Koυραστηκα συνεχεια να γινομαι το παιδι για ολα τα θεληματα, να κανω οτι μου λενε,να προσπαθω συνεχεια να τους ικανοποιω,να εχω ενοχες οταν με βοηθουν και να τους το ξεπληρωνω παντα με τοκο. Να ακουω συνεχεια τα προβληματα των αλλων να προσπαθω να τους βοηθησω, να τους δινω λεφτα χωρις να μου τα δινουν πισω,να μιλουν ασχημα και εγω να τους ζητω συγγνωμη που τους εκνευρησα. Ε οχι..αρκετα πια...ξεφτιλα ρε γαμωτο..Ζητησα τη βοηθεια τους μια φορα και οχι μονο δεν με βοηθησαν ή να ζητησουν συγγνωμη αλλα ηταν αγενεις ,αποτομοι και δεν μου επιστρεφουν τα λεφτα που ειχα δωσει με ανταλλαγμα τη βοηθεια τους και αμα θυμωσω τα γυριζουν με τετοιο τροπο που εγω να φαινομαι λαθος κ εκεινοι σωστοι .Εχω μπουχτησει πια,δεν μπορω, θελω και χρειαζομαι αληθινους φιλους, Πως καταντησα ετσι; Πραγματικα με λυπαμαι ετσι οπως εχω γινει..