Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Καλησπέρα παιδιά. Είμαι 22 ετών και παρακολουθώ για 2η χρόνια(και τελευταία)σχολή ΙΕΚ. Είμαι πολύ αγχωμενος σχετικά με το πώς θα καταφέρω να απομακρύνω ευγενικά και διακριτικά μια συμμαθήτριά μου από κοντά μου. Την πρώτη χρονιά καθόμασταν πάντα στο ίδιο θρανίο και διαρκώς κάναμε μαζί παρέα σε κάθε διάλειμμα συν του ότι γενικότερα είχαμε δέσει πάρα πολύ σαν ζευγάρι φιλικό στο τμήμα και παρακολουθούσαμε ακόμη και συνέδρια μαζί,πηγαίναμε πολλές φορές έξω για φαγητό κλπ. Είχαμε εν ολίγοις μια καλή σχέση. Τη σχέση αυτή την έχουμε ακόμη. Το θέμα είναι ότι φέτος εγώ θέλω να καθίσω και με άλλα παιδιά ,θέλω να κάνω παρέα και με άλλα παιδιά από το τμήμα μου και γενικότερα να ξανοιχθω γιατί αισθάνομαι τεράστια πίεση και δυσφορία καθώς προμελεταει να καθόμαστε πάντα μαζί και πάντα να κάνουμε παρέα μαζι. Δεν μπορώ να μιλήσω με άλλα παιδιά από το τμήμα γιατί ερχαιτε και με παίρνει από τη παρέα ούτε μπορώ να καθίσω με κάποιον ή κάποια άλλη και γενικώς δε ξέρω πως να το διαχειριστώ. Όλο το καλοκαίρι δε της απαντούσα στα μηνύματα και της απάντησα τωρα τελευταία που ξεκίνησε η σχολή λέγοντας της θα τα πούμε εκεί. Ο άλλος κολλητός μου ανέφερε πως αν συνεχίσω φέτος να κάνω παρέα με τις σάπιες θα είμαι πολύ μαλακας. Εδώ να αναφέρω ότι αυτή η φίλη μου που ναι της εχω αφήσει το δικαίωμα να με έχει κολλητό,απαρτίζεται από ακόμη δύο φίλες που αναγκαστικά της κάνω και εγώ παρέα και οι οποίες ,οι σχέσεις τους δεν τις αφήνουν να είναι παρέα μαζί μου επειδή με ζηλεύουν. Παρ αυτά πιεζομαι και νιώθω ότι δε κολλάω μαζί τους. Απλά δε ξέρω τι να κάνω για να το καταλάβει. Βοηθήστε με γιατί πραγματικά το θέμα μου προκαλεί πίεση και φέτος δεν θέλω να είμαι περιορισμένος και να έχω τόσες στενές επαφές ενώ κολλάω καλύτερα με άλλα άτομα του τμήματος μου.
Aπασχολώ δημιουργικά ένα παιδάκι.....το αγαπώ και το υπεραγαπω.....αλλά σμρ με εκνευρισε,,,,,,και πιο πολυ η νταντα του, η οποια μπλεκοταν στη δουλεια μου,,..Κι απλα παραιτηθηκα.......Αγαπώ ειλικρινα τη δουλεια μου.....και δεν θελω να τα παραταω....αλλα.......
Είμαι πολύ μικρή είμαι μόνο 15 και η μητέρα μου είναι συνεχώς εκνευρισμένη μαζί μου. Δεν ξέρω τι της συμβαίνει πραγματικά.. Στην αρχή πίστευα ότι ήταν λόγω ηλικίας.. Τώρα δεν ξέρω.. Μπορεί απλά να με μισεί.. Συνέχεια μου μιλάει απότομα, πρέπει να προσέχω πολύ καλά τον τρόπο που της μιλάω γιατί μπορεί να παρεξηγηθεί.. Έψαξα στο ίντερνετ τους λόγους που βγάζει τέτοια συμπεριφορά και διάβασα ότι μπορεί να ζηλεύει.. Επίσης κάθε φορά που έρχομαι κοντά με τον πατέρα μου εκείνη αρχίζει και μου την λέει χωρίς σταματημό.. Δεν την αντέχω.. Κάθε φορά που μου σηκώνει χέρι φεύγω.. Φεύγω και αρχίζω και τρέχω και τρέχω.. Μέχρι να συνηδιτοποιεισω ότι όσο μακριά και αν πάω θα αναγκαστώ να ξανά γυρίσω και να την ξανά δω όσο και αν δεν θέλω λόγω ηλικίας γιατί απλά δεν μπορώ να απομακρυνθώ.. Χρειάζομαι βοήθεια
Από χθες λαμβάνω κλήσεις αναπάντητες στο κινητό μου από αυτό τον αριθμό: +9601654374. Χτυπάει μια φορά και το κλείνει. Δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι, από που και δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω. Έχει τύχει σε κανέναν κάτι παρόμοιο;
Έχω αρχίσει εδω και κάποιες μέρες σχολή και όπως είναι το συνήθες δεν ήξερα κανέναν όταν πήγα. Τέλοσπάντων πάρα πολλά άτομα, μου λένε συνέχεια τι γλυκούλα , αστεία και όμορφη που φαίνομαι και πόσο χαριτωμένοι είναι οι τρόποι μου. Μου ήρθε πολυ κάπως στην αρχη, γιατι σε όλο το σχολείο ,ιδίως κάποια χρόνια πριν, οι συμμαθητες μου έλεγαν συνέχεια ότι μοιάζω τρομακτικη και μου φερόντουσαν εντελως αδιαφορα σαν να με αντιπαθούσαν ή να με θεωρουσαν προβληματικη η κατι. Έχω αλλάξει πολυ εμφανισιακά και πλεον αφήνω τον εαυτό μου ελευθερο να φερομαι όπως μου βγαίνει αλλά η διασταση μου φαινεται τεράστια. Ακόμα όσοι συμμαθητες μου βλεπω μου φερονται το ιδιο και ακομα μερικες φορες αισθανομαι όπως στο λύκειο ,κοινώς χάλια.Για να μπορω να ειμαι ο εαυτος μου και να εχω μια στοιχειωδη αυτοπεποιθηση ωστε να μπορω να κινηθω πρεπει να θυμιζω συνεχως στον εαυτό μου ότι το λύκειο τελειώσε και ότι δεν έχει πια σημασία το πως ηταν.
