ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλή χρονιά σ όλους σας σας εύχομαι υγεία ευτυχία και να βρίσκεται τη δύναμη να χαμογελάτε. Η ιστορία μου έχει ως εξής λοιπόν είμαι 26 χρόνων από Πάτρα κ νιώθω μόνος αλλά με το που έμαθα ότι ο ξάδερφος μου πέρασε Πανεπιστήμιο Πατρών χάρηκα πολύ γιατί θα έχω κάποιο άτομο να βγαίνω παρέα έξω για ένα καφέ και ποτό τ βράδια. Οι άλλοι φίλοι με θυμούνται όποτε τους καπνίσει δηλαδή έτσι στο άσχετο παίρνει τηλέφωνο ο Μιχάλης τ να κάνω.; Να μείνω με το Ξάδερφο ή με το Μιχάλη..?? Μου χει πει ο Μιχάλης ότι ξέρει να οδηγεί του είπα να μου το αποδείξει αλλά κάπως τ αποφεύγει βασικά έχω καταλάβει ότι δε έχει δίπλωμα να μείνω Με το Ξάδερφο ή με το Μιχάλη ? Η γνώμη σας θα με βοηθήσει κάπως αν κ δω που τα λέμε με το Ξάδερφο καλά περνάμε..

Να δουλευεις 16 ωρες/ ημερα για 600€ σχεδον....Που μας καταντησαν..Απογοητευση!

Γιατί μου φέρεσαι σαν εχθρός μου; Που πηγαίνει η αγάπη σου; Ξέρεις πόσο με πονάς; Νιώθω κάθε φορά ότι χάνω κάτι πολύ δικό μου. Σταματα για λιγο. Άσε με να προχωρήσω μόνη μου τη ζωή μου. Μέχρι να γίνω δυνατή να μπορώ να σε αντιμετωπισω. Με πονάς. Σταματα για λίγο. Πάρε ρεπό. Άσε με να ασχοληθώ με τη ζωή μου χωρίς να με σαμποτάρεις. Αγαπας με πολύ λαθος τρόπους. Δεν ξέρεις να αγαπάς. Με έχεις διαλύσει.

Για τον αντρα της ζωης μου,μαλλον δεν ειμαι η γυναικα της ζωης του,αφου με χωρισε. Ειμαι σιγουρη οτι αυτος ειναι ο ενας.. και δε ξερω τι κανω τωρα..βρισκω καποιον μελλοντικα που απλα συμβιβαζομαι; Δε θα πρεπει να υπαρχει μια λυση;;; δε μπορει να ειναι για μενα ο ενας και γι'αυτον οχι. Τοτε τι νοημα εχει να βρεις τον μοναδικο; οταν τον βρισκεις και τον χανεις;Απλα να δεις πως ειναι και μετα να ψαξεις εναν να του μοιαζει; Μου'ρχεται να χτυπιεμαι σαν τα παιδακια "ΑΥΤΟΝ ΘΕΛΩ ΑΥΤΟΝ ΘΕΛΩ"

.........Νοιώθω τόσο μόνος σε τούτη τη ζωή, τούτη την εποχή ειδικά, που δεν μου πάει αυτη η καθημερινότητα που ζούμε και δυσκολεύομαι να την ακολουθήσω.........σα φραπές .......ανάμεσα σε καπουτσίνο, εσπρέσσο, μακιάτο, fredo.....και τόσα άλλα ξένα και διαφορετικά από εμένα.....άραγε υπάρχουν ακόμα άλλοι φραπέδες; Έστω ένας ελληνικός ρε παίδες......για παρηγοριά....Εις Επιστήμων Ιατρός

Βλέπω παρά πολλούς εδω μέσα να είναι δυστυχισμένοι. Και αναρωτιέμαι: δε θα ήταν όλα ευκολότερα αν απλώς κοιτούσαμε τον άλλο στα μάτια και του λέγαμε θέλω αυτό;

ποσο ομως? κ ας ειμαι παρασκευη ολα στραβα

Δεν μου λείπει απλώς, κοιμάμαι και ξυπνάω χωρίς να έχει νόημα η ζωή μου, λες και ζω ξανά και ξανά στην ίδια μέρα. Το ξέρω πολύ μεγάλα λόγια. Όχι δεν είμαστε μαζί, πέρα από επίμονα βλέμματα, δήθεν τυχαία άγγιγματα και αποχαιρετιστήριες αγκαλιές, τίποτα άλλο δεν μας συνδέει. Γιατί είμαστε και οι δύο δειλοί και έτσι μόνο μπορούν να "ζουν" οι δειλοί άνθρωποι.

Δεν αντέχεται :(

Σήμερα έβγαλα το σκυλί βόλτα με το ψιλοβρόχι, η σκύλα τραβάει γιατί είναι ενθουσιασμένη ε και αρχίζω και τρέχω με το λουρί μαζί της και γελάω γιατί είναι πολύ χαζή και χαρούμενη..ωραία στιγμή, και το απόγευμα μου λέει η μαμά μου ότι με είδε όταν περνούσε με το αυτοκίνητο και δεν με κατάλαβε αρχικά γιατί της φάνηκα σαν 17χρονο κορίτσι που παίζει με το σκυλί..τι ωραίο κοπλιμάν για μια 30αρα :)