ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ρε παιδιά, με πλήγωσε πολύ πριν από τρεις μήνες που με απέρριψε. Και ακόμη πονάω. Και ενώ εγώ τον σκέφτομαι καθημερινά και κάπου κάπου υποφέρω κιόλας, τον άκουσα να μιλάει ότι βγαίνει με κάποια. Και ρωτάω, έναν άνθρωπο που σου έδειξε ότι σε αγαπάει και έκανε για εσένα πράγματα που δεν κάνει τόσο εύκολα μια κοπέλα, τον ξεγράφεις έτσι; Θα μου πείτε ότι αφού με απέρριψε, προφανώς και ήθελε κάποια άλλη, απλώς κολλάω στο ότι δεν του την έπεσα απλά. Του έδειξα αγάπη!!

Σε ΑΓΑΠΑΩ...Ξέρω ότι δε σου αξίζω γιατί δεν είσαι καλός χαρακτήρας. Δεν ξέρω γιατί το κάνεις όλο αυτό, αλλά παρά την αγάπη μου, εγώ πρέπει να προχωρήσω με αξιοπρέπεια και σεβασμό προς τον εαυτό μου... Όπως και να χει πρέπει να προχωράω....... Στα' δωσα όλα κι εσύ...

Δε διάβαζα ποτέ σε οοόλη μου την ζωή...πόσο μάλλον μαθηματικά.Άσκηση μαθηματικών έχω να λύσω απ'την πρώτη γυμνασίου.Πάνε 2 χρόνια που τέλειωσα το σχολείο και επειδή δεν έδωσα τότε το πήρα απόφαση να δώσω του χρόνου.Η σχολή που θέλω είναι γραφιστική του ΤΕΙ Αθήνας. Γραφιστική κάνω τώρα και σε ιεκ. Εφόσον είναι στο πέμπτο πεδίο τα μισά μαθήματα που πρέπει να δώσω έχουν μαθηματικά....Τι λέτε ; με πολύ διάβασμα μετά απο μηδενική επαφή με μαθηματικά γίνετε ; Η να στραφώ αλλού ;

με όλο σας το είναι να μπορούσατε να αγαπήσετε κάποιον περισσότερο;Aλλά δεν μπορείτε..δυστυχώς δεν μπορείτε :(

Ανακάλυψα πως ο πατέρας μου γνώρισε μέσω facebook μια γυναίκα αλλά σβήνει τα μηνύματα και δεν μπόρεσα να καταλάβω πολλά αλλά ρίχνανε ευθύνες ο ένας τον άλλο επειδή είναι και αυτή παντρεμένη.Η μητέρα μου το γνωρίζει γιατί εκείνη μου είπε να ψάξω το κινητό του γιατί είχε γίνει πολύ κρυψίνους.Το κακό είναι πως δε μπορεί να συγκρατηθεί γιατί της είχε ξανακάνει μαλακία πριν 10 χρόνια και γω δε το γνώριζα γιατί ήμουν αρκετά μικρή.Της λέω να μη βιαστεί για οτιδήποτε γιατί τα μηνύματα τα συγκεκριμένα δεν αποδεικνύουν πόσο έχει προχωρήσει το πράγμα .Ξέρω τον πατέρα μου και δεν πρόκειται να το παραδεκτεί και θα βγει και από πάνω.Φοβάμαι πως δε θα το χειριστεί σωστά και θα γίνουν τα πράγματα άσχημα στο σπίτι και γω είμαι σε δύσκολη φάση της ζωής μου που έχω απίστευτο διάβασμα με τις εξετάσεις και θέμα υγείας.

