Να συναντάς στα σχολεία γονείς που μιλουν υποτιμητικά στο δάσκαλο του παιδιού τους. Δεν μιλάω για δασκάλους που θα έπρεπε να ειναι εκτός εκπαιδευτικου χώρου αλλα για όσους έχουν θέληση και πραγματικο μεράκι να μορφωσουν τα παιδιά. Γι'αυτούς λοιπόν, ειναι κρίμα να έχουν να αντιμετωπίσουν ως επιπλέον εμπόδιο στο έργο τους το κομπλεξ του γονιου που δεν θα διστασει να έρθει να το παίξει μάγκας, απευθύνοντας του τον λόγο στον ενικό και απαιτώντας να γίνει το μάθημα όπως ο ίδιος πιστεύει. Ίσως ομως , χειρότερο να ειναι όταν ο δασκαλος διαπιστώνει την πλύση εγκεφάλου που γίνεται στο παιδί εναντίον του. Ισως τελικά, χειρότερο ολων, να ειναι η αδυναμία του γονιού αυτού, να ξεπεράσει τα δικά του άσχημα βιώματα , δημιουργημένα από τους δικούς του δασκάλους , σε τέτοιο βαθμό που να υπερνικά την επιθυμία να επιτρέψει στο παιδί του να λάβει όσα ενας σωστός δάσκαλος μπορεί να δώσει.