Προχθές με τράκαραν το αμάξι.Σήμερα συναχώθηκα.Ζω μοναχικά δίχως παρέεςΓια σχέση ουτε λογος εξάλλου ποια κοπέλα θα ήθελε άνεργο άνδρα δίπλα της ;Ηρθε και ο Κορωνοϊος και έδεσε το >.

Εδώ και 11 μηνες βγαίνω ραντεβού με ένα αγόρι. Το πρόβλημα είναι ότι εκείνος θέλει να είμαστε κάτι παραπάνω από φίλοι αλλά εγώ μάλλον δεν θέλω σχέση αυτό το διάστημα. Δεν ξέρω πως να του το πω... φοβάμαι την αντίδραση του επειδή ίσως απογοητευτεί και πληγωθεί.

έχω τον φόβο ότι μπορεί να ξαναθέλει να είναι μαζί της, έχουν χωρίσει εδώ και ενάμιση χρόνο μετά από μακροχρόνια σχέση. Τον έχω ρωτήσει δύο φορές ανοιχτά και το αρνήθηκε αν και μου έχει πει στο παρελθόν ότι αυτός ήταν ο μεγάλος έρωτας της ζωής του. Τι να κάνω για να ξεπεράσω αυτή την ανασφάλεια (πέρα από το να χωρίσω που είναι εύκολο να λέγεται δύσκολο να γίνεται) φταίω εγώ και η έλλειψη αυτοπεποίθησής μου ή αυτός δίνει πατήματα?

Πρώτο ραντεβού με ένα παιδί που μου άρεσε καιρό. Είχα κάνει εγώ την κίνηση να στειλω πρώτη μήνυμα αλλά από μεριάς του προτάθηκε το ραντεβού ( αρχικά πέταξε μια σπόντα και πιο μετά το πρότεινε κανονικά). Βγήκαμε και πήγε αρκετά καλά θεωρώ. Εγώ βέβαια ντρεπόμουν πολύ αλλά θεωρώ ότι ήμουν καλή παρέα γιατί γενικά γελούσαμε κ είχε πλάκα.. Τελειώνει η βόλτα, γυρνάμε σπίτια μας όλα καλά. Την επόμενη μέρα κανένα μήνυμα. Ούτε την μεθεπόμενη. Στελνω εγώ την Τρίτη μέρα και δεν απάντησε. Με σνομπαρε τελείως ενώ είναι σε σύνδεση κλπ... Δεν μπορώ να καταλάβω. Εάν δεν ενδιαφέρεται μπορεί απλά να το πει η έστω να πει ένα καλά είμαι κ να μείνει εκεί, στο πως είσαι που ρώτησα.. Δεν καταλαβαίνω γιατί αυτή η συμπεριφορά