ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δύσκολη η ζωή τελικά , δύναμη θέλει παιδιά δύναμη!

25!

Είχα να πάω με γυναίκα 2 χρόνια.Εκείνο το διάστημα λοιπόν κάθε εβδομάδα μου άρεσε και μία άλλη νομίζοντας πως θα την ερωτευτώ.Αυτό δε μ'άρεσε σαν κατάσταση.Ευτυχώς μου πέρασε.

Ειμαι 17 ετων και νιωθω οτι εχω διαφορετικο τροπο σκεψης απο τους πεισσοτερους συνομηλικους μου. Για παραδειγμα πολλα ατομα της ηλικιας μου θεωρουν οτι το να κανουν σχεση με μια κοπελα η με ενα αγορι ειναι πολυ σημαντικο.Ωστοσο εγω πιστευω οτι κατι τετοιο ειδικα σε αυτην την ηλικια δεν ειναι κατι το τρομερο αφου ετσι και αλλιως δεν οδηγει πουθενα (τις περισσοτερες φορες). Το προβλημα ομως ειναι οτι νιωθω απομονωμενος απο το κοινωνικο μου περιβαλλον και δυσκολα μπορω να κανω στενους φιλους. Πολλες φορες νιωθω βαρετα οταν βρισκομαι με μια παρεα εξω διοτι συνηθως εχω διαφορετικα ενδιαφεροντα με τους αλλους και δυσκολευομαι να κανω η να μπω σε μια συζητηση σχετικα με ενα αφηρημενο θεμα. Συνεπως δεν εχω παρεα για να βγαινω ουτε καποιον να μοιραστω τα ενδιαφεροντα μου. Δεν ψαχνω καποιον/καποια που να ταιριαζω απολυτα, απλα νιωθω οτι δεν μπορω να κανω μια καλη φιλικη σχεση με τους περισσοτερους και ετσι αισθανομαι εντελως απομονωμενος.

Θέλω να θίξω ένα θέμα.Έχω πάει και εγώ κατα καιρούς παλιότερα σε ιντερνετ καφέ και σαν παιδί είμουν κολλημένος. Αλλά όχι να βλέπω τη μέρα της Ανάστασης , της αλλαγής χρόνου , του επιτάφιου άτομα σε νέτ να μην έχουν αίσθηση του χρόνου και της σημαντικότητας της μέρας...Είναι λίγο έως πολύ σοβαρό.Δηλαδή θα πάς αύριο δε χάθηκε και ο κόσμος.

Μου αρέσει να τρώω λαπά.Αλλά και να με λένε κιόλας.Θεωρώ ότι αν κάποιον άνθρωπο τον πεις λαπά, τότε τον λες καλοβρασμένο ρύζι με ιδανική δοσολογία αλατιού και στυμμένο λεμόνι για να γίνει ακόμα νοστιμότερο.Επίσης δεν θεωρώ ποτέ ως βρισιά το άντε γ@@@@ου.Πάντα το θεωρούσα υπέροχη ευχή και απορούσα γιατί κάποιοι παρεξηγιούνται. Εγώ αν μου το πουν απαντάω ευχαριστώ. Ή το είσαι μ@@@@ας. Σιγά τη βρισιά. Το ξέρω ότι είμαι.Κάνω και την πράξη που το αποδεικνύει.

ανάμεσα ύπνου και ξύπνιου τον αποκάλεσα με το όνομα του πρώην μουντρέπομαι

Πίνω στην υγειά σου ένα ουζάκι. Να μαζέψουμε χρήματα να μοιράσουμε και κανένα λεξικό στην ανάγκη, είδα αυτές τις μέρες πως εδώ μέσα το χρειάζονται πολλοί.Η γυναίκα με το φετίχ.

