Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Παιδιά νομίζω έχω πάθει εμμονή με την κολλητή μου (είμαι κορίτσι).Τον τελευταίο καιρό την πίεζα να κάνουμε πράγματα όπως και να μην μιλάει με άτομα που δεν συμπαθώ...Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση της και την αλλαγή συμπεριφορά της...Ένα βράδυ την πήρα τηλέφωνο και είχε βγει έξω και πρώτη φορά ήταν που δεν με πήρε πίσω...Έκλαιγα με τις ώρες το βράδυ δεν κοιμήθηκα...Ξέρω φταίω πολύ και έχω αλλάξει πλέον ούτε την πιέζω ούτε τπτ!!Τα έκανα όλα αυτά γιατί δεν μου έδειχνε τα συναισθήματα της όπως εγώ (ανασφάλειες)!!Έχουμε πάρα πολύ δεθεί καθώς όταν βγαίνουμε περνάμε θεεικά καθώς ταιριάζουν και οι προσωπικότητες μας (90%).Και τώρα έχουμε απομακρυνθεί πολύ και είμαι πάρα πολύ χάλια...Τι να κάνω;;Είναι όντως εμμονή;;Μήπως φταίει που συναντιομασταν καθημερινά;; Δεν ξέρω!!...
Αν γυρνουσα τον χρονο πισω δεν θα αλλαζα τιποτα.Θα τα άφηνα ολα ετσι οπως ειναι.Γιατι ειμαι ευγνωμων για τις στιγμες που εζησα,ειμαι ευγνωμων για τις εμπειρίες που κερδισα,ειμαι ευγνωμων για το σημειο που έχω φτάσει τωρα γιατι αν δεν τα περνουσα ολα αυτα δεν θα ημουν εδω που ειμαι τωρα!Να ειστε ευγνωμων για καθε σας στιγμη.
Πιστεύετε οτι τα "graffiti" ειναι μορφη τεχνης; Προσφατα επισκεφτηκα τη Θεσσαλονίκη και εμεινα κατάπληκτος με καποια σχέδια τα οποια εξέπεμπαν μια επιβλητικοτητα .Εχω,ωστόσο, μια απορία.Πώς γίνεται σε καποια κτίρια με μεγάλο ύψος να ανεβαίνουν και να ζωγραφίζουν; Και αυτό δε χρειάζεται χρόνο και μεθοδικότητα; Επίσης αφου είναι παράνομα γιατι αυτα τα συγκεκριμένα κοσμουν την πολη εδώ και τόσο καιρό;
με εκανε να μισησω το καλοκαιρι. με το οτι θελει χρονο ενω ειναι διακοπες. με το να μην μου μιλαει. με το να βγαζει ψυχρα και κακια απεναντι μου ενω της εδωσα ολο μου τον εαυτο. με εκανε να νιωθω σκουπιδι. πως αλλαζουν ρε παιδια οι ανθρωποι,τα συναισθηματα. απο την πιο γλυκια και σωστη κοπελα σε ενα σκληρο ατομο. πως απο την αγαπη,τα ονειρα φτασαμε στο να μην μιλαμε και να με σιγοβραζει ενω ξερει οτι αυτη την περιοδο δεν ειμαι καλα. και τι δεν θα εδινα να πιασω στα χερια μου το ατομο που ερωτευτηκα. κολαση...
....οτι ενω ειμαι αρκετα εμφανισιμος , με εργασια , σπιτι αλλα είμαι παρθένος στα 42 μου αν μου έδινε ευκαιρια για σχέση.Κατι μου λεει μεσα μου πως θα έτρεχε με χιλια μακρια μου.Γιώργος 42 απο επαρχία.
Έλεος με αυτό το καλοκαίρι. Να τελειώσει επιτέλους να ησυχάσουμε. Ειμαι ο μονος 18χρονος που περιμένει να φυγει απο το σπιτι του για σπουδες; Μού φαίνεται οτι ολες οι παρεες μου , δεν μού προσφέρουν τίποτα πλέον .Επιζητώ την αλλαγή και τον απογαλακτισμό( οχι απαραίτητα οικονομικα,ακόμη,αλλα τουλάχιστον να ΦΥ ΓΩ).Και να φανταστείτε δεν βιωσα οικογενειακά δράματα.
και να μου στειλει ενα μηνυμα οτι του λειπωή μια φωτογραφια με το φεγγαρι απο το σπιτι του μαζι με τα σκυλακια τουουτε μεγαλεπηβολα λογια, ουτε τιποταειναι ασχημο να θελεις να εισαι στη ζωη καποιου και εκεινος να σε διωχνει με καθε ευκαιρια και να επωμιζεσαι εσυ την ευθυνη του φευγιου χωρις να θελεις ομως να φυγεις...
Ειναι κατι που εχω παρατηρησει οτι κανω και νευριαζω με τον εαυτο μου.Συνεχεια με μειωνω εχω πιασει πολλες φορες τον εαυτο μου οταν ειμαι εξω και περναω μπροστα απο εναν καθεφτη ή τζαμι να λεω "πως ειμαι ετσι" δεν εχω θαυμασει ποτε τον εαυτο μου.Επισης αυτο γινεται αισθητο και στους αλλους...τις προαλλες παραπονιομουν για την μυτη μου οτι δεν μου αρεσει και μου λεει η μητερα μου "υπαρχει και τιποτα πια που να σ αρεσει πανω σου;" και το σκεφτηκα εκεινη την ωρα και δεν μπορουσα να βρω τιποτα...βαρεθηκα με τις ανασφαλειες μου κουραστηκα και αυτο το "μια χαρα εισαι" μου τη δινει στα νευραΑν δεν αγαπησω τον εαυτο μου κανεις αλλος δεν θα μπορεσει~