Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Καλησπερα! Εδω και 1 μηνα περιπου μιλαω με καποιον στο facebook. Εγω 28,αυτος 52. Βγηκαμε μια φορα. Μενουμε σε διαφορετικες πολεις,1 ωρα δρομο περιπου.... Στελνουμς διαφορα αστεια μηνυματα μεσω fb και γελαμε.Το θεμα ειναι οτι μου αρεσει αρκετα και απο τη μια φορα που βγηκαμε πιστευω δεν του ειμαι και πολυ αδιαφορη. Σχεση δυσκολα,αν προχωρησει γιατι εχει χωρισει προσφατα απο τη γυναικα του και ειναι και η διαφορα ηλικιας... Θελω εστω μια φορα να τον φιλησω. Δεν ξερω τι να κανω...
Έχω βγει από μακροχρόνια σχεση η οποία δεν ήθελα να τελειώσει και δεν ήταν δική μου απόφαση. Περναω άσχημα και όσο βλέπω ότι ο πρώην είναι μια χαρά,κάνει τις διακοπές του,βγαινει και δεν τον νοιάζει σκυλιαζω έτσι άρχισα να χρησιμοποιώ τα σοσιαλ και μιλάω με διαφορά άτομα εδώ και λίγες ημέρες,κάποιες φορές νιώθω τύψεις,κάποιες άλλες αδιάφορα.Πρισπαθω να τονωσω το εγώ μου ετσι..Αυτο
Γεια σας. Εδώ και ένα χρόνο πάω από το κακο στο χειρότερο. Δεν έχω αυτοπεποίθηση, συνέχεια βρίσκω αρνητικά στον εαυτό μου, συγκρίνω ασταμάτητα τον εαυτό μου με άλλες κοπέλες, ζηλεύω την αυτοπεποίθηση των άλλων. Πιστεύω ότι περνώ κάποια είδους κατάθλιψης. Δεν ξέρω τι να κάνω. Βασικά δεν ξέρω με τι να αρχίσω πρώτα. Πώς να αγαπήσω τον εαυτό μου; πως να μην ζηλεύω; πως να βρω κάτι που να με παθιαζει και να θέλω μα ασχολούμαι με αυτό; Δεν αντέχω άλλο με το που ξυπνάω να σκέφτομαι άσχημα πράγματα για εμένα και να κρίνω τον εαυτό μου.
Κάθε καλοκαίρι, είμαι βέβαιος ότι το επόμενο θα είναι καλύτερο, θα πάω διακοπές, δε θα είμαι μόνος, θα περάσω καλά. Και κάθε καλοκαίρι είναι απλά μία επανάληψη του προηγούμενου. Τελικά, σκοτώνει η μοναξιά και η παντελής έλλειψη κάθε προοπτικής για αλλαγή προς το καλύτερο.
Με έκανε να ντραπω..αυτο δεν το ξεχνάει κανείς εύκολα...Οχι που πρόλαβα κι ένιωσα πράγματα για κείνον, αλλά το ότι ήταν εκείνος το άτομο για το οποίο ένιωσα κάτι.. Του εδειξα ότι μου αρέσει..απλά.. Μαλλον δε πολύ γουστάρει η δε ξέρει αν θέλει η οτιδήποτε.. Πάμε παρακάτω, είπα.. Μεγάλα παιδιά είμαστε.. Ναι... πως... Με προκάλεσε εκείνος μετα.. Δεν έχει και κάτι να χάσει..Μια με όμορφο τρόπο μια με άσχημο.. Ξενέρωσα τελείως..εχασα την υπομονή μου και του μίλησα απότομα.. Παίζω το παιγνίδι, δεν είμαι πιόνι κανενός.. Στο τέλος σου δείχνει ότι γουστάρει τη κοινη σας φίλη και σου λέει μη της πεις κάτι για κείνον..Πάει στη φίλη και σε κακολογει..Νομίζω ότι γύρισα πίσω στο λύκειο, κι έχουν περάσει χρόνια από τότε.. Κρίμα που ασχολήθηκα..Φταιω..
Γνώρισα μία κοπέλα από το τιντερ, τα είπαμε, βγήκαμε, το κάναμε, αλλά τελικά ενώ μου αρέσει, δεν μου βγάζει κάτι, δεν το έχω..Πως της το λέω χωρίς να την πληγωσω;Δεν είχα σκοπό να πηδήξω και να φύγω, αλλά δεν μου βγαίνει κάτι παραπάνω.
Λοιπον ο αδερφος μου ειναι 23 μενει σε χωριο και εχει πιασει δουλεια στην χαλκιδα εδω και κατι χρονια εχει μερικα ψυχολογικα και καταθλιπτικα προβληματα χτυπαει την μητερα του και ξεσπαει σε πολλα επιπλα διοτι εχω καταλαβει οτι εδω δεν ςχει παρεες για να διασκεδαση γιατι ολοι εχουν φυγει αντε να βγει ενα σαββατο χρειαζεται βοηθεια και δεν θελει να παει στον ψυχολογο θελει να φυγει απο αυτο το χωριο να μεινει μακρια απο ολους υον καταλαβενο δεν γντ να ειναι ενηλικας και να ζεις με τους δικους του θελει να βγει εξω να βρει κοπελες σε αυτο το χωριο μονο η γιαγιαδες υπαρχουν πως να τον βοηθησω ; σας παρακαλω βοηθηστε με......!*
Σε μια συζήτηση που είχα με την παρέα μου όλοι συμφωνούσαν στο ότι δύο άνθρωποι πρέπει πρώτα να κάνουν σεξ (το οποίο ειπαν ότι συνήθως έρχεται στο 3ο-6ο ραντεβού) και μετά να κάνουν σχέση γιατί μονο έτσι θα ξέρουν αν ταιριαζουν πλήρως με τον άλλον. Έχει μια λογική, αλλά με αγχωσε παράλληλα. Δεν έχω κάνει ποτέ μου σεξ και οταν σκέφτομαι την πρώτη μου φορά θα ηθελα να ήταν με έναν άνθρωπο που εμπιστεύομαι πλήρως (το οποίο δύσκολα να γίνει στα 3 ή στα 6 πρώτα ραντεβού). Ελπίζω να μην έχουν όλοι την ίδια άποψη περί του τι πρέπει να γίνει πρώτο και τι δεύτερο.