ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μόνο όταν το θες. Μάλλον εσύ δεν προσπάθησες καν...Πήγαινε παρακάτω, μην κουραστείς αφού έχεις μάθει στα έτοιμα...

33 εγώ 42 αυτός σχετιζόμαστε 6 μήνες. Γνώρισε μια δραστηρια ανεξάρτητη γυναίκα και αυτό τον γοήτευσε. Τα ίδια στοιχεία γοητεύσαν και εμενα. Ώριμος, δραστήριος και κυρίως ανεξαρτητος. Συμφωνήσαμε εξ αρχής να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας.Προχθές πάνω στην κουβέντα του είπα ότι είχα πάει για καφέ με έναν συνάδελφο που έχουμε ένα φλερτακι και έγινε έξαλλος!!! Που βγαίνω με άλλους και έχω το θράσος να του το λέω στα μούτρα κλπ. Ωπα ωπα μισό λεπτό! Δε θυμάμαι να σου έταξα ποτε αποκλειστικότητα. Ειλικρίνεια σου υποσχέθηκα αλλα δε βλέπω να σ αρέσει τώρα. Μου είπε ότι η αποκλειστικότητα θεωρείται αυτονόητη μεταξύ ωριμων ανθρώπων. Χα χα χα! Από ποτε;;;Δε θέλω γάμο ούτε βαρύγδουπες δηλώσεις για να μη βγω με άλλον αλλα όχι και να βάλω παρωπίδες επειδή περνάμε απλώς καλά! Συγνώμη κιόλας! Εξαλλου έναν καφέ ήπια δεν κορόιδεψα κανέναν απ τους δυο. Είπε ότι προφανώς είχε παρεξηγήσει την κατάσταση.2 μέρες δεν έχουμε επικοινωνήσει. Εγώ δε θα κάνω κίνηση. Αυτη ειμαι και σ οποιον αρέσει. Αν ήθελε κάποια γατζωμενη πάνω του έκανε λάθος επιλογή. Αν ήθελε να μην έχω μάτια για άλλον ας έκανε κάτι παραπάνω. Αυτά!

Εξι χρονια σχεση με πολλους τσακωμους και αμοιβαιο βρισιδι. Μετα απο χωρισμο ενος μηνα νιωθουν οτι δεν μπορουν ο ενας χωρις τον αλλον. Τον επομενο μηνα παντρευτηκαν. Εχει περασει εναμισης χρονος και εχουν και ενα παιδι. Απο την επανασυνδεση εκεινη και μετα... πιο ευτυχισμενοι απο ποτε. Ετσι ηταν μονο το πρωτο διμηνο της σχεσης τους, οπως λενε. Περιεργο. Και επισης περιεργο, τι τους εκανε να διατηρουν τοσα χρονια μια ασχημη σχεση.

Δεν θελω να μεγαλωσω ,οι φιλοι μου τελειωνουν τη σχολη και σιγα σιγα θα αρχισουν να φευγουν .Φοβαμαι να μεινω μονη μου και για αυτο δεν χωριζω παρολο που εχω βαρεθει και ξερω οτι θα επρεπε να το ειχα τελειωσει τουλαχιστον ενα χρονο νωριτερα.Δεν γινεται να γυρισω ξανα στο πρώτο ετος της σχολης που ολα ηταν τοσο ωραια και ευκολα;Νιωθω ενα χαος να ερχεται και δεν ξερω πως να το αντιμετωπισω,με τρομαζει.Ξερω οτι αυτο το κειμενο δεν εχει καθολου συνειρμο αλλα καπου ηθελα να γραψω τις σκεψεις μου ακριβως οπως τις σκεφτομαι.Καθε μερα σκεφτομαι οτι θελω να χωρισω.Αλλα πως να του το πω;κ αν μεινω μονη μου χωρις αυτον κ χωρις του φιλους μου τι θα κανω; ειμαι σε μια φαση που δεν ξερω τι θελω να κανω στη ζωη...

Και ας μη μας αρέσει.Και ας λέμε ότι όλα μπορούμε να τα πετύχουμε αν πιστέψουμε στον εαυτό μας.Οταν η βιολογία φταίει για την κατάθλιψη σου και ξέρεις ότι ήσουν, είσαι και θα είσαι έτσι για πάντα,ναι είσαι άτυχη.

Παραμένω τόσο ερωτευμένος μαζί σου, παρόλο που δε ξέρω που θα μας οδηγήσει όλο αυτό..

Σ'ΑΓΑΠΑΩ!!!!

Θα γίνω φίλος σου. Η όλα η τίποτα. Nil desperandum!

Καλό μήνα με υγεία και χαρά σε όλους. Σε εσάς και στους αγαπημένους σας. Να είστε πάντα καλά.

"Επιασα" δουλειά σε ενα τηλεφωνικό κέντρο. Ειναι η πρώτη φορά που θα εργαστώ κάπου και αντι να είμαι ενθουσιασμένη, νοιώθω προβληματισμενη. Θα μπορέσω να ανταπεξελθω; Και αν δεν προσεγγισω κανένα πελάτη, τι γίνεται; Λογικά θα φαω "σουτ"; Εχω αγχωθεί πολύ :(