ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έλεος πια με αυτή τη δηθενιά και τη σοβαροφάνεια (αλλά όχι σοβαρότητα, εννοειται)!!!Πως γίνεται πράγματα που ξεκαρδιζόμασταν στα γέλια πριν από λίγα ή περισσότερα χρόνια, τώρα να μας τα "σταμπάρουν" με τη μιά ή την άλλη ταμπέλα (λ.χ. "σεξιστικό", "ρατσιστικό", "ομοφοβικό" κλπ), λες και ξαναγυρνάμε τρέχοντας στη δεκαετία του '60; Στην οποία, παρεπιπτόντως, ξαναγυρίσαμε μουσικά εδώ και χρόνια, αφού όπως ήταν τότε τα 45αράκια δισκάκια, είναι τώρα τα "digital singles"...Ξεκολλήστε λίγο, κι αφήστε το χιούμορ και τη σάτυρα ελεύθερα, όπως ήταν! Όχι μόνο όπου δεν σας ενοχλεί ιδεολογικά!!!

Αγαπητό μου λίφο, είμαι μαθήτρια της 3ης γυμνασίου και θελω να μιλήσω καπου να τα πω και ίσως με συμβουλεύσετε.Λοιπόν πάντα ήμουν απ της καλύτερες μαθητριες αν όχι η καλυτερη και ποτέ δεν ντρεπόμουν να "την πω" στον καθηγητή, πράγμα που με εκανε πολύ αγαπητή στους καθηγητές. Τελος πάντων την φετεινη χρονιά αλλάξαμε καθηγητρια στη φυσική και δεν ξέρω τι μου συμβαίνει. Ενω περισι είχα απ' τους καλύτερους βαθμούς στα διαγωνίσματα φετος τα ψιλοκάνω μαντάρα. Στο διαγώνισμα έγραψα 15, στο πρωτο τεστ 18 και πριν απο μια βδομάδα στο προηγουμενο τεστ δεν τα πηγα καλά ενω έλυσα την άσκηση που είχε και τους τυπους επειδή δεν έγραψα όλη τη θεωρια. ΟΜΩΣ ΜΑ ΤΩ ΘΕΩ είχα διαβασει τελεια θεωρία και αν με ρωτούσε θα απανταγα. Τελος παντων πήγα και της μιλησα και του λεω μα πραγματικά εχω διαβασει θεωρία και δεν ξερω γιατί έγραψα ετσι (δηλ την αλήθεια), και μου λεει τοτε πρεπει να διαβαζεις καλύτερα. Να προσπαθείς, μου λέει, να μη διαβάζεις παπαγαλία. (Ενώ φυσικά ολο αυτό που μας εβαλε ΑΠΕΥΘΥΝΟΤΑΝ ΣΕ ΠΑΠΑΓΑΛΟΥΣ) παρ ολα αυτά μου λέει ότι είναι ευχαριστημενος από μενα και ότι δεν πειραζειΞερω ότι δεν είναι από αυτές που βαζουν βαθμούς αβερτα. Εχω συμμετοχή στην ταξη και κανω παντα ασκήσεις αλλα στα διαγωνισματα δεν τα πάω καλα και γι αυτήν μετράνε. Πείτε μου λίγο τι μπορω να κανω για να ανεβω λίγο στα ματια της? [Προβληματα που έχει ο κόσμος]

