Έχω να βγω έναν χρόνο για να πάω για ένα ποτό..Δεν έχω ούτε έναν άνθρωπο, μία συντροφιά..Επέλεξα την απομόνωση, από το να έχω δήθεν ανθρώπους και να με πληγώνουν ξανά και ξανά. Μετά από ένα διαστημα, σταματας να δεχεσαι την συγνωμη. Μόνο με δύο ανθρώπους επικοινωνώ που δεν βρίσκεται ο ένας στην Ελλάδα και ο άλλος είναι σε νησί. Σκέφτομαι να βγω, έστω και μόνη μου για ένα ποτό. Με φοβίζει όμως..Τι να κάνω; Είναι πολύ άσχημο να μην έχεις κάποιον για παρέα αλλά κοντεύω να τρελαθώ στο σπίτι..