Γνωριζόμαστε 15 χρόνια κ πάντα υπήρχε αμοιβαία αντιπάθεια, έτςι ένιωθα τουλαχιςτον, στις 4-5 φορες που ειδωθήκαμε λόγω κοινής παρέας. Πριν 4 μήνες βρεθήκαμε τυχαία μετά από 8 χρόνια σε κοινή παρέα κ μπροστά σε όλους μου είπε αςτειεύοντας ότι είναι ερωτευμένος μαζί μου όλα αυτά τα χρόνια κ ότι η καψούρα δε περνά ποτέ κ γενικά με πείραζε διαρκώς. ΦΟΥΛ ΑΜΗΧΑΝΙΑ εγώ...φεύγοντας μου λεει να πάμε για ποτό αλλά ήταν πολύ αργά κ δεν πήγα τελικά. Αυτός μένει εξωτερικό κ έφευγε την επόμενη οπότε ποιος ο λόγος σκέφτηκα...Παρόλα αυτά, δε δέχτηκα το αίτημα φιλίας του αλλά του έστειλα μην στο φβ την επόμενη μέρα κ αρχίσαμε να έχουμε μια υποτυπώδη επικοινωνία με αστεία memes κυρίως από την πλευρά μου κ μου έγραφε ότι την επόμενη φορά που θα βρεθούμε, πρέπει να κάνουμε παιδάκι φαντάζομαι ΑΣΤΕΙΕΥΟΝΤΑΣ πάντα! Μιλήσαμε κ 2φορες στο τηλ αλλά τη 2η, πριν 3 εβδομάδες, ήθελε να κλείσει μετά από μισή ώρα κ γενικά νομίζω ότι ξενέρωσε καθώς μου είπε ότι με θεωρεί πολύ δύσκολη σαν γυναικα...αλλά με ρώτησε ξανά αν μετάνιωσα που δεν πήγα για ποτό εκείνο το βραδυ κ εγώ απάντησα ειλικρινά όχι γιατί δεν έβρισκα καποια λογική σε όλο αυτό. Το πρόβλημα μου είναι το γιατί ακόμα τον σκέφτομαι κ νιώθω ότι μου αρέσει τελικά ο άνδρας αυτός κ ενώ βγαίνω ραντεβού με άλλα άτομα δεν επιθυμώ να προχωρήσω μαζί τους... Να στείλω ένα τελευταίο μην κ να του εξηγήσω πως αισθάνομαι ´ή να το αφήσω πίσω μου καθώς η απόσταση κ το πως εξελίχθηκε η όλη κατάσταση προδικάζουν πιθανότατα ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ; Αν ήθελε πραγματικά δε θα επέμενε κ αυτός; 37 αυτός, 39 εγώ αλλά παιδιά τελικά κ οι δυο...