ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βγήκα χτες βράδυ μια βόλτα μόνος, καθώς δεν έχω κανένα, και βλέποντας γύρω μου πολλά ζευγάρια, μπορώ να πω οτι με έπιασε μια στεναχώρια γιατί θα ήθελα να έχω μια κοπέλα να είμαστε μαζί και να περνάμε καλά... Είμαι 24, και νιώθω πολύ άσχημα... :(Αυτό, και συγγνώμη αν σας κουράζω με μία ακόμη εξομολόγηση τέτοιου τύπου...

Να μην σε ενδιαφέρει η αποδοχή του αλλου.Η απόρριψη πονάει,ειδικά οταν συμβαίνει από μια παρεξήγηση η οποία αντί να λυθεί, απομακρύνει.Ενω ξέρεις ότι αν μιλούσατε σαν δυο ενήλικες ανθρωποι υπήρχαν περισσότερα να σας ενώνουν παρα να σας χωρίζουν.Και μετά να δημιουργούνται τόσες πικρίες επειδή ο άλλος προτίμησε να απομακρυνθεί.Όπως και να'χει ομως αυτό που μου έμαθε είναι πως είναι βαρύ το φορτίο να φορτώνεσαι με ενοχές.Είναι το σημείο εκεινο που λες:Δεν γίνεται να αρέσουμε σε όλους!Με αγαπω περισσότερο πια!

Ήταν 3 Νοέμβρη όταν πρωταντίκρισα εσένα. Αυτό ήταν αρκετό για να με συγκλονίσει. Ξεθεμελίωσες το "είναι" μου και μου έφερες έναν πλούτο συναισθημάτων στη ζωή μου. Σε διεκδίκησα ξανά και ξανά. Στη διαδρομή αυτή απογοητεύτηκα, αλλά δεν έπαψα να πιστεύω ότι αξίζει. Σήμερα στις 4 θα είμαι στο σημείο που πρωτο φιληθηκαμε.Γιώργος

Οταν έχεις γύρω σου πολλούς γνωστούς αλλα ουσιαστικούς φίλους λίγους;Και οι κάποτε ουσιαστικοί φιλοι άλλοι χάθηκαν στο χρόνο,άλλοι απομακρύνθηκαν,άλλους τους απομακρυνες εσυ.Γιατι είναι αναπόφευκτο κάποια στιγμή,όπως βλέπω πια τα πράγματα να αλλάζουν οι προτεραιότητες και τα ενδιαφέροντα και κακά τα ψέματα,μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται.Δεν ήμουν αυτής της άποψης κάποτε.Ειχα δυνατές φιλίες που μας ένωναν πιο σημαντικά πράγματα από τη συχνότητα των συναντήσεων αλλα εκείνες απομακρύνθηκαν κάποια στιγμή.Στο σήμερα,εχω γνωστές αλλα χωρίς κοινα σημεία.Καποτε κάναμε παρέα και βγαίναμε αλλα ποτέ δεν είχαμε ιδιαίτερο δέσιμο.Μου προτινουν για καφέ αλλα βαριέμαι να ακούω για τις άπειρες αποτυχημένες σχέσεις της μιας που επαναλαμβάνει συνεχώς τα ίδια λάθη ή για τα νύχια της άλλης και το κουτσομπολιό.Ειχα μια καλή φίλη ώσπου άρχισε και αυτή να μου λέει κάθε μέρα για τον πρώην της και πόσο την πλήγωσε,λες και γω δεν πληγώθηκα ποτέ.Αρχισε να γίνεται καταπιεστική και το μόνο που ηθελε ήταν να βγαίνουμε συνέχεια εξω για να λέμε τα ίδια και τα ίδια ώσπου κάποια στιγμή την ξεκοψα αν και στεναχωρήθηκα γι'αυτο γιατι ήταν καλή κοπέλα,αλλα δεν μπορούσα να δεχτώ ότι ενώ της τόνισα κάποια πράγματα δεν τα σεβόταν.Οπως για παράδειγμα τον χρόνο μου χωρίς αυτήν.Μου είναι πολυ δύσκολο να βρω πια ανθρώπους όπου θα είμαι ο εαυτός μου.Εχω και γω ποσά προβλήματα αλλα προσπαθώ να μην μιζεριαζω ποτέ.Προσπαθω να τα λύσω μόνη μου.Αν είναι να βγω για να τα ανακυκλωνω γιατι να μη βγω μόνη μου;ναι το κάνω και αυτό πια απλα αισθάνομαι πολυ μόνη γιατι υπήρξα πολυ κοινωνικό ατομο.Επομένως,κύκλο δεν εχω.Περισσοτερο από επιλογή γιατι θέλω να ειμαι μόνο με άτομα που ταιριάζω.Ομως δεν εχω ουτε σχέση.Ελπίζω να περάσει συντομα αυτή η φάση.(Μαρίνα 30 ετών)Ευχαριστώ σε όσους μπουν στον κόπο να σχολιάσουν.Να έχετε μια όμορφη μέρα.