Και ο άλλος απλά νομίζει οτι τον θέλεις. Ειναι ένας τύπος, γνωστός μιας φίλης μου που του αρέσω. Εδω και ένα χρόνο ακριβώς μου κανει συνέχεια μα συνέχεια προτάσεις για θέατρο, εκδρομές, σινεμά κλπ. Αρνούμαι διότι δεν τον βλέπω ερωτικά και αυτός δε με βλέπει φιλικά.. Αυτός απο την αλλη μου λέει να μη φοβάμαι και οτι με βλέπει σαν φίλη. Χθες ήταν στο μαγαζί που ήμουν και εγώ και με κοίταζε όλο το βράδυ. Με κοίταζε σε τρομακτικό βαθμό. Ε τον κοίταξα και εγώ 2-3 φορεσ και χαμογέλασα, διότι θέλοντας και μη δε μπορούσα να αποφύγω το βλέμμα του. Την Τρίτη φορά που τον κοίταξα ήρθε στο τραπεζι μας. Και ξαφνικά άρχισε να μου κΝει σκηνή ζηλοτυπίας γιατί με είδε πριν μια εβδοαμδα να μιλάω με έναν μπάρμαν απο το μαγαζί που ήμασταν χθεΣ. Έξαλλος όμως ! Μου λέει σας είδα να μιλάτε και μη το αρνείσαι! Εντέλει του ειπα πως δεν τον αφορά και θύμωσε περισσότερο, λεγόντας μου πως αυτός ήρθε στο τραπεζι για εμένα! Ποιος το κάλεσε ; Τέλος πάντων, παμε σε άλλο μαγαζί και ερχεται προφανώς και στο άλλο μαγαζί. Άρχισε να μου ζητάει συγγνώμη και μου ειπε πως θέλει να μου πει κατι σημαντικό. Του ειπα δε θέλω να ακούσω και με έσπρωξε ! Έπειτα απο αυτο ερχεται για καλή μου τύχη και ο μπάρμαν που μας είδε να μιλάμε και αρχίσαμε να μιλάμε για πολλή ώρα. Μόλις έφυγε ο μπάρμαν ο τύπος που λέει άντε γαμησου και μου έκανε κωλο δάχτυλο. Θεε μου σοκαρίστηκα ! Α και ο τύπος ειναι 32 χρόνων δεν ειναι κνενα παιδάκι ! Μήπως να σταματήσω να ειμαι ευγενική σε τέτοιες περιπτώσεις ;

Πέθανε ένα μέλος ενός kpop group των shinee, ο jonghyun και έχω στεναχωρηθει πολύ. Δεν είμαι από τις τρελές φαν τους αλλά μου άρεσαν κάποια τραγούδια τους ( ούτε ακούω συνέχεια kpop, ακουω περισσότερο ροκ) και τα δικά του, ήταν συμπαθητικός και φαίνονταν χαρούμενος άνθρωπος και με αυτοπεποίθηση όταν ήταν σε εκπομπές (βλέπω αποσπάσματα στο youtube γενικά). Το θέμα είναι ότι είναι περίεργο να στεναχωριέμαι για κάποιον που δεν ξέρω και ότι απορώ γιατί να θέλει να αυτοκτονήσει;γιατί δεν ζήταγε βοήθεια; γιατί; είναι κρίμα και για αυτόν και για την οικογένεια του. Ηταν 27 χρόνων πολύ νέος

Οι γονείς μου μετά από 30 χρόνια γάμου εχθές βρέθηκαν να κατρακυλιούνται στο δρόμο και να χτυπιούνται μεταξύ τους μετά από πολύ ποτό.Γενικά ο πατέρας μου είναι ένας πολύ οξύθυμος άνθρωπος, αντικοινωνικός, ζηλιάρης και αυστηρός. Το ποτό όλα αυτά του τα αυξάνει. Η μάνα μου από την άλλη είναι φουλ κοινωνική, πίνει πολύ σπάνια και είναι αυτή που τρέχει για όλους στην οικογένεια. Έχει κουραστεί. Πριν περίπου από 15 χρόνια ήταν να πάρουν διαζύγιο. Όταν εγώ ήμουν 11. Τώρα είμαι 28 χρονών και πάλι σε τέτοια συζήτηση δε μπορώ να διαχειριστώ την κατάσταση. Και εχθές ξέσπασε. Η μαμα μου επαθε κριση πανικου δε μπορουσαμε με τιποτα να την ηρεμησουμε. Είχαν και οι 2 σημάδια στο πρόσωπο. Είχαν χτυπηθεί, μεγάλοι άνθρωποι! Φέρνω στο μυαλο μου και των 2 τα λάθη αλλα και το ποσο προσπάθησαν. Τώρα η μανα μου έχει βρει φιλοξενία στο σπίτι μου για να ηρεμήσει η κατάσταση. Τι να κάνω? Πως να πάρω θέση? Τι να πω στο πατέρα μου? Δε μπορώ να το διαχειριστώ.............................Είμαι τόσο στεναχωρημένη.....

