ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λεω ασχημα πραγματα απο μεσα μου.Ειναι σκεψη αυτο?Βοηθηστε με.

Γεια σας είμαι κοπέλα 20 χρόνων πρόσφατα βγήκα με ένα παιδί , Εν τελει μου είπε ότι ήμουν πιο όμορφη από τις φωτογραφίες και πως το πρόσωπο μου είναι όπως το χαρακτήρισε «Πλακουτσωτο» συγκεκριμένα είπε ότι ήταν πιο ιδιαίτερο σε αντίθεση με το σώμα μου που είναι πι ο στερεοτυπικο και θα μπορούσε κανείς να το δει σε περιοδικό ενώ το πρόσωπο μου όχι ....μου λένε συχνά ότι μοιάζω με ινδιανα - Κινέζα ...έχω σχετικά σκιστά μάτια μικρή μύτη μαγουλακια και σοκολατί χρωμα ,τύπου μιγαδα ... ακούω συχνά ότι έχω ιδιαίτερο πρόσωπο που δεν συναντάς συχνά στην Ελλάδα , τα σχόλια όμως του Εν λόγω παιδιού είχαν μια αρνητική χροιά και στεναχωρήθηκα , ναι είμαι ανασφαλής και ξέρω ότι δεν μπορώ να πορευτώ ανάλογα με το τι θα μου πει ο καθένας , καθώς θα βρίσκομαι σε μια τρικυμία διαρκώς ! Παρ όλα αυτά σαν άνθρωπος και σαν ανασφαλές «κοριτσάκι» το πήρα λίγο βαριά ... ήθελα να το μοιραστώ ανώνυμα και θα ήθελα γνώμες ,πως θα μπορέσω κάποια πράγματα να μην με αγγίζουν ..

Εξομολογούμαι την εξωπραγματική και εκτός ορίων αναβλητικότητά μου και ενώ όλη μου η παρέα έκλεισε για τις 9/06 από νωρίς νωρίς εγώ ζούσα στο όνειρο πως "σιγά μωρέ, θα βρω και αργότερα." Και να σου μια μέρα το (αναμενόμενο) sold out! Και να με και γω να κοπανάω το κεφάλι μου στον τοίχοι! καταλάβατε φαντάζομαι... ψάχνω εισιτήριο. *Υπόσχεση στον εαυτό μου, αυτή να είναι η τελευταία φορά που αφήνω την αναβλητικότητά μου να έχει το πάνω χέρι!

την ξαδέρφη μου. Την Παρασκευή ήταν η κηδεία του παππού μας.Ο παππούς ήταν 95 ετών. Δεν ήταν και στης πρώτης του της άνοιξης τα χρόνια. Κι εμείς στενοχωρηθήκαμε αλλά οκ να δοξάζουμε το Θεό που του έδωσε μια καλή μακρόχρονη και ευτυχισμένη ζωή. Έφτασε η δικιά σου στην εκκλησία με μαντήλα μαύρη κλαίγοντας και φωνάζοντας. Όταν της είπα να ηρεμήσει μου είπε ότι είμαι σκληρόπετσος και δεν καταλαβαίνω τίποτα. Στο νεκροταφείο μετά έδωσε έδωσε παράσταση, Κυλιόταν στα χώματα. Κωμωδία. Και ρεζιλίκι. Αυτά.

Είμαι κοπέλα 21 χρονών και εκείνος 19. Εμένα δεν μου φαίνεται η διαφορά σε τίποτα και ίσα ίσα είναι πολύ πιο ώριμος από άλλους 25+ που με έχουν προσεγγίσει. Απλά όταν μιλήσω γι'αυτόν ενώ έχουν ακούσει όλα τα καλά του χαρακτηριστικά, με ρωτάνε πόσο χρονών είναι. Εγώ τότε λέω με μισή καρδιά την ηλικία του και βλέπω αυτή την περιφροσύνη στα πρόσωπα τους λέγοντας μου "ααα.. Δεν πειράζει". Μα εννοείται πως δεν πειράζει. Βασικά για ποιο λόγο τίθεται καν θέμα για το αν θα πειράζει ή όχι; Μερικές φορές σκέφτομαι μήπως κάτι δεν πάει καλά με εμένα και μου αρέσει ο μικρότερος. Εγώ έχω κάποιο πρόβλημα;

Έχω μια φιλη με ψυχικές διαταραχές. Φαίνεται καλός άνθρωπος αλλά έχω προβληματιστεί αρκετά. Βγαινουμε εξω και συνεχώς μιλάει για το πως νιώθει και το κενό. Δεν ξέρω πως να βοηθήσω, τι να πω γιατί τα παρεξηγει. Οποτε δεν μιλάω και απλα ακούω. Χθες βγήκαμε παλι, στη κουβέντα με ενα φιλο της που έχει άγνοια για την κατασταση της, κάτι είπα οτι δεν θέλω να δημοσιευω την προσωπική μου ζωή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και προστατεύω την ιδιωτικότητα μου έστω και με το να αναθεωρω το χρονολόγιο μου. Σηκώθηκε αρχισε να φωνάζει μπροστά σε κοσμο, οτι την προσβαλλω με εξιβρυσε και έφυγε. Με διέγραψε απο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με έκανε και μπλοκ. Μιλάμε για ηλικία άνω των 35+. Και ρωτώ τον εαυτό μου πως την εθιξα με αυτό που είπα. Αναρωτιέμαι αν πρέπει να ασχοληθω και με ποιο τροπο.

Ειμαι μια μαθητρια της τριτης Λυκειου που σε 5 μερες δινει πανελληνιες..ολα τα χρονια ημουν αριστη μαθητρια στο σχολειο(το ξερω αυτο δεν σημαινει και πολλα) αλλα φετος δεν διαβασα σχεδον καθολου ολη τη χρονια με αποτελεσμα να εχω τεραστια κενα ..ειμαι σχεδον σιγουρη οτι δεν θα γραψω τιποτα... Ειμαι θετικη κατευθυνση και το θεμα μου ειναι οτι ενω τα ονειρα μου και οι κλισεις μου αφορουν την ηθοποιια και την μουσικη ο περιγυρος μου επιβαλλει να δωσω πανελληνιες και να παρω ενα πτυχιο παρολο που δεν μου αρεσει καμια σχολη... Τι να κανω;;; να ασχοληθω με κατι που θα με κανει δυστυχισμενη η να κυνηγησω τα ονειρα μου ;; και αν ναι με ποιον τροπο;;

Δεν λεω ωραιο το καλοκαιρακι κανουμε τα μπανια, πίνουμε τα δροσερα μας ποτα, μαυριζουμε. Αλλα η ζεστη αυτή η καταραμενη ζεστη δεν παλεύεται και ειδικά για ανθρωπους σαν εμενα που δουλεύουν σε μερη χωρις κλιματισμο. Γι'αυτο τον λογο, σιχαινομαι το καλοκαιρι, σιχαινομαι να ιδρωνω, να νιωθω δυσφορια και να αισθανομαι οτι θα λιποθυμισω. Το σεξ αλλο πραγμα, αμα δεν βαλεις κλιματισμο γίνεσαι μουσκεμα. Θελω να ερθει ο χειμωνας παλι, που ντυνομαστε σαν κρεμμυδια και ειμαστε καλα, που χουχουλιαζουμε κατω απο το παπλωμα. Αχ υπομονη 3 μηνες και βαλε...

Μια σχέση που δεν σε καλύπτει που δεν σου δίνει σημασία ο άλλος και που αναπολείς ωραιες στιγμές που ήσασταν μαζί..Ακαρπο φίλοι μου τζάμπα βασανιζόμαστε τζαμπα χτυπάμε την πόρτα δεν θα μας ανοίξει κανείς..Απλα αυτό που μας λείπει ειναι η αποφασιστηκότητα να επιλέξουμε το τελος..Είναι δυσκολο το ξερω να το κάνουμε μας λειπουν οι στιγμές απλά όλα στην ζωή αλλάζουν πρέπει να πάρουμε την ζωή στα χέρια μας πρέπει να απεγκλωβιστούμε για το καλό μας ..Πρέπει να εμπιστευτούμε την ζωή !!Εύχομαι σε όλους μας ότι καλύτερο σε όλα τα θέματα!!Αυτό ήθελα να πω

Είμαι ερωτευμένη μαζί του. Αυτός όχι αν κρίνω από το ότι δεν είναι καθόλου εκφραστικός. Να το σταματήσω πριν πληγωθω πολύ άσχημα ή να ελπίζω ότι ίσως όλο αυτό αλλάξει; (Δεν έχουμε σχεση, απλά βρισκόμαστε εδώ και καιρό )