Πως εξηγειται το οτι αυτο που σε απωθει τοσο πολυ σε καποιον, ταυτοχρονα μπορει να σε ελκυει το ιδιο εντονα σ' αυτον? Υπαρχουν φορες που αυτος που μ' αρεσει ειναι τοσο ισχυρογνωμων κ τοσο ξερολας, που δεν αντεχω να τον ακουω, κ ομως την ιδια στιγμη που νιωθω αυτη την δυσφορια για τη συμπεριφορα του, θελω να τον αρπαξω κ να τον φιλησω τοσο παθιασμενα. Δεν μπορω να το εξηγησω. Με ελκυει το οτι με εκνευριζει? Με ελκυει το οτι μου σπαει τα νευρα? Πως γινεται αυτο?

βυθιζομαι στην θλιψη μουαφηστε με ρε να βουλιαξωαφηστε με στην ησυχια μου!

Πως μπορούν μερικοί άνθρωποι και γνωρίζουν πανεύκολα ή σχετικά γρήγορα κάποιον νέο έρωτα, που είναι και δυνατός; Είναι η τύχη; Είναι επειδή την συγκεκριμένη χρονική στιγμή δεν ψάχνονται επειδή δεν θέλουν ή επειδή είναι φρεσκοχωρισμένοι και έτσι απλά αφήνονται;και αυτό που λένε οτι έρχεται απο εκεί που δεν το περιμένεις, σε εμένα γιατί δεν έρχεται απο πουθενά; Να δείξει κάποιος άνδρας οτι του άρεσα και να κάνει κίνηση;

Βγηκα στην αυλη απεριποιητη και φωναζα την βαπτιστικια μου να της δωσω κατι που της πηρα.. Ξαφνικα βλεπω την μαμα μου εξω και επαιρνε διακοσμητικα κηπου απο εναν ανθρωπο που περνουσε με το αμαξι.Μολις βγηκα με εβαλε να διαλεξω. Ξαφνικα γυρναω και βλεπω εναν μελαχρινο με χαμογελαρα να με κοιταει.(γιος του απο οτι καταλαβα).Κολλωσα. Μια κοιτουσα μια γυρνουσα αλλου. Οπως κι εκεινος.Μου εσκασε δυο φορες ενα χαμογελο κι εγω τιποτα απλα τον κοιτουσα με ενθουσιασμο.Μετανιωσα τοσο πολυ.. ελπιζω να μην με θεωρει ψηλομυτα.Ποσο θα ηθελα να τον γνωρισω.. επληξα εδω περα με τα μεγαλα σπιτια και τους γυρω να ψωνιζονται επειδη βρισκομαστε σε "πλουσιογειτονια". Θελω αληθινα χαμογελα.Εκεινα που σε ενθουσιαζουν και θες να τα βλεπεις συνεχεια.Θελω απλους ανθρωπους, γεματους καλοσυνη χωρις λευτα. Και στο κατω κατω ουτε εγω εχω πολλα λευτα, απλα ετυχε πριν απο χρονια να παρουμε μαζονετα..πριν ερθουν ξινοι ανθρωποι που το παιζουν "επιχειρηματιες".Πριν βγει η περιοχη "πλουσιογειτονια".

το ξέρω ότι έχουμε χωρίσει και ότι δεν είσαι υποχρεωμένος να ενδιαφέρεσαι πλέον για το τι κάνω.. απλά θυμάμαι εκείνα τα σ αγαπώ και εκείνες τις φορές που κάθε φορά που χωρίζαμε μου έλεγες πόσο δύσκολο σου είναι να μη μου μιλάς .. είδες λοιπόν ?.. δεν σου ήταν και τόσο δύσκολο τελικά.. 3 μήνες έχουν περάσει και τα εισερχόμενα είναι άδεια ..δεν σε κατηγορώ απλά εντυπωσιάστηκα.. πόσο εύκολα αγαπάνε και ξε-αγαπάνε μερικοί άνθρωποι .. και ποιος ξέρει ίσως μια μέρα το καταφέρω και εγώ αυτό .. ελπίζω να είσαι καλά και να έχεις βρει αυτό που σου έλειπε.. ένα πράγμα με ανησυχεί τώρα .. πως μπορώ να πιστέψω πάλι σε κάτι ,σε κάποιον ,σε οτιδήποτε ..