τσακωθηκαμε γιατί μου χυθηκε το γάλα στο τραπέζι και άρχισε να με βρίζει. και την ώρα που καθάριζα την είπα βλαμμένη. δεν άντεξα ... με βρίζει συχνά για το τίποτα και άλλες φορές λέει πολύ πιο βαριές κουβέντες. την αγαπάω πάρα πολύ και τ μετάνιωσα που τ είπα αυτό αλλά δεν μπορώ αυτό τον πόλεμο που γίνεται με το παραμικρό. Δεν θα με συγχωρέσει πότε το ξέρω. την έχασα για πάντα...

Τρεις ημέρες κάθε μήνα μαζί και αυτό όχι πάντα. Και τρεις εβδομάδες τα καλοκαίρια. Εφτά ολόκληρα χρόνια. Γνωριμία από το Facebook. Αυτός Δανία, αυτή Ελλάδα. Εκείνος με μόνιμη εργασία, εκείνη δεν μπορούσε να φύγει γιατί μεγάλωνε το παιδί της από τον πρώτο της γάμο και φρόντιζε πρόσωπο από το στενό οικογενειακό περιβάλλον. Τώρα όλα τα δεδομένα αλλάξανε, το παιδί ξεκίνησε σπουδές.Σήμερα ήρθε προσκλητήριο γάμου. Παντρεύονται, εκείνη είναι τώρα στην Δανία.Η Νατάσα και ο Γιάννης. Μας διαψεύσατε όλους. Μέχρι και στοιχήματα είχαμε βάλει. Κρίναμε από εμάς τους ίδιους, κακώς θυμώνατε μαζί μας. Δεν ξέρω ποιος σας έμαθε να αγαπάτε έτσι, αλλά εμείς δεν το μάθαμε ποτέ. Και επειδή δεν το μάθαμε, ξαφνιαζόμαστε όταν το βλέπουμε να συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας. Θα προτιμούσαμε να μην το ξέραμε. Να μπορούμε να προσποιηθούμε πως δεν φταίμε εμείς που αποτυχαίνουμε να κρατήσουμε έναν άνθρωπο κοντά μας. Πως φταίνε οι καιροί, ο κόσμος που αλλάζει. Μας αποδείξατε πως η αγάπη είναι πάντα η ίδια, σε ότι καιρούς και να ζούμε. Νατάσα να πάρεις το μπεζ, σου πάει τρελά!Γιάννη... υποκλίνομαι.Επικοινώνησα με τους άλλους. Θα είμαστε όλοι εκεί.Δ.Α.

Γεια σας παιδιά, μου αρέσει πολύ ένα παιδι- γνωστός των αδελφών μου, και επειδή δεν έχω καθόλου εμπειρία από σχέσεις, ούτε από φλερτ, τι θα μπορούσα να κάνω; Να σημειώσω πως το παιδί(25 χρονων) (εγω είμαι 23 )είναι κλειστός χαρακτήρας τουλάχιστον έτσι έχω καταλάβει έχουμε μιλήσει αρκετές φορές στα πλαίσια φιλικά, αλλά δεν ξέρω πως να τον προσεγγίσω; Η φλερταρω; Πείτε μου κάποιες γνωμες, ευχαριστώ εκ των προτερων

Είμαι απ'τους τυχερούς που μπορώ ακόμη να πάω ένα ταξιδάκι Χριστουγεννιάτικο..Οι επιλογές μου είναι αυτές..Σόφια , Βουδαπέστη , Βουκουρέστι , Πράγα , Νάπολη , Μπορντό , Μπρατισλάβα , Στρασβούργο , Αμβούργο , Βιέννη γεια πείτε γνώμες

Ειμαι 22 χρονων εμφανισημος θα ελεγα, κοινωνικος με χιουμορ και εχω ολοκληρωσει με 2 γυναικες μονο. Τα υπολοιπα φασωματα δεν τα αναφερω καν. Απλα καθομαι και σκεφτομαι μηπως κατι παει στραβα γιατι ολοι που με περιτριγυριζουν κοινωνικα συνομιληκοι μου εχουν ξεπερασει αυτο το νουμερο. Απλα με τρωει μεσα μου γιατι ενω μπορω να κανω παιχνιδι δεν γινεται!