αλλά η τελευταία μου βγήκε ξυνή. Έχουμε και λέμε. Αφού περάσαμε δυο χρόνια στα ζουμιά και πέντε παντρεμένοι πήρε τα μπογαλάκια της και δίχως να πει κουβέντα γύρισε στο πατρικό της. Είχε αφήσει μόνο ένα γράμμα στο ψυγείο με μεγάλα γράμματα και στάμπες από δάκρυα. Τα γνωστά μελό με τα οποία με τούμπαρε συνήθως. Ο λόγος? Υποτίθεσται το νέο μας αμάξι. Το παλιό έφτυνε λάδια. Έπρεπε να πάρουμε καινούριο. Είπα να της κάνω και τρελή έκπληξη (τι το θελα!!!). Αφού το ψαξα κανα μήνα πήρα μια μεταχειρισμένη μπέμπα σε καλή κατάσταση και τιμή. Το παίρνω που λέτε και βουρ στο κομωτήριο που δουλέυει. Για την έκλπηξη που λέγαμε. Μόλις το είδε τρελάθηκε. Άρχισε να κλαίει και να με τσαμπουνάει διάφορες τρέλες. Ότι τάχαμου πετάω τα λεφτά αντί να δανείσω τη μάνα της που έχει ανάγκη. Να ξεκαθαρήσω εδώ ότι το αγόρασα με δικά μου λεφτά. Χρόνια δούλευα σα σκυλί μαύρο και έβαζα στην άκρη. Για ώρα ανάγκης που λέμε. Τόσα χρόνια ότι ζητούσε η ψυχούλα της το φερνα στα όμορφμα πόδια της. Και πάντα εκπληξούλες και δωράκια και εκδρομούλες. Ποτέ δεν έλεγε ότι τάχαμου πέταγα λεφτά. Εδώ και δυο βδομάδες ξεροσταλιάζω κάτω από το πατρικό της. Στην αρχή είχε βάλει η μάνα της έναν μποντέο ξάδερφο να με παραφιλάει. Μιλάμε για τρελα. Να μην με αφήνουν να δω τη γυναίκα μου. Έκαναν πίσω μόνο όταν δάνεισα την πεθερά το χιλιαρικάκι που ζήταγε για μήνες. Τάχαμου δεν φθάνει η σύνταξη. Πως να φθάσει όταν συντηρεί τον καφενόβιο κανακάρη της. Με τα πολλά κατάφερα να την λογικέψω και να έπιστρέψει σπίτι μας. Δεν είναι όμω το ίδιο πλέον..

Είμαι 17 χρόνων και έχω σχέση 2 χρόνια με ένα παιδί 3 χρόνια μεγαλύτερο μου και είναι η μεγαλύτερη μου σχέση το ίδιο και αυτουνού, γενικά σαν χαρακτήρας είμαι πολύ ευαίσθητη και γκρινιάρα ενώ αυτός κυκλοθυμικός. Το θέμα είναι πως αυτά τα 2 χρόνια εγώ έχω κάνει πολύ υπομονή διότι ο χαρακτήρας του δεν είναι καθόλου σταθερός. Έχουμε φτάσει σε ^παύση^ της σχέσης μας 2 φορές εντελώς ξαφνικά ενώ τις προηγούμενες μέρες ήταν μέσα στις αγάπες πράγμα που με έκανε να καταλάβω πόσο κυκλοθυμικός είναι. Ενώ του το έχω αναφέρει και το ξέρει και ο ίδιος παρόλα αυτά δεν κάνει καμία προσπάθεια. Ειδικά αυτό το διάστημα εντελώς ξαφνικά για ακόμη μια φορά σταμάτησε να βγαίνει μαζί μου με αποτέλεσμα να με έχει δει μια φορά στις 7 μέρες βάζοντας τους φίλους του πάνω από εμένα αδιαφορώντας για τον αν θυμώνω.Την μια μέρα με λέει πως δεν με αντέχει και την άλλη δεν με αφήνει να φύγω από κοντά του κάνοντας με να νιώθω πολύ χάλια αλλά όταν τον πιάνουν οι γλύκες του είναι ο πιο καλός στον κόσμο. Πριν καιρό με είχε πει πως κουράστηκε αλλά δεν θέλει να χωρίσουμε ενώ τώρα μου το ξανά είπε αυτό και τον είπα να μιλήσουμε από κοντά για αυτό το θέμα αλλά και πάλι πιστεύω πως δε θα βγει λύση ή πως μπορεί να με πει για μια ακόμα φορά να χωρίσουμε πράγμα που δεν θέλω. Εγώ τον αγαπάω πολύ και δεν θέλω να τελειώσει αλλά δεν θέλω και να νιώθω τόσο χάλια σαν να ξευτιλίζομαι. Τι μπορώ να κάνω; Να το αφήσω χαλαρά ή κάτι άλλο;