Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Έχω πολύ καιρό να κάνω αποτρίχωση. Μάλλον,έχω πάρα πολύ καιρό να κάνω αποτρίχωση και επειδή είναι μακριές φοβάμαι να πάω γιατί πονάει αρκετά. Σήμερα φορούσα ένα σορτσάκι στο σπίτι γιατί έκανε φοβερή ζέστη. Και ο πατέρας μου με κοιτούσε σα να μου ελεγε "τι να σου πω καημένη σε λυπάμαι"Ειλικρινά δε νομίζω ότι έχει κανεις το δικαίωμα να σχολιάζει τι θα κάνεις με το σώμα ΣΟΥΝεύριασα πάρα πολύ
Δε θα με ένοιαζε.Όμως τώρα που συνέβη...Φοβάμαι να σκεφτώ πως εγώ κι εσύ θα παραμείνουμε απλά δύο "γνωστοί" άνθρωποι και πως ποτέ δε θα μπορέσω να σε αγγίξω όπως θα ήθελα.Φοβάμαι να σκεφτώ πως ποτέ δε θα κοιμηθώ στην αγκαλιά σου. Πως ποτέ δε θα κρατήσω το χέρι σου.Πως δε θα με φιλήσεις ποτέ.Φοβάμαι να σκεφτώ την υπόλοιπη ζωή μου χωρίς εσένα Δ.
Μια δύσκολη μερα κάθομαι στον καναπε και σκέφτομαι σκέφτομαι και σκέφτομαι. Πριν καν το καταλαβω θα εχει ξημερώσει και αλλη μια αδεια μερα χωρις νόημα θα εχει χαθει
Γειά σας!θα ήθελα να σας ρωτήσω τι κανετε σε περίπτωση που αντιπαθείτε έναν συγγενη του άντρα σας (που μάλιστα είναι και εργοδότης του )και δεν αντέχετε ούτε 5 λεπτά να μιλήσετε μαζί του.πρόκειται για έναν γελοίο και παμπονηρο άνθρωπο που τέλος πάντων δεν τον συμπαθώ καθόλου και μου γυρίζουν τα άντερα όταν τον βλέπω. Προσπαθώ να τον αποφεύγω όσο μπορώ αλλά υπάρχουν φορές που έρχεται ακαλεστος στο σπίτι απαιτεί φαγητό και μετά μιλάει με τις ώρες στο κινητό του και μας γράφει κανονικά. Άλλες πάλι φορές θα μιλάει με τον άντρα μου στη γλώσσα του μιας που είναι και οι 2 ξένοι αλλά ξέρουν ελληνικά και οι 2 (αφού πρώτα έχει ζητήσει φαγητό και έχει ρωτήσει πότε θα μαγειρεψω άλλη φορά χωρίς -το τονιζω-να τον προσκαλώ ποτε).Εγω δηλ θα είμαι διακοσμητική στο ίδιο μου το σπίτι αφού δε συμμετέχω. Ανοίγω να δω τηλεόραση και δε μπορώ γιατί θα συνεχίσει να μιλάει και γελάει ακατάπαυστα. Από τη μία βέβαια καλύτερα που δεν απευθύνεται σε μένα γιατί θα ήμουν έτοιμη να του πετάξω καμιά παντόφλα στα μούτρα.Τι κάνετε σε αυτήν την περίπτωση λοιπόν από τη στιγμή που δεν τον πάτε αλλά είναι και ο εργοδότης και κοντινός συγγενής του άντρα σας?Τα νεύρα μου έχουν βαρέσει κόκκινο.
Σε μια φαση που νιώθω σαν να μην γνωριζω τίποτα για τον εαυτό μου.ακομα και σε απλες ερωτήσεις οπως ποιο ειναι το αγαπημένο μου χρωμα δεν μπορώ να απαντήσω.. Δεν ξέρω τίποτα για εμένα..
Τοσο μονη.. Άδειο το σπίτι.. Ησυχία.. Νεκρικη.. Ολοι ειναι εξω Σάββατο βραδυ και εγω εχω για παρέα μου τη τηλεόραση και ενα ποτήρι κρασι.Μαγευτικα θα περασω και αποψε.
Που μου κάνουν οι φίλοι μου μετά το "τι κανεις?" είναι το "βρηκες γκομενο;" και αφού απαντήσω για ακόμη μια φορά όχι, ξεκινούν και μου αραδιαζουν τα δικά τους προβλήματα προφανώς γιατί επειδή δεν έχω "γκομενο" πάει να πει ότι δεν έχω αλλα νέα ή ότι δεν συμβαίνει τίποτα σημαντικό στη ζωή μου.κάπως έτσι περνούν οι τελευταίες φιλικές συναντήσεις μου και μετά γυρνάω σπίτι τόσο άδεια και με τόσα όμορφα πράγματα στο μυαλό μου που δεν είχα κανέναν φίλο να τα μοιραστώ, γιατί προφανώς για αυτούς δεν είναι τόσο σημαντικά όσο τα νέα ενός "γκομενου".κάνει πολύ μοναξιά τώρα τελευταία στις παρέες μου.
Τον χωρισα και μου λυπει παρα πολυ.Τον χωρισα γιατι με παραμελουσε και με θεωρουσε δεδομενη χθες.Μου λυπει παρα πολυ και θελω να του απαντησω στα μηνυματα του η φιλη μου μου λεει να τον γραψω για κανενα 3 μηνο και μετα να του στειλω για τα τυπικα, τι κανεις? εισαι καλα? αλλα δεν ξερω εσεις τι λετε?θα αλλαξει συμπεριφορα ή να μην περιμενω κατι?Αξιζει να βασανιζομαι και να μην του στειλω ή θα με ξεχασει? Εγω παντως τον θελω αλλα οχι ετσι θελω να σταματησει να με θεωρει δεδομενη και να με παραμελει οπως οταν ηταν στην αρχη της σχεσης μας. Σας ευχαριστω ολους παρα πολυ κατα αρχας που μπηκατε στον κοπω να διαβασετε το μηνυμα μου και που μου απαντησατε.
Βλέπω eurovision και η φωνή του καπουτζιδη με κανει να νοσταλγώ εκείνα τα ωραία χρόνια που μαζευομασταν με τον πατερα μου την αδερφη μου και τη μαμα μου και παρακολουθουσαμε με περιέργεια ποια χώρα θα νικήσει.. Ναι κατι τέτοιες στιγμές μου λειπεις πολύ μπαμπά.. Βασικα οχι μονο τετοιες στιγμες.. Ολα θυμίζουν εσενα.. Μου λειπεις..