Και αν νιώθεις οτι δεν εισαι η προτεραιότητα του αγοριου σου?και αν σου λεει οτι ολο δουλευει? Και δεκα ωρες τη μερα δεν μπορείτε να μιλάτε? Να περιμένεις και να τον παρακαλάς να του λες μονο εσυ να βλεπεστε να μην σε βγαζει στα στέκια που πηγαινατε?Πώς θα νιώθατε?ενω τον θελατε σαν τρελη μετα απο εναμιση χρονο
Θέλω ειλικρινα να μου πείτε μια γνώμη! Ήμασταν με το παιδι ενα χρονο μαζι απο τα μισα του όποιου και μετα μου ελεγε πως πιεζεται Πώς δεν ξερει τι θελει πως θελει χρονο.με αφησε δυο μηνες το καλοκαιρι έχοντας αφενος μεν επικοινωνια (την οποια προκαλουσα εγω πολλες φορες) και μονο τηλέφωνο .απο κοντα δεν βρισκόμασταν. Δεν ξερω αν παίζει ρολο αλλα εχω ερθει για δουλειά (τραπεζικος) σε ενα χωριό ενος νησιου.οπότε η κοινωνια εδώ ειναι κλειστη.αυτος μενει μόνιμα εδω και το επάγγελμα του το είναι υπεύθυνος σε ταβερνα.το καλοκαιρι που μου ειπε να του δωσω χρονο παράλληλα δουλευε και πολλες ωρες.το νησι ειναι τιγκα στον τουρισμο. Αυτος ειναι κοινωνικος εχει πολλους φίλους και δουλευει πολυ.απο την αρχη που γνωριστήκαμε απλα ήθελε να βρεθούμε υπηρχε πάθος και ερωτας.εγω λοιπον τον παρακαλουσα να βρισκομαστε του ειπα οτι τον αγαπαω αυτος ομως μου εχει πει Πώς δεν μπορεί να ειναι φιλη μου θελω Και φιλες οτι δεν με παιρνει τηλέφωνο για να μην χαλασει 1000 ευρω για μενα. Ετσι ακριβως το ειπε λες και δεν ειμαι τίποτα για αυτον..τον ρωτησα αν μενει μαζι μου και επεστρεψε για να μην με πληγωσει..και μου ειπε Πώς δεν μενει για να μην με πληγωσει αλλα και που μενει χειρότερα με κανει.εγω του ειπα οκ τελος λοιπόν αλλα αυτος μου ειπε οτι θελει να ειμαστε μαζι αλλα να ειμαι νορμαλ..τωρα μου λεει εισαι άρρωστη και τρελη για μενα και δεν μας κανει καλο.παρολαυτα και για να τελειωσω εχω τέσσερις μέρες που μιλάμε για καλημερα ενδιαμεσα και λοιπα αλλα δεν μου εχει κανει ουτε μια προταση να βρεθουμε....μενουμε διπλα σχεδον..να περιμένω να δω αν θα κάνει αυτός ή να κανω μια τελειωτική κουβεντα με το αν θελει να χωρισουμε και τελος?
Σίγουρα για να έχεις ποιοτική στύση βοηθάει ο καλός ύπνος , φαγητό και γυμναστικη πέραν του το να σε ελκύει η παρτενέρ σου .Προσωπικά, παρουσιάζω εύκολα στύση όταν είμαι όρθιος με την όποια παρτενέρ μου σε αντίθεση με το όταν δε είμαι.Για παράδειγμα όταν είμαι ξαπλωμένος ή κάθομαι(πλαγιως ή μη)στο κρεβάτι , κάπως πιο δύσκολα παρουσιάζω στύση.Γενικως με βολεύει το να κάνω σεξ ή προκαταρκτικά στο όρθιο -και για το λόγο ότι τα περισσότερα φετίχ μου αφορούν καταστάσεις στο όρθιο.Δε ξέρω αν είναι "ψυχολογικό" το θέμα ή απλά συνήθειας ή βολής.Δεν ξέρω επίσης πως θα το υπερβω αυτό το θέμα ,καθώς όταν καμιά φορά πάω να κάνω σεξ με κάποια και φτάνουμε στους πρόποδες του ιεραποστολικου , μου " πέφτει" .Ποια η άποψη σας; Υγ θα απαντήσω στις όποιες διευκρινιστικες ερωτήσεις σας