ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μόνο εγώ προτιμώ τα καστανα μάτια από όλα τα άλλα χρώματα ματιών (μπλε, πράσινα,κλπ)?Φίλες μου βλέπουν αγόρια με μπλε μάτια και λιώνουν όπως λένε. Εγω πάλι λατρεύω να με κοιτανε καστανα μάτια. Είναι πιο επιβλητικα...πιο ερωτευσιμα!Εσείς τι προτιμάτε?

Τον τελευταίο καιρό με τον αγόρι μου αντιμετωπίζουμε κάποια προβλήματα όπως όλα τα ζευγάρια πιστεύω . Τελευταία έχει γίνει καπως μανία να ασχολείται με το παρελθόν μου η με το ποιος θα μου μιλήσει στην δουλειά μου ακομα και με το ότι νιώθει ότι με καταπιέζει και δεν μου δίνει ελευθερία στην σχέση μας εξω εγώ νιώθω καλά με την σχέση μας . Καταλήγει στο γεγονός ότι είναι καταθλιπτικός και δεν αντέχει την ζήλια δε αυτο το σημείο ώστε να σκέφτεται ότι η ζωή του είναι ένα λάθος . Τι πρέπει να κάνω; έχω προσπαθήσει τα πάντα . Μια βοήθεια βρε παιδιά.

Δεν είμαι η μόνη που το αντιμετωπίζει, το γνωρίζω. Όμως δεν αντέχεται... όλη μου η ζωή περιστρέφεται γύρω από τη δουλειά. Δουλεύω από το πρωί έως το βράδυ και ακόμα και όταν επιστρέφω σπίτι ή είμαι σε άδεια σκέφτομαι πιθανά λάθη που μπορεί να έχω κάνει ή μήπως έχω ξεχάσει να κάνω κάτι. Επισκέπτομαι ψυχολόγο που με συμβουλεύει , όμως ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας και να μάθω αν αντιμετωπίζει άλλος το ίδιο θέμα και πως αντιδρά.

Είμαι παντρεμένη με ένα παιδάκι και ζούμε στο εξωτερικό τα τελευταία 5 χρόνια.Εδω δυστυχώς δεν έχω κανέναν συγγενή η πολύ καλό φίλο για να βασιστω αν θελήσω κατι σ περίπτωση ανάγκης παρά μόνο τον άντρα μου.Για να ειμαι ειλικρινής ούτε και αυτόν έχω.Ο γάμος μας είναι υπό διάλυση καθώς δε κοιμάται πια στο σπίτι,δε τρώει μαζί μας κτλ.Το μόνο που κάνει αυτός ο άνθρωπος κυριολεκτικά είναι να δουλεύει σε 2 δουλειές οι οποίες δεν του αφήνουν καθόλου ελεύθερο χρόνο.Το ότι δεν έρχεται σπίτι εστω για να κοιμηθει οφείλεται στο ότι θέλει μα αποφύγει τις μεταξύ μας προστριβές καθώς εγώ συνέχεια γκρινιάζω για την έλλειψη χρόνου και κάθε μας συζήτηση θα καταλήγει σε καυγά.Οπότε για να μην είναι το παιδι αποδέκτης αυτής της κακιάς ενέργειας αποφάσισε να μην είναι σπίτι στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που διαθέτει.Σεξ έχουμε να κάνουμε πολλούς μήνες και δεν με ελκύει πια.Νιωθω σαν μια γερασμένη γυναίκα που δε χαίρεται τη ζωή και έχει μόνο άγχος και βάσανα στο κεφάλι και όχι σαν μια 30αρα γυναίκα γεμάτη όρεξη για ζωή.Επίσης εγώ δουλεύω κιόλας και τότε είναι οι μόνες μέρες που αναγκαστικά θα αφήσει τη δουλειά για να ειμαι σπίτι με το παιδι γιατί δεν έχουμε άλλο άτομο να το προσέξει.Ως προς τη συμπεριφορά του με το παιδι δεν έχω κανένα απολύτως θέμα αλλά προς εμένα είναι σαν να ειμαι ένα φάντασμα στη ζωή του αφού ποτέ δεν περνάμε χρόνο μαζί.Η αλήθεια είναι ότι από τις δουλειές που κάνει βγάζει πολύ καλά λεφτά και ποτέ δεν τσιγκουνευτηκε πράματα σε μένα,στο παιδι,στο σπιτι.Ειναι άψογος στο οικονομικό κομμάτι αλλά μόνο σε αυτό.Θέλω να χωρίσω αλλά έχω μπλέξει τόσο άσχημα που απλά εγκλωβιζομαι σε μια κατάσταση που με τραβάει όλο και πιο κατω.Ο μισθός μου δεν είναι τόσο μεγάλος για να μπορέσω μόνη μου να παρέχω τα βασικά σε μένα και στο παιδι και η οποιαδήποτε πιθανή διατροφή δε θα είναι αρκετή σε περίπτωση διαζυγίου για να τα βγάζω άνετα πέρα γιατί εδώ το κόστος ζωής είναι πολύ ακριβό.Η σκέψη να γυρίσω Ελλάδα είναι εκτός συζήτησης γιατί θέλει οπωσδηποτε να βλέπει το παιδι πολύ τακτικά και κάτι τέτοιο δε θα ήταν εφικτό.Επισης δε θέλει το παιδι μας να μεγαλώσει με τον παππού και τη γιαγιά του γιατί όπως λέει δεν είναι όργανο το παιδι. Έχει πατέρα και νοιάζεται για αυτόΕπίσης εγώ που θα βρω δουλειά στην ελλαδα;;;

Ημουν σε ενα παρτι της προαλλες και ειχα παθει την πλακα μου με ενα κοριτσιΤην κοιτουσα(διακριτικα χωρις να γινω αντιληπτος) με τις ωρες και σκεφτομουν αχ ρε κοριτσι μου να σε ειχα δικια μουΗρθαν ετσι τα πραγματα που μας κανονισαν να βγουμε για να γινει το κονεΚαι τωρα τα εχω κανει πανω μου Αυτη δουλευει βραδυ σε μαγαζι και ειναι κοινωνικη γνωριζοντας πολυ κοσμοΕμενα δεν με ξερει ουτε η μανα μου, ειμαι αβγαλτος και η διασκεδαση μου πλεον ειναι οι μικρες βολτες με το αμαξιΔεν εχω ζησει την ζωη οπως ολοι οι ανθρωποι και δεν ειχα σχεση κανονικη νωτιτερα ωστε να ξερω πως θα βαδισωΤο θεωρω λιγο ευκολο να της κανω καλη εντυπωση αλλα αν παει καλα και σιγα σιγα ξεδιπλωνομαι θα τρεξει να κρυφτειΕγω 23 αυτη 22

Κάτι δεν κάνω καλά και ζω την απόλυτη κόλαση... γιατί?....τι δεν κάνω καλά?

Να μεινω στο σπίτι της καταπιεστικης μάνας μου που με συντηρεί, αν και εχω δουλέψει στο παρελθόν, δε θέλει να δουλευω και με πρήζει, ή να φυγω (δεν εχω φραγκο) στο σπίτι του "φίλου" μου, που δε τα πάμε κ τέλεια, μένει με τη μανα του, δουλεύει όμως και δε θα εχει πρόβλημα να βρω και εγω δουλειά; (η μανα του με αγαπαει πολύ). Είμαι 29. Ξέρω ότι δε θα πρεπε να φοβάμαι τη μανα μου... Αλλά... Την τρέμω... Μη ρωτατε γιατί. Σας παρακαλώ τι να κάνω.

Είμαι χάλια ψυχολογικά...δεν έχω όρεξη για τίποτα...έκανα λάθος....και τώρα ποναω

Της είχα στείλει και δε με είχε δεχτεί ούτε απορρίψει και για αυτό το αναιρεσα.Να της ξαναστείλω η θα φάω τα μούτρα μου;

τρόποι για να αυξηθεί η αυτοεκτίμηση μου???