Εδώ που βρίσκομαι όλοι είμαστε απασχολημένοι κοιτώντας τους υπολογιστές μας.Ευτυχώς που υπάρχουν και οι υπολογιστές.Όλοι ο ένας δίπλα στον άλλο και η ζωή μέσα από την οθόνη.Ακούνε τραγουδάκια κάποιοι, άλλοι πατάνε δυνατά τα πλήκτρα λες και θέλουν να τα ξεριζώσουν από το πληκτρολόγιο, άλλοι κοιτούν την οθόνη με προσοχή, άλλοι διαβάζουν.Και όλοι σωπαίνουμε.Τι γαμάτα!Πάντως αν ήθελα να αλλάξω παραστάσεις θα πήγαινα σε καφέ, εκεί όσο να 'ναι είναι αλλιώς η φάση. Αυτή η κοντινή απόσταση και η ζεστή ατμόσφαιρα κάνουν τη διαφορά. Κι όλοι τρρρρρρρρέχουν να γνωριστούν μεταξύ τους, το βλέπεις ρε παιδί μου.Για παράδειγμα μικραίνει το μέγεθος της οθόνης εκεί στις καφετέριες.Οι θαμώνες δεν βρίσκονται μπροστά από μεγάλες οθόνες όπως εμείς στον χώρο που βρίσκομαι εγώ. Εκεί στραβολαιμιάζουν κοιτώντας μικρούλες οθόνες κινητών. Δεν είναι το ίδιο, χαααααα, χα, χα (δεν ήταν αστείο, το ξέρω)Αν και πλέον όσο εξελίσσονται τα πράγματα, όλο και μεγαλώνουν και οι οθόνες του κινητού. Γκουμούτσιασαν κι αυτές.Σε λίγο θα συναγωνίζονται σε μέγεθος τις οθόνες των υπολογιστών.Όλα καλά. Πάει και το Πάσχα, πάμε για καλοκαίρι, άρχισα και φοράω κοντομάνικα πλέον.Ανυπομονώ για εξόρμηση στις παραλίες.Χαιρετισμούς από τον τόπο Ν.