Με διαγράφει απο το φβ και μου το παίζει τρελίτσα οτι και καλά με διέγραψε το σύστημα και οτι αυτός δεν ξέρει τίποτα.Θέλει να με δει και αν εκείνη την μέρα δεν μπορώ, του λέω να κανονίσουμε για άλλη μέρα ή ακόμα και για αύριο και πάντα μου λέει οχι και πως έχει πολύ δουλειά. Η πολύ δουλειά είναι να μιλάει όλη μέρα στο κινητό μαζί μου και αν πω πχ. ''τόση ώρα που τα λέμε απο το τηλέφωνο, μπορούσαμε να τα λέγαμε απο κοντά'' και παίρνω σαν απάντηση ''δεν ήξερα οτι μπορούσες...''. Μετά απο αυτό δεν είχα καμία όρεξη να συνεχίσω την συζήτηση, και τι να του έλεγα; Ότι αυτός μου είπε την προηγούμενη μέρα οτι θα είχε πολύυυυυ δουλειά και δεν θα προλάβαινε και είναι ο ίδιος που έχει κολλήσει στο κινητό; Ή αυτός που μου προτίνει κάτι, όταν ξέρει οτι δεν μπορώ για λόγους εργασίας πχ., και όταν ξέρει οτι έχω ελεύθερο χρόνο πάντα μα πάντα μου απαντάει ''δεν ήξερα οτι μπορούσες...''Πλησιάζει τα 40 και φέρεται σαν 5χρονο...

Γυμνασιόπαιδα κακομαθημένα. Το να είστε βραδυάτικα σε σχολεία 12-1 και να παίζετε μπαλα ενώ ταυτόχρονα ακούτε ολα μαζι με το ηχειο των κινητων σας τραγουδια τόσο δυνατά είναι ανεπίτρεπτο..Υπάρχουν άνθρωποι που ξυπνανε άγρια χαραματα για να πανε στη δουλεια τους και να βγάλουν μεροκαματο,παιδια που δινουν πανελληνιες και εχουν ελαχιστες ωρες να κοιμηθουν και να ηρεμησουν οσο μπορουν...Γιατι το παιζετε τοσο τσαμπα μαγκες 14-15 χρονων με τις τοσες παρατηρησεις που σας καναμε και μας απαντατε με το αστειο '''στα @@ μας τι κανετε αυριο το πρωϊ'' Αλλα δε φταιτε αποκλειστικα εσεις αλλα οι ''γονεις'' σας.Τοσο αδιαφορια πια...

Ο πατέρας μου μου έδειχνε απεριόριστη εμπιστοσύνη στις επιλογές μου και έλεγε πως αν δεν πάθεις δεν θα μάθεις...κλπ κλπ.Εχω κάνει τρεις σχέσεις στη ζωή μου.Η μια μακροχρόνια..Τώρα δεν μπορώ να καταλάβω ομως τι τον έχει πιάσει και επεμβαίνει ετσι στα 30 μου..Και γιατι δεν βρίσκεις ένα καλο παιδί να παντρευτεις..Ο Δημήτρης πολυ καλο παιδί.Γιατι δε βγαίνετε;Δεν το αντέχω.Με ζαλίζει και ο ίδιος αγχώνεται στ'αληθεια.Ποιο πολυ και από μένα.Του εχω πει ότι δεν βιάζομαι..Άσχετα που καταβαθως φυσικά και θα ηθελα να εχω μια καλή σχέση και γιατι όχι αν αξίζει να προχωρήσουμε και σε κάτι περισσότερο.Αλλα μου φαίνεται πολυ δύσκολο για την ώρα να ταιριάξω με κάποιον στα βασικά.Ναι ειμαι 30 αλλα δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου πια.Ξερω τη λύση.Πρέπει να μεινω σε δικό μου σπίτι αλλα τα οικονομικά μου είναι χάλια.

Έχω τα χρήματα και τον χρόνο για να πάω διακοπές το καλοκαίρι αλλά δεν έχω την (κατάλληλη) παρέα...

Οι άνθρωποι απο την φύση μας προσπαθούμε για το καλύτερο στις ζωές μας, για να βρούμε μια καλή εργασία αλλά και στον έρωτα δλδ. να βρούμε αυτόν που ταιρίζει καλύτερα σε εμάς. Πολλοί βέβαια ψάχνουν τον έρωτα ενώ είναι ήδη σε κάποια σχέση ή σε κάποιον γάμο αλλά δεν μας απαασχολεί αυτό τώρα.Αυτό που με καίει είναι γιατί εγω δεν προσπαθώ για να βρω το καλύτερο στην ζωή μου; Γιατί μένω στάσιμη σε διάφορες καταστάσεις και μερικές φορές επαναπαύομαι εκεί και δεν με απασχολεί στο να βρω αυτό που πραγματικά επιθυμώ στην ζωή μου;

ειναι 37 και γω 34 γνωριστηκαμε στο ιντερνετ εναν χρονο πριν. δεν συναντηθηκαμε απο κοντα. αυτος εξαλλου ειχε πει εμμεσως πως μια τετοια γνωριμια αξιζει να την κανει κανεις αν εχει μεσα κρεβατι. δλδ ραντεβου με απωτερο σκοπο σεξ. ηξερε οτι δεν θα το δεχομουν οποτε δεν εγινε συζητηση για να βρεθουμε να πιουμε εναν καφε.μιλουσαμε πολυ στο ιντερνετ και καποιες φορες εξαφανιζοταν για βδομαδες. λογικο ειναι ο καθενας να εχει τη ζωη του οποτε ειχε και πραγματικη προσωπικη ζωη. εγω γνωριζα ατομα με τα οποια δεν προχωρουσε το πραγμα αλλα αυτος θεωρουσε οτι ουτε αυτο δεν κανω απ τη στιγμη που μιλουσαμε μαζι...γιατι ρε φιλε? εσυ μπορεις να πας με οποια θες και δεν τρεχει τιποτε αφου δεν εχουμε στην πραγματικοτητα κατι αλλα αμα μου μιλησει αρσενικος γατος αμεσως γινομαι μια απ τις πολλες? τελος παντων χτες μου εστειλε μηνυμα και θιχτηκε το θεμα της προσωπικης γνωριμιας. η δικαιολογια του ειναι πως οι πολλοι θα μπορουσαν να το ειχαν κανει κ μετα να μην ξανα συναντιοντουσαν πια...επειδη απαντησα και τι εγινε ολα συμβαινουν νευριασε...και μου ειπε ουτε λιγο ουτε πολυ οτι το παιρνω πολυ στο χαλαρο ενω γι αυτον δεν ειναι ετσι. αυτος μιλαει μονο με μενα...και στο καπακι μου ΄΄εξηγει΄΄ πως ενω θα μπορουσε να περασει το βραδι του με μια 22χρονη που δεν την λες και μετρια τελικα διαλεξε να μιλαει μαζι μου απ το κινητο....τωρα εγω τι να πω? οτι καθε κουβεντα του το εκανε χειροτερο? ε τραβα αγορι μου στην 22χρονη που αξιζει τον κοπο την εχεις και προχειρη εκει και παρατα μας ...σε κραταει κανεις? ειχε βεβαια απωτερο σκοπο να γινει ερωτικη η συζητηση κατι που το προσπαθει συχνα πυκνα και ξενερωνει που το αποφευγω αλλα ειμαι υποχρεωμενη? δεν καταλαβα? απο χτες νιωθω πολυ ασχημα...απο τη μια τα θελει ολα δικα του κατ οπως τον συμφερει απο την αλλη δεν ξερω αν ηταν αληθεια η οχι αυτο με την 22χρονη αλλα ενιωσα πως με προσεβαλλε λεγοντας για την ηλικια της και πως ειναι πολυ παραπανω απο μετρια...τοτε τι θες και μιλας με μενα την σιτεμενη 30+ που προφανως με βρισκεις κ μετρια? να εισαι πιτσιρικας να πω παει στο καλο ...τωρα τοσο χρονων και να κανεις σαν 15χρονο...δε φταιει αυτος μονο...φταιω κι εγω που ασχολουμαι...αλλα ας οψεται που ειμαι κλεισμενη ολη μερα σπιτι αρρωστη εδω και μηνες και δεν μπορω να εχω μια φυσιολογικη ζωη...σου δινει καποιος σημασια και καθεσαι και ασχολεισαι...