Γεια σας ονομάζομαι Νεφέλη κι έχω απογοητευτεί επανειλημμένα από πολλούς ανθρώπους.Όλοι κοιτάνε πώς θα σ εκμεταλλευτούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο έτσι ώστε να επωφεληθούν όσο το δυνατόν περισσότερο.Άλλοι αναζητούν σεξ, άλλοι απλή παρηγοριά, άλλοι ένα μέσο να ξεχνιούνται απ τα προβλήματα της ρουτίνας τους.Δεν έχω θέμα θα τα δώσω όλα αυτά γιατί κάποια δε σας κρύβω τα χρειάζομαι κι εγώ αλλά τί γίνεται με το συναίσθημα;Δεν υπάρχει πλέον αυτή η λέξη.Αντικαταστάθηκε απ το "εγώ μόνο να περνάω καλά θέλω, να κοιτάω την πάρτη μου και στο διάολο τα συναισθήματα.Δεν έχω χρόνο για τέτοια, δεν έχω όρεξη να πληγωνομαι".Πόσο ρηχό;Μια φτηνή δικαιολογία που όλοι το χουν κάνει πλέον καραμέλα και μάθανε να το αναπαράγουν σαν ενοχλητικά παπαγαλάκια.Ξυπνήστε επιτέλους.Ακόμα να καταλάβετε ότι ο άνθρωπος γεννήθηκε για να νιώθει, να νιώθει χαρά και λύπη έτσι μόνο δίνει μια γεύση ζωντάνιας στη ζωή του.Όταν λυπάσαι, όταν πληγωνεσαι, όταν κλαις το νιώθεις σ όλο σου το είναι.Σκέφτεσαι αντιδρώ στη λύπη με κλάμα, με λυγμούς, με φωνές, άρα είμαι ζωντανός.Τί νόημα θα χε η ζωή αν όλοι ήμασταν συνέχεια χαρούμενοι;Είναι σα να μας έχουν δώσει υπερβολική δόση κάνναβης και έχουμε αυτό το πλατύ ενδελεχες ψεύτικο χαμόγελο το οποίο χάνεται όταν υποχωρεί η επίδρασή της.Δε θέλω να νιώθω έτσι.Θέλω να αγαπήσω και ν αγαπηθω, θέλω να πληγωσω και να πληγωθω.Δε φοβάμαι τον πόνο.Τολμώ, ρισκάρω κι ας πληγωθω.Κι εδώ είναι που φτάνουμε στο αρχικό θέμα.Πληγωνομαι συνέχεια και από φιλίες και από ερωτικές σχέσεις.Σας είπα δεν έχω θέμα έτσι μαθαίνω γίνομαι δυνατότερη.Απλά αναρωτιέμαι γιατί πάντα;Γιατί να πληγωνομαι πάντα από όλους;Μήπως δίνω υπερβολικά πολλά;Μήπως δεν είμαι αρκετά παρτακιας;Τί;Απ την ημέρα που με πρόδωσε το ίδιο μου το αίμα, ο πατέρας μου, μέχρι και σήμερα απογοητεύομαι συνέχεια απ τους ανθρώπους.Γιατί τόσο εγωιστές;Γιατί τόσα συμφέροντα;Απλά